Korku bencilce midir? Eğer korkunun tabiatında bencillik varsa korkmak ahlaki bir sorun mudur? Bu deneme yazısı, Srdan Golubovic’in Krugovi (2013) filminden yola çıkarak travmatik toplumsal olayların yarattığı korkuyla ilişkimizi merkeze alır. Şiddetin faili ya da mağduru olmadığımız vakalarda müdahale edememenin bizi her zaman faille eşitlemeyeceğini iddia eder. Üstelik yiğitliği, tanık olduğumuz olaylara müdahale edip edememe kabiliyetine indirgemenin tekil kahramanlar yaratma ve görmediklerimize dair yükümlülüklerimizi arka plana atma riski taşıyacağını savunur. Ancak yazı, bu iddiaların sıralanmasından önce başkasının hayatta kalmasına yönelik arzunun, alttaki değerlendirmeden azade, başka türlü bir şey olabileceğinin ihtimalini açık bırakarak başlar.

Is fear selfish? If fear is inherently selfish, is being afraid a moral issue? This essay centers on our relationship with fear which arises from traumatic social events based on the movie Krugovi (2013) directed by Srdan Golubovic. It claims that non-intervention in the incidents in which we are not perpetrators nor victims does not equalize us to the perpetrator. Furthermore, it also asserts that to condense bravery to the ability of interference in events that we have witnessed carries the risk of creating singular heroes, and the risk of ignoring our responsibilities on what we haven't seen. Nonetheless, before these arguments are supported, the article begins by leaving the door open for the possibility that the desire for someone else's survival may be something else, free from the following judgments.