BİYOPOLİTİK AÇIDAN KİŞİSEL VERİLERİN KORUNMASI

Modern devlet, beden ve teknoloji arasındaki ilişkiye hukuk üzerinden müdahil olmaktadır. Devlet, teknoloji aracılığıyla kendini görünmez kılarken, yurttaş üze-rinde yeni bir egemenlik kurmaktadır. Yeni egemenlik alanının sınırları, biyo-egemenlik kavramı ile tanımlanmaktadır. Biyo-egemenlik kavramı ise hukuktan ziyade istisna hali mantığına göre belirlenmektedir. Aynı zamanda bu süreç, ki-şisel veriler ekseninde, kimlik denetiminden davranış denetimine geçişi temsil etmektedir. Bu çalışmada kişisel verilerin özellikle biyometrik düzeyde denetim altında tutulması, Agamben’in “kamp” kavramı çerçevesinde incelenmektedir. Biyometrik bilgi stokunun çeşitli amaçlarla kullanılması hem piyasa modeline hem de politik alana hizmet etmektedir. Bu stoku sermaye ile paylaşan biyo-egemen devlet, sözümona yurttaşlarına güvenlik ve özgürlük vadetmektedir. Oysa şirketler ve devletler tarafından işlenen kişisel veriler, pazarlamadan risk yönetimine, ulusal güvenlikten sosyal politikaya kadar geniş bir ağ üzerinden toplumu kuşatmaktadır. Biyo-egemen devlette yurttaş, tüm kişisel bilgilerini sunarak, aslında hukukun istisna bölgesine çekilmektedir.

THE PROTECTION OF PERSONAL DATA FROM THE BIOPOLITICAL PERSPECTIVE

Modern state intervenes with the relationship between body and technology by law. The state conceals itself via technology, thus imposes a new sovereignty on the citizen. The scope of the new sovereignty is defined by the concept of bio-sovereignty. And the concept of bio-sovereignty is determined by the logic of state of exception rather than law. On the axis of personal data this process, at the same time, represents the transition from authentication to behavioral control. In this study, the control of personal data especially in the biometric level is elaborated on in terms of G. Agamben’s concept of “camp”. The use of biometric data stock for various purposes serves both the market model and the political sphere. Sharing this data stock with capital, the bio-sovereign state promises so-called security and freedom to her citizens. But the data processed by the companies and the states encircles societies from mar-keting to risk management and from national security to social policy through wide networks. By providing her/his personal data, the citizen in the bio-sovereign state in fact is pulled to the exception region of law.

PDF

___

Agamben, Giorgio, Kutsal İnsan, (Çev. İsmail Türkmen), Ayrıntı, İstanbul 2001.
Agamben, Giorgio, Tanık ve Arşiv, (Çev. Ali İhsan Başgül), Dipnot, Ankara 2010.
Ajana, Btihaj, Governing through Biometrics: The Biopolitics of Identity, Palgrave, London 2013.
Aydın, Mehmet Devrim, “Veri Güvenliği, Mahremiyet, Gözetim Uygulamaları ve E-Devlet”, E-Devlet: Kamu Yönetimi ve Teknoloji ilişkisinde Güncel Geliş-meler, (Ed. M. Zahid Sobacı ve Mete Yıldız), Nobel, Ankara 2012, s.529-547.
Baştürk, Efe, “Biyopolitika ve Savaşım: Foucault ve Agamben Arasındaki Ayrımın Kavramsal İçeriği”, Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, C.5, S.2, 2017, s.1-23.
Çankaya, Hürol, Devlet ve Tabiat: Biyoteknoloji Çağında İnsan Hakları, Sosyal Araştırmalar Vakfı, İstanbul 2013.
Çavlin Bozbeyoğlu, Alanur, “Nüfusun Biyopolitikasına Yeni Açılım: Türkiye’nin Biyometrik Elektronik Kimlik Kartı Sistemi”, Toplum ve Bilim, S. 122, 2011, s. 53-74.
Er, Cüneyd, Biyometrik Yöntemler ve Özel Hayatın Gizliliği Hakkı, Yetkin, Ankara 2007.
Foucault, Michel, Cinselliğin Tarihi, Cilt-1, (Çev. Hülya Tufan), Afa, İstanbul 1993.
Foucault, Michel, Entelektüelin Siyasal İşlevi, (Çev. Işık Ergüden, Osman Akınhay, Ferda Keskin), Ayrıntı, İstanbul 2000.
Foucault, Michel, Ders Özetleri, (Çev. Selahattin Hilav), 5. Baskı, Yapı Kredi, İstanbul 2001.
Foucault, Michel, İktidarın Gözü, (Çev. Işık Ergüden), 3. Baskı, Ayrıntı, İstanbul 2012.
Foucault, Michel, Toplumu Savunmak Gerekir, (Çev. Şehsuvar Aktaş), Yapı Kredi, İstanbul 2013a.
Foucault, Michel, Güvenlik, Toprak, Nüfus, (Çev. Ferhat Taylan), İstanbul Bilgi Üniversitesi, İstanbul 2013b.
Gambetti, Zeynep (2012), “Foucault’dan Agamben’e Olağanüstü Halin Sıradanlığı-na Dair Bir Yanıt Denemesi”, Cogito, S. 70-71, 2012, s.21-38.
Gözler, Kemal, İnsan Hakları Hukuku, Ekin, Bursa 2017.
İçişleri Bakanlığı, E-Vatandaşlık Sistemi Biyometrik Fotoğraf İşlemleri, Nüfus ve vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü 2017, https://www.nvi.gov.tr/ (08.05.2018).
Kartal, Onur (Ed.), Biyopolitika: Platon’dan Arendt’e Biyopolitikanın Felsefi Kö-kenleri, Cilt-1. Nota Bene, Ankara 2016a.
Kartal, Onur (Ed.), Biyopolitika: Foucault’dan Günümüze Biyopolitikanın İzdüşüm-leri, Cilt-2, Nota Bene, Ankara 2016b.
Küzeci, Elif, Kişisel Verilerin Korunması, Turhan, Ankara 2010.
Lemke, Thomas, Biyopolitika, (Çev. Utku Özmakas), İletişim, İstanbul 2013.
Mattelart, Armand, Gözetimin Küreselleşmesi, (Çev. Onur Gayretli ve Su Elif Karacan), Kalkedon, İstanbul 2012.
Neocleous, Mark, Devleti Tahayyül Etmek, (Çev. Akın Sarı), Nota Bene, Ankara 2014.
Resmi Gazete, Kişisel Verilerin Korunması Kanunu, Resmi Gazete Tarih: 07.04.2016, Sayı: 29677, http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.6698.pdf (15.05.2018).
Sosyal Güvenlik Kurumu, Biyometrik Yöntemlerle Kimlik Doğrulama Sistemlerine Ait Kılavuz, Sosyal Güvenlik Kurumu 2014, www.sgk.gov.tr (08.05.2018)
Uygun, Oktay, Devlet Teorisi, On İki Levha, İstanbul 2014.