Ahmet ŞAHİN

İlköğretim okulu yöneticilerinin kişiler arası iletişim becerileri ve çatışma yönetimi stratejileri arasındaki ilişki

Araştırmada, ilköğretim okulu yöneticilerinin kişiler arası iletişim becerileri ve çatışma yönetimi stratejileri arasındaki ilişki belirlenmeye çalışılmıştır. Veriler Antalya ili merkezindeki devlet ilköğretim okullarında çalışan 90 yönetici ve 486 öğretmenden elde edilmiştir. Ölçme aracında ilköğretim okulu yöneticilerinin kişisel bilgilerini, kişiler arası iletişim becerilerini ve çatışma yönetimi stratejilerini belirlemeye yönelik maddelere yer verilmiştir. Yönetici görüşlerine göre yöneticilerin kişiler arası iletişim becerileri ile çatışma yönetimi stratejileri arasındaki tüm korelasyonlar anlamlı çıkmış ve tüm ilişkilerin pozitif yönlü olduğu bulunmuştur. Öğretmen görüşlerine göre ise yöneticilerin kişiler arası iletişim becerileri ile problem çözme ve uzlaşma stratejileri arasındaki korelasyonlar anlamlı ve pozitif yönlü çıkmış; kişiler arası iletişim becerileri ile kaçınma stratejisi arasında negatif doğrusal bir ilişki belirlenmiş ve kişiler arası iletişim becerileri ile hükmetme stratejisi arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Sonuç olarak, hem yönetici hem de öğretmenlerden elde edilen çoklu doğrusal regresyon analizi sonuçlarına göre kişiler arası iletişim becerilerinin çatışma yönetiminde çok önemli bir yordayıcı olduğu söylenebilir.

The relationship between interpersonal communication skills and conflict management strategies of primary school administrators

The study aims to determine the relationship between interpersonal communication skills and conflict management strategies of primary school administrators. The data were gathered from 90 administrators and 486 teachers working in Antalya. The questionnaire aims to collect data on personal information, interpersonal communication skills, and conflict management styles of primary school administrators. According to the views of administrators; all correlations among communication skills and conflict management strategies of the administrators were significant and positive. According to the views of teachers; correlations of all communication skills with problem solving and compromising strategies were significant and positive, correlations of all communication skills with avoiding strategy were significant, however negative, and non-significant correlation was determined among all communication skills and dominating strategy. Consequently, the results of multiple regression analysis gathered from both administrators’ and teachers’ views show that interpersonal communication skills are significant variables in defining the used strategy of conflict management.

PDF

___

AKGÜL, A. ve ÇEVİK, O. (2003). İstatistiksel Analiz Teknikleri: SPSS’te İşletme Uygulamaları, Emek Ofset, Ankara.
ATAY, K. (2001). “Okul Müdürlerinin Çatışmaları Çözümleme Stratejilerine İlişkin Öğretmen Okul Müdürü ve Denetmen Algıları”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 25, ss.21-35.
AYDIN, M. (2000). Eğitim Yönetimi, Hatiboğlu Yayıncılık, Ankara.
BALCI, A. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler, PegemA, Ankara.
BURSALIOĞLU, Z. (2003). Eğitim Yönetiminde Teori ve Uygulama, PegemA, Ankara.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2001). Deneysel Desenler: Öntest-Sontest Kontrol Grubu Desen ve Veri Analizi, PegemA, Ankara.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2003). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları ve Yorum, PegemA, Ankara.
BRYMAN, A. ve CRAMER, D. (2001). Quantitative Data Analysis with SPSS Release 10 for Windows: A Guide for Social Scientists, Routledge, London.
CAUDRON, S. (2000). “Keeping Team Conflict Alive: Conflict can be a Good Thing. Here’s What You Can Do to Make The Most of This Creative Force”, Public Management, 82(2), pp.5-9.
COHEN, A.R., FINK, S.L., GADON, H., WILLITS, R.D. ve JOSEFOWITZ, N. (2001). Effective Behavior in Organizations, Cases, Concepts, and Student Experiences (7th Edition), McGraw-Hill, Boston.
COHEN, L., MANION, L. ve MORRISON, K. (2000). Research Methods in Education (5th Edition), RoutledgeFalmer, London.
DAFT, R.L. (2002). Management, Thomson South Western, United States.
DAFT, R.L. (2004). Organization Theory and Design, Thomson South-Western, Austria.
De CENZO, D.A. (1997). Human Relations Personel and Professional Development, Prentice Hall, New Jersey.
DEVITO, J.A. (2001). The Interpersonel Communication Book, Longman, New York.
DUBRIN, A.J. (1997). Human Relations: Interpersonel, Job-Oriented Skills (6th Edition), Prentice Hall, New Jersey.
DÜŞÜKCAN, M. (2003). Örgütlerde Çatışma ve Çatışma Yönetimi Sürecinde Örgütsel İletişimin Etkililiği: Kuramsal ve Uygulamalı Bir Çalışma, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Konya.
ELLIS, D.G. ve MAOZ, I. (2003). “A Communication and Cultural Codes Approach to Ethnonational Conflict”, The International Journal of Conflict Management, 14(3/4), pp.255-272.
EUWEMA, M.C., VLIERT, E.V. ve BAKKER, A.B. (2003). “Substantive and Relational Effectiveness of Organizational Conflict Behavior”, The International Journal of Conflict Management, 14(2), pp.119-139.
GIBSON, J.L., IVANCEVİCH, J.M. ve DONNELLY Jr., J.H. (2000). Organizations: Behavior Structure Processes, Irwin McGraw-Hill, Boston.
GORDON, J.R. (1993). A Diagnostic Approach to Organizational Behavior, Allyn and Bacon, Boston.
GORDON, J.R. (1998). Organizational Behavior a Diagnostic Approach (6th Edition), Prentice Hall, New Jersey.
GROSS, M.A. ve GUERRERO, L.K. (2000). “Managing Conflict Appropriately and Effectively: An Application of the Competence Model to Rahim’s Organizational Conflict Styles”, The International Journal of Conflict Management, 11(3), pp.200-226.
GÜMÜŞELİ, A.İ. (1994). İzmir Ortaöğretim Okulları Yöneticilerinin Öğretmenler ile Aralarındaki Çatışmaları Yönetme Biçimleri, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ankara.
HAIR, J.F., ANDERSON, R.E., TAHTAM, R.L. ve BLACK, W.C. (1998). Multivariate Data Analysis (5th Edition), Pearson Education, New Jersey.
HARTLEY, P. ve BRUCKMANN, C.G. (2002). Business Communication, Routledge, London.
HEANEY, L.F. (2001). “A Question of Management: Conflict, Pressure and Time”, The International Journal of Educational Management, 15(4), pp.197-203.
HOLTON, B. ve HOLTON, C. (1999). The Manager’s Short Course to a Long Career (2nd Edition), Liberty Publishing Group, United States.
IVANCEVİCH, J.M. ve MATTESON, M.T. (1996). Organizational Behavior and Management, Irwin McGraw-Hill, Boston.
KARİP, E. (2003). Çatışma yönetimi, PegemA, Ankara.
KAVRUK, S. ve TAN, O. (2001). “İletişim”, MEB Yönetimi Değerlendirme ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı Bülteni, Sayı:42.
LEECH, N.L., BARRETT, K.C. ve MORGAN, G.A. (2005). SPSS for Intermediate Statistics, Use and Interpretation, Lawrence Erlbaum Associates, New Jersey.
LUNENBURG, F.C. ve ORNSTEIN, A.C (1991). Educational Administration Concepts and Practices, Wadsworth Publishing, California.
McKINNEY, B.C., KELLY, L. ve DURAN, R.L. (1997). “The Relationship Between Conflict Message Styles and Dimensions of Communication Competence”, Communication Reports, 10(2), 188-196.
MUNDUATE, L., GANAZA, J., PEIRO, J.M. ve EUWEMA. M. (1999). “Patterns of Styles in Conflict Management and Effecttiveness”, The International Journal of Conflict Management, 10(1), pp.5-24.
MURPHY, H.A., HILDEBRANT, H.W. ve THOMAS, J.P. (1997). Effective Bussiness Communications (7th Edition), Irwin McGraw-Hill, Boston.
NICOTERA, A.M. (1993). “Beyond Two Dimensions: A Grounded Theory Model of Conflict-Handling Behavior”, Management Communication Quarterly, 6(3), pp.282-306.
PUTNAM, L.L. (1988). “Communication and Interpersonel Conflict in Organizations”, Management Communication Quarterly, 1(3), pp.293-301.
RAHIM, M.A. (1983). “A Measure of Styles of Handling Interpersonel Conflict”, The Academy of Management Journal, 26(2), pp.368-376.
RAHIM, M.A. (1986). “Referent Role and Styles of Handling Interpersonel Conflict”, The Journal of Social Psychology, 126(1), pp.79-86.
RAHIM, M.A. (2001). Managing Conflict in Organizations (3rd Edition). Quorum Books Greenwood Publishing Group, Westport.
RAHIM, M.A. (2002). “Toward a Theory of Managing Organizational Conflict”, The International Journal of Conflict Management, 13(3), pp.206-235.
RAHIM, M.A., BUNTZMAN, G.F. ve WHITE, D. (1999). “An Empirical Study of the Stages of Moral Development and Conflict Management Styles”, The International Journal of Conflict Management, 10(2), pp.154-171.
ROBBINS, S.P. (1993). Organizational Behavior Conceps, Controversies, and Applications, Prentice Hall, New Jersey.
ROBBINS, S.P. (2000). Essentials of Organizational Behavior (6th Edition), Prentice Hall, New Jersey.
SCHERMERHORN, J.R. (1996). Management and Organizational Behavior: Essentials, John Wiley & Sons, New York.
SCHERMERHORN, J.R. (2001). Management (6th Edition), John Wiley & Sons, New York.
SHAPIRO, D. (2004). Conflict and Communication: A Guide Through the Labyrinth of Conflict Management, International Debate Association, New York.
SIMS, R.R. (2002). Managing Organizational Behavior, Quorum Boks, Connecticut.
SNOWDEN, P.E. ve Gorton, R.A. (2002). School Leadership and Administration: Important Concepts Case Studies and Simulations (6th Edition), McGraw Hill, Boston.
STEERS, R.M. (1981). Introduction to Organizational Behavior, Goodyear Publishing, California.
THOMAS, K.W. (1977). “Toward Multi-Dimensional Values in Teaching: The Example of Conflict Behaviors”, The Academy of Management Review, 2(3), pp.484-490.
THOMAS, K.W. ve KILMANN, R.H. (1975). “The Social Desirability Variable in Organizational Research: An Alternative Explanation for Reported Findings”, The Academy of Management Review, 18(4), pp.741-752.
TIMM, P.R., PETERSON, B.D. ve STEVENS, J.C. (1990). People at Work Human Relations in Organizations (3rd Edition), West Publishing Company, St. Paul.
UMIKER, W. (1993). “Powerful Communication Skills: The Key to Prevention and Resolution of Personal Problems”, The Health Care Supervisor, 11(3), pp.30-34.
WEXLEY, K.N. ve YUKL, G.A. (1984). Organizational Behavior and Personel Psychology (Revised Edition), Irwin, Homewood Illinois.
WILSON, S.R. ve WALTMAN, M.S. (1988). “Assessing the Putnam-Wilson Organizational Communication Conflict Instrument (OCCI)”, Management Communication, 1(3), pp.367-388.