YENİ TÜRK SİNEMASINDA MODERN MELODRAM GELENEKSEL SÖYLEM

Batı modernleşmesinin tezahürlerinden biri olarak melodram önce tiyatro ve yazın ardından sinemada bir tür –janr- olarak ortaya çıkmıştır. Bu nedenle çalışma; bir yanıyla modernleşme göstergelerine odaklanırken, diğer yanıyla hangi maddi ve tinsel ihtiyaçların bir tür olarak melodramı öncelediği meselesine yoğunlaşmaktadır. Çalışmada temel olarak şu iki temel sorunun yanıtları aranmaktadır: melodramlar, modern çalışma hayatı ve etiğine, ihtilallere, göçlere ve kalabalık kentlere teslim olmuş bir dünyada hangi ihtiyaçları karşılamaktadır. Daha doğru bir ifadeyle hangi acıları dindirmekte ve bu sayede kaotik bir dünyayı daha katlanılır kılmaktadır. Yeni Türk Sineması dönemi içinde yer alan “Babam Ve Oğlum-2005”, “Issız Adam-2008” ve “Unutursam Fısılda-2014” olmak üzere toplam üç Çağan Irmak temsili incelemenin odağında yer almaktadır. Seçili temsiller gösterime girdikleri yıllar esas alınacak şekilde gündelik yaşamın biçimlendirilmesinde gördükleri işlev bakımından incelenmiştir.  Bu işlev, seçili melodramların toplumsal gerçeklik ile temsil düzleminde kurduğu ilişkide aranmıştır. Bu nedenle temsillerin gösterime girdiği yıllarda izleyiciyi kuşatan siyasal, ekonomik ve kültürel atmosfer dikkate alınarak metin içinde göndermelerde bulunulmuştur.

MODERN MELODRAM TRADITIONAL DISCOURSE IN NEW TURKISH CINEMA

As one of the points exists in Western modernization is melodrama emerged, as a kind of genre, in theater and literature first, and then in cinema. While this study focuses on the indicators of modernization, it also focuses on what material and spiritual it needs to prioritize the melodrama. Under the light of this study, the assessment will concentrate on two significant questions respectively: What sort of needs in a world melodramas support, the surrounding modern working life and ethics, revolutions, immigrations and crowded cities. In a more accurate way, what sort of pain the melodramas relieve and make the chaotic world more bearable? A total of three Çağan Irmak representations in the period of New Turkish Cinema, “Babam Ve Oğlum-2005”, “Issız Adam-2008” and “Unutursam Fısılda-2014” are also the focus points of this study. These movies were examined in terms of their functions to shape the daily life, which based on the years they were screened. This function was sought in relation to the relationship between the selected melodramas and social reality on the representation level. For this reason, in the years when the movies were shown on cinemas, references were made to consider the political, economic and cultural atmosphere attracting the audience.

___

  • AKBULUT, Hasan (2011). Yeşilçam’dan Yeni Türk Sinemasına Melodramik İmgelem. İstanbul: Hayalperest Yayınevi.
  • ARİSTO (2016). Poetika. (Çev.: Ömer Çokona, Ari Aygün), İstanbul: İş Bankası Yayınları.
  • ARİSTO (1975). Politika. (Çev.: Mete Tunçay), İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • BASUKI, Ribut (2003). A Journey Across the Atlantic: The History of Melodrama in Western Landscape, Jurusan Sastra Inggris Fakultas Sastra, Universitas Kristen Petra, Volume 5, No:1.
  • BROOKS, Peter (1978). The Melodramatic Imagination: Balzac, Henry James, Melodrama and the Mode of Excess. (ed) Maniquis, R, Nineteenth-Century Fiction, California: University of California Press.
  • CANTEK, Levent (2008). Cumhuriyetin Buluğ Çağı. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • CASTELLANİ, Victor (1993). Euripidean Melodrama, and Tragedy in Drama: Melodrama. (ed) James Redmond. London: Cambridge University Press.
  • FOUCAULT, Michel (2011). Özne ve İktidar. (Çev.: Osman Akınhay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • GLEDHILL, Christine (1987). Melodrama In The Cinema Book. London: BFI Publication.
  • GÜÇBİLMEZ, Beliz (2002). Melodram, Beden ve Gülnihal. Ankara: TAD, Sayı:14.
  • GÜRBİLEK, Nurdan (2001). Vitrinde Yaşamak, İstanbul: Metis Yayınları.
  • GOETHE, Johann W. (1960). Faust-Tiyatroda Ön Temsil, (Çev.: Sadi Irmak), İstanbul: İstanbul Kitabevi.
  • KOZANOĞLU, Can (1996). Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi C-III, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • MAVİOĞLU, Ertuğrul (2006). Asılmayıp Beslenenler. İstanbul: Ithaki Yayınları.
  • MORSE, William (1993). Desire and the Limit of Melodrama. London: Cambridge University Press.
  • ÖZÖN, Nijat (2010). Türk Sineması Tarihi. İstanbul: Doruk Yayıncılık.
  • RAHİLL, Frank (1967). The World of Melodrama, Pennsylvania: Pennsylvania University Press.
  • RYAN, Michael ve KELLNER, Doughles (1997). Politik Kamera, (Çev.: Elif Özsayar), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Scognamillo, G. (1987). Türk Sinema Tarihi 1896 – 1959. İstanbul: Metis Yayınları.
  • SOPHOKLES. (2012). Kral Oidipus, (Çev.: Bedrettin Tuncel), İstanbul: İş Bankası Yayınları.
  • SPIELVOGEL, Jacson (1994). Western Civilization. Minneapolis: West Publication.
  • THOMSON, David (2003). The New Biographical Dictionary of Film. New York: Little Brown.
  • TORUN, Hale (2019). “Kültür Modellerinin Geometrik Tasarımı”. Yakın Doğu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (1), 44-65.
  • YAĞIZ, Nebat (2009). Türk Sinemasında Karakterler ve Tipler. İstanbul: İşaret Yayınları.