İlköğretim 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin televizyon izleme profili (Çanakkale ili örneği)

Televizyon gördüğümüz kutudan veya plazmadan çok daha fazlasıdır. Televizyonun etkileri günümüzde çokça tartışılmakta, televizyonun göründüğü gibi sessiz ve masum bir kitle iletişim aracı olmadığı, toplumda olumsuz birçok etkisinin olduğu söylenegelmektedir. Televizyonun çocuklar üzerindeki etkilerinin de araştırmalarda sıkça konu edinildiği bilinmektedir. Bu çalışmada, ilköğretim 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin televizyon izleme profilini ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Ekran karşısında bu kadar vakit geçiren çocukların televizyon izleme profilinin belirlenmesinin bu konuda yapılacak çalışmalara ışık tutacağı ve bu konuda ebeveynlere yol gösterici olacağı düşünülmektedir. Tekil ve ilişkisel tarama modellerinde tasarlanan bu araştırmanın evrenini Çanakkale merkez ilçedeki ve Biga ilçesindeki ilköğretim okulu öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırma bulgularına göre araştırma kapsamındaki bireylerin 216’sının (%61.5) evlerindeki televizyon sayısı 1’den fazladır. Televizyon izleme süreleri incelendiğinde 112 katılımcının (%31.9) günde ortalama 2- 3 saat arasında, 87 katılımcının (% 24.8) de günde ortalama 1- 2 saat arasında televizyon izlediği dikkat çekmektedir.

TV viewing profile of students of primary school grade 7th and 8th (sample: Çanakkale province)

Television is more than a box or plasma that we see. Since the effects of TV are argued, it has been said that TV has many negative effects on society as seen it is a silence and blameless mass media instrument. It is known that the effects of TV on children are topics in researches. In this study, it is aimed to emerge out TV viewing profiles of the primary school students at the grade of 7th and 8th. It is thought that setting the profiles of the children spending before the TV will shed light on same kind researches and guide parents. The students of primary schools in the central district of Çanakkale and in the township Biga compose the universe of this study. According to the findings of the research, 216 of the people have more than one television in their house. When analysed TV viewing duration, 112 participants watch it between 2-3 hours, 87 participants watch between 1-2 hours on average.

PDF

___

AKAR, İhsan (2002). “Aile İçi İlişkilerin Değişiminde Televizyonun Etkisi (Afyon Örneği)”. Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kütahya.
ANIK, Cengiz (2003). Bilgi Fabrikaları ve Müşteriler, Altın Küre Yayınları, Ankara.
BELLİGÜÇÜK, Fatma Ö. (2004). “Medyanın Aile Kurumu Açısından Okuması: Biz Evleniyoruz Programı Örneği”, Aile ve Toplum, 2(7), 91- 95.
BELVİRANLI, S., CERİTOĞLU, K., BİLGİN, Ç., BAYRAKTAR, F., BULUT, H., VAİZOĞLU, S. A. ve diğer. (2008). “Annelerin Televizyon İzleme Konusundaki Davranışları ve Akıllı İşaretler”, TAF Preventive Medicine Bulletein, 7(3), 191- 198. Erişim Tarihi: 02.01.2009, http://www.korhek.org/khb/khb_007_03-191.pdf.
CESUR, Sevim ve Oya PAKER. (2007). “Televizyon ve Çocuk: Çocukların TV Programlarına İlişkin Tercihleri”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(19), 106- 125. Erişim Tarihi: 20.11.2008, www.nuveforum.net/attachments/4876d1215854108-19106-125-pdf.
ÇAKIR, Vedat (2005). “Bir Sosyal Etkinlik Olarak Eğlence ve Televizyon (Konya Örneği)”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 123- 143. Erişim Tarihi: 28.10.2008, http://www.sosyalbil.selcuk.edu.tr/sos_mak/makaleler/Vedat%20ÇAKIR/123- 142.pdf .
KARASAR, Niyazi (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayın Dağıtım, On yedinci baskı, Ankara.
METE, Mehmet (1999). Televizyon Yayınlarının Türk Toplumu Üzerindeki Etkisi, Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları, Ankara.
MUTLU, Erol (1991). Televizyonu Anlamak, Gündoğan Yayınları, Ankara.
MUTLU, Erol (1999). Televizyon ve Toplum, Türkiye Radyo Televizyon Kurumu, Ankara.
ÖZCAN, Mustafa (1986). “Kitle Haberleşme Vasıtaları ve Eğitim”, Erişim Tarihi: 18.01.2009, http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/40/518/6492.pdf.
ÖZDİN, Aslı (2003). “Günümüz Türkiyesi’nde Yerli Televizyon Dramalarında Erkek Kimliğinin Sunumu”, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Radyo Televizyon ve Sinema Anabilim Dalı (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir.
RADYO VE TELEVİZYON ÜST KURULU (2007). İlköğretim Medya Okuryazarlığı Dersi Öğretmen El Kitabı. Erişim Tarihi: 26.12.2008, http://van.meb.gov.tr/yararli/ OgretmenElKitabi.pdf .
SADİ, Esra (2007). “Ergenlerin Kimlik Oluşturma Sürecine Televizyon Programlarının Etkileri (Denizli İli Tavas İlçesi Örneği)”. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara.
YILMAZ, Zeynep A. (2006). “Aile İçi İletişimde Televizyonun Rolü”, Erişim Tarihi: 25.12.2008, http://www.shcek.gov.tr/Yayinlar/Sempozyum/Ul.Sos.Hiz.SempozyumKitabi.pdf .