Osmanlı elçilerinin, diplomatik görevlerini tamamladıktan sonra Sultana takdim ettikleri sefaret raporları, muhtevalarının, politik, coğrafi ve kültürel açıdan çok zengin ve tafsilatlı olmaları sebebiyle, Osmanlı diplomasi tarihi hakkında son derece öneme haiz tarihi kaynaklar arasındadırlar. Elçiler vasıtasıyla kurulan karşılıklı diplomatik münasebetler, Osmanlı elçilerine olduğu gibi, Avrupa devletleri elçilerine de, kültürel ve sosyal bazda, devletlerin birbirlerini daha iyi tanımaları fırsatını vermiştir. Barışçı İlişkilerin kurulmasında da önemli rol oynayan bu tür yakınlaşmalar, daha ziyade, Osmanlı Devleti diplomasisinin dönüm noktasını teşkil eden Karlofça Barışından sonra, Osmanlıların kültürel ve sosyal yaşantılarına büyük etkide bulunmuşlardır Yirmisekiz Mehmed Çelebi'nin Paris sefaret raporunun Osmanlı İmparatorluğunda matbaanın kurulmasına ve Ebubekir Ratip Efendi’nin Viyana sefaret raporunun da, Osmanlı devlet ve askerî düzeninin Sultan III. Selim zamanında modernize olmasına ve Batılı standartlara uydurulmasına büyük katkıları olduğu bilinmektedir.