Batı, İç ve Güney Anadolu’yu birbirine bağlayan ana yol kavşağında, Phrygia Bölgesi’nin batı ucunda yer alan Laodikeia Antik Kenti, sahip olduğu iki tiyatro yapısı (Batı Tiyatrosu ve Kuzey Tiyatrosu) ile ön plana çıkar. Laodikeia Kuzey Tiyatrosu, özellikle Roma İmparatorluk Dönemi’nde kentin nüfusu ve zenginliğinin artmasıyla birlikte kültüre ve sanata verilen önemi yansıtmaktadır. Ancak bu iki tiyatro tüm antik dünyada olduğu gibi, Geç Roma İmparatorluk Dönemi’nden itibaren önemini hızlı bir şekilde kaybetmiştir. Laodikeia Kuzey Tiyatrosu tamamen doğal zemine oyularak yapılmıştır. Kuzey Tiyatrosu, Roma İmparatorluk Dönemi’nde inşa edilen kentin ikinci tiyatrosudur. Sahne cephesi ve caveaları tamamen mermerden, parados duvarları ve taşıyıcı sistemleri ise travertenden inşa edilen yapı, kuzey yöne göl manzaralı Lykos Ovası’na bakmaktadır. Kuzey Tiyatrosu’nun ilk inşa evresi Hadrian Dönemi’nde başlamış ve Erken Antoninler Dönemi’nde bitirilmiş olmalıdır. Kavisli sahnesi, geniş ve derin orkestrası olan yapının, su oyunları (kolymbethra) için de kullanıldığı tespit edilmiştir. Ayrıca güney tarafta analemma duvarı ile bağlantılı dükkân sıraları yer alır. Tiyatronun oturma basamakları oyulan doğal zemin üzerine yerleştirildiğinden, depremlerden büyük zarar görmüştür. Yapılan çalışmalar sonunda Kuzey Tiyatrosu’nun oturma basamaklarında yazıtlar ve numaralandırma sistemleri açığa çıkarılmıştır. Söz konusu yazıtlar kentin ileri gelen aileleri, esnaf loncaları ve birlik yönetimlerinin özel oturma yerlerine sahip olduklarını ortaya koymuştur. Erguvani yün boyacıları birliğinin özel oturma yerine sahip olması, birliğin ana merkezinin Laodikeia’da olduğunu ortaya koymaktadır. Çünkü bu birlik Hierapolis’te bile bazı yapıların finansını sağlamış olup, bölgede önde gelen zengin bir kurumdur. Diğer taraftan bazı oturma basamakları üzerinde Trapezopolis, Hierapolis gibi bölge kentlerinin toplandığını gösteren yazıtlar ortaya çıkarılmıştır. Bu da Laodikeia antik kentinin Bölge kentleri içinde lider kent olarak ön plana çıktığını göstermektedir. Kuzey Tiyatrosu depremler ve sonrasında yapılan düzenlemeler ile Hadrian Dönemi’nden, M.S. 7. yy.ın başına kadar sürekli kullanılmıştır. Tiyatro, kentin diğer yapılarında olduğu gibi, İmparator Focas (M.S. 602-610) zamanında meydana gelen deprem ve arkasından kentin terk edilmesinden sonra, 1990 yılına kadar taş ve kireç ocağı olarak kullanıldığından, yoğun şekilde tahrip edilmiştir.

Laodicea is located at the crossroads of West, Central, and South Anatolia and the west border of Phrygia. The city has two theaters—West and North. The North Theater, especially in the Roman Imperial period with the increase in the city’s population and wealth, reflects the importance given to culture and art. However, these two theaters lost their importance rapidly in Late Antiquity as in the entire ancient world. The North Theater was built on hewn, natural ground. It was the second theater built in the Roman Imperial period. The façade and cavea of the theater were completely made of marble; the parodos walls and carrier systems were made of travertine. It faced to the north with a view to the Lycos plain and a lake. Its first construction phase must have started in the reign of Hadrian and completed in the Early Antonine period. It has a curving stage and deep orchestra and was used for water games (kolymbethra). Moreover, the theater has an analemma wall on the south side and related shops. Because of resting directly on the hewn ground, the rows of seats of the theater were heavily damaged due to earthquakes. Continuing excavations have brought to light the existence of inscriptions and a numbering system on the rows of seats. The inscriptions show that leading families, guilds and association administrations had reserved places to sit. The existence of special seats for the union of the purple dyers (porphyrabaphioi) shows that the center of the union was Laodicea. It was an influential and rich union in the region, and even financially supported the construction of some structures in Hierapolis. Moreover, inscriptions on the rows of seats in the theater show that cities of the region like Trapezopolis and Hierapolis also gathered here. This fact indicates that Laodicea was a leading city in the region. The North Theater, despite earthquakes and the necessary repairs that followed, was used continuously from the period of Hadrian to the early 7th century AD. After the abandonment of the city due to an earthquake in the reign of Emperor Phocas (AD 602-610), the theater, like other buildings of Laodicea, served as stone quarry until 1990.