İnsanoğlu avcılık, tarım ve hayvancılık gibi geleneksel nitelikli geçim kaynakları ile binlerce yıl boyunca yaşamını sürdürmüş; sanayi devrimi ile birlikte şehir olgusunun sanayi alanları ile donatılması sonucunda kadim geçim kaynaklarına endüstriyel geçim kaynaklarını da ekleme yoluna gitmiştir. Uzun medeniyet yolculuğu içinde oldukça önemli bir basamağı teşkil eden yabanıl hayvanların ehlileştirilmesi ve sürü hayvancılığı olgusunun ortaya çıkması ile birlikte çobanlık, duyulan ihtiyaç nispetinde profesyonel bir meslek kolu halini almaya başlamıştır. Oldukça derin bir kültüre sahip olan Türk toplumlarında da çobanlık ve hayvancılık kültürünün oldukça önemli bir yeri vardır. Türk toplum hayatında göçer halde yaşayan topluluklar arasında hayvancılık tarımla beraber kendini göstermiş ve hayvancılık etrafında zengin bir kültürel bellek oluşmuştur. Bu bellek sosyal, kültürel, iktisadi açıdan bütün öncülleriyle değerlendirmeye muhtaçtır. Yazar Mustafa Aça, Doğu Karadeniz Bölgesi özelinden hareketle bu kültürel belleğin tüm bileşenlerini, bu bileşenlerin bağlamlarını ve işlevlerini, geleneksel dünya görüşü, inanış ve düşünüş kalıplarını da dikkate alarak değerlendirme yoluna gitmiştir.