Anaokulu çağı çocukları olan anne-babaların karşılaştıkları problemler

Günümüz Türk eğitim sisteminde anne-baba eğitimi önemli bir yer tutmaktadır. Anne-babaların eğitimlerini daha verimli ve etkin bir hale getirmek için çalışmalar ve araştırmalar sürmektedir. Anaokulu çağı, anne-baba ve hatta yakın aile fertleri için zorlu bir dönem olabilmektedir. Anne ve babalar, çocuklarıyla ilgili karşılaştıkları güçlüklerle nasıl başa çıkacakları konusunda yönlendirme ve profesyonel bir yardım arayışı içine girmektedir. Bu çalışmanın amacı, anne ve babaların anaokuluna devam eden çocuklarıyla ilgili hangi konularda zorlandıklarını tespit etmektir. Bu çalışmaya Kütahya il merkezi ve ilçelerinde, çocuklarını özel veya devlet bağımsız anaokuluna gönderen 130 ebeveyn katılmıştır. Açık-kapalı uçlu sorulardan oluşan Anaokulu Çocuğu Sorunları anketinin ve toplu-bireysel görüşme tekniklerinin kullanıldığı bu çalışmanın sonucunda anne ve babaların çocuk eğitimi ve gelişimi alanında hangi konular hakkında bilgilenmek istedikleri ve çocuklarıyla yaşadıkları en büyük sıkıntıların ne olduğu tespit edilmiştir. Bu çalışmada, araştırmanın sonuçları ve bulguları detaylı bir şekilde, ailelerin genel ve özel problemlerini kapsayacak şekilde tartışılmıştır. Ayrıca üniversitelerin sürekli eğitim merkezleri gibi kamuya açık birimlerinde anne babalara yönelik eğitim programlarının düzenlenmesi önerilmiştir.

The problems of preschoolers faced by parents

Parent education has an important place in Turkish education system. Studies on parent education continue throughout the country to build more efficient and effective child-parent relationship. The preschool age can be challenging for parents and even close family members. Many parents of a preschool child do not know how to deal with difficulties experienced in early years of age and start seeking professional help. The purpose of the current study is to detect what kinds of problems mothers and fathers experience and about which issues they want to be informed. The study involved 130 parents whose children attend private or public preschools in the central or a district of Kütahya. A survey and collective and individual interview techniques were utilized in the study. The results of the study show that parents want to be informed about many issues related to child development and education and need professional help to resolve the greatest hardship they live with their children. In this study, research results and findings are discussed in detail to include general and personal problems experienced by families.

PDF

___

Bakırcıoğlu, R. (2002). Çocuk ruh sağlığı ve uyum bozuklukları. Ankara: ANI yayıncılık.
Baydar, N., Kağıtçıbaşı, Ç., Küntay, A.C., & Gökşen, F. (2008). Effects of an educational television program on preschoolers: Variability in benefits. Journal of Applied Developmental Psychology, 29(5), 349-360.
Bekman, S. (1998). Eşit fırsat anne-çocuk eğitim programının değerlendirmesi. İstanbul: Anne-Çocuk Eğitim Vakfı Yayınları.
Burnham, J.J. (2009). Contemporary fears of children and adolescents: Coping and resiliency in the 21st Century. Journal of Counseling & Development, 87(1), 28-35.
Cüceloğlu, D. (1994). Yeniden insan insana. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Gandini, L., & Goldhaber, J. (2001). Two reflections about documentation. In L. Gandini, & C. P. Edwards (Eds.), Bambini: The Italian approach to infant/toddler care, (pp.124-145). New York: Teachers College Press.
Geller, K.S., Dzewaltowski, D.A., & Rosenkranz, R.R.. (2009). Measuring children’s self-efficacy and proxy efficacy related to fruit and vegetable consumption. Journal of School Health, 79(2), 51-57.
Greenberg, J., Evans, A.E., Harris, K.K., Loyo, J.J., Ray, T.C., Spaulding, C., & Gottlieb, N.H. (2007). Preschooler feeding practices and beliefs. Family & Community Health, 30(3), 257- 270.
Güngör, A. (1999). Anne baba çocuk iletişimi, Gazi Üniversitesi anaokulu, anasınıfı öğretmeni el kitabı. İstanbul: YA-PA Yayınları.
Gürüz, D., & Temel-Eğinli, A. (2008). Kişilerarası iletişim: Bilgiler, etkiler, engeller. Ankara: NOBEL Yayınları.
Haktanır, G. (1994). Çocuğun ruh sağlığında aile ve okulun önemi. Okul Öncesi Eğitimi, 26(47), 9-14.
Hoyt, C. (2007). Will your preschooler need a tutor? Parenting, 21(9), 117-121.
Hulbert, L., & Samson, J. (2008). Advice on...healthy eating. Children & Young People Now, 20-20.
Iowa State University [ISU] University Extention. (2007). Understanding children: Sibling rivalry. http://www.extension.iastate.edu/Publications/ PM1529I.pdf, 20 Nisan 2009 tarihinde indirilmiştir.
İnan, H.Z. (2005). Okullarda çocuklar arası zorbalık. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 22, 161-170.
İnan, H.Z. (2007). An interpretivist approach to understanding how natural sciences are represented in a Reggio Emilia-inspired preschool classroom. Ohio State University. Unpublished dissertation. Adviser: Rebecca Kantor-Martin.
İnan, T., & Bayındır, N. (basımda). Medya okur-yazarlığı dersinin gerekliliğine yönelik sosyal bilgiler öğretmen adaylarının görüşleri. 1. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi, May, 2009, Çanakkale.
Jacobi, C., Schmitz, G., & Agras, W.S. (2008). Is picky eating an eating disorder? International Journal of Eating Disorders, 41(7), 626-634.
Kaner, S. (2003). Duygusal ve davranış bozuklukları olan çocuklar (12.Bölüm). A. Ataman (Ed.), Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitime giriş (sf. 229-255). Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, Ankara.
Konuk, E. (1998). Eşlerle problem çözme, ana-baba okulu. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Malaguzzi, L. (1998). History, ideas, and basic philosophy: An Interview with Lella Gandini. In C. Edwards, L. Gandini, & G. Forman (Eds.), The hundred languages of children: the Reggio Emilia approach-advanced reflections (2nd ed., pp.49-97). Greenwich, Conn: Ablex.
Miller, S.A. (2007). Yikes—Get away! Early Childhood Today, 21(5), 24-25.
Mitrofan, O., Paul, M., & Spencer, N. (2008). Is aggression in children with behavioural and emotional difficulties associated with television viewing and video game playing? A systematic review. Child Care, Health & Development, 35(1), 5-15.
Morton, K. (2008). France alerts UK to TV danger. Nursery World, 109(4141, Special section), 3-3.
Navaro, L. (1998). Çocukla iletişim nasıl kurulur?, ana-baba okulu. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Olweus, D. (1991). Bully/victim problems among schoolchildren: Basic facts and effects of a school based intervention program. In D. J. Pepler & K. H. Rubin (Eds.), The development and treatment of childhood aggression (pp. 411- 448). N.J.: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Olweus, D. (2003). A profile of bullying at school [Electronic version]. Educational Leadership, 60(6), 12-17.
Rauer, A.J., & Volling, B.L. (2007). Differential parenting and sibling jealousy: Developmental correlates of self-esteem, attachment, and young adults’ romantic relationship distress. Pers Relatsh, 14(4), 495–511.
Spradley, J. P. (1979). Ethnographic interview. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Spradley, J. P. (1980). Participant observation. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Temel, F. & Ömeroğlu, E. (1993). Türkiye’de okul öncesi eğitimin yaygınlaştırılmasında aile eğitimine dayalı modeller. Ankara MEB: Okul Öncesi Eğitimi I.Sempozyumu.
Wright, K., Stegelin, D., & Harfle, L. (2007). Building family, school, and community partnerships (3rd ed.). NJ: Pearson Education, Inc.
Yavuzer, H. (1998). Yaygın ana-baba tutumları, ana-baba okulu. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Yüksek, A.H. (2007). Sözsüz iletişim. U. Demiray (Ed.), Genel iletişim (sf.35-54). Ankara: PegemA Yayıncılık.