EĞİTİMDE FİLM KULLANIMININ ÖNEMİ

Bir bireyin içine doğduğu grubun veya toplumun bir parçası olma süreci sosyalleşme olarak adlandırılır ve bu süreçte eğitimin önemli bir yeri vardır. Büyük ya da küçük, geleneksel ya da modern her toplum bu süreçte üyelerinden mümkün olduğu kadar çok katkı sağlamasını bekler. Ancak bu tek yönlü bir süreç ya da beklenti değildir. Özellikle modern dünyada kurumsallaşan ve örgütlü bir yapı içerisinde gerçekleşen örgün eğitim öncelikli olarak toplumun ihtiyaçlarına uygun niteliklere sahip bireyler yetiştirme görevini üstlenmiştir. Bu nedenle modern dünyada örgün eğitim kurumları içinde verilen eğitimin niteliği ayrı bir öneme sahiptir. Ancak verilen eğitimin niteliği, şekli, süresi vb. özellikleri toplumdan topluma ve dönemden döneme değişmektedir. Özellikte toplumsal yapı değiştikçe diğer kurumlar gibi eğitim kurumu da değişmekte ve değişen koşullara uygun olarak yeniden şekillenmektedir. Örneğin özellikle 20.yy’ın ikinci yarısından itibaren ortaya çıkan hızlı sosyal değişme sürecinde örgün eğitimde kullanılan yöntem ve araçlar da değişmiş, dönemin koşullarına uygun yeni yaklaşımlar ortaya çıkmıştır. Bu dönemde ortaya çıkan en önemli değişimlerin başında imge ve görselliğin ön plana çıkması gelmektedir. Bu süreçte eğitimde ve özellikle örgün eğitimde imge ve görseller önemli oranda yer almaya başlamıştır. Ancak örgün eğitimde kullanılan araçların çeşitlendirilmesinin eğitimde kalitenin artmasına yol açacağı aşikârdır. Bu bağlamda eğitimde film kullanımının neden önemli olduğu ve nasıl etkileri olduğu bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Bu konuda yazılmış literatürden yola çıkarak konuya ilişkin teorik bir değerlendirme amacını taşıyan çalışma derleme niteliği taşımaktadır.

THE IMPORTANCE OF USING FILM IN EDUCATION

: Socialization is the process of an individual being a part of society and education has an important place in this process.. Every society, large or small, traditional or modern, expects its members to contribute as much as possible in this process. However, this is not a one-way process or expectation. Especially in the modern world, formal education, which is institutionalized and organized in an organized structure, has primarily undertaken the task of raising individuals with the qualifications suitable for the needs of the society. For this reason, the quality of the education provided in formal education institutions in the modern world has a special importance. However, characteristics such as the quality, form and duration of the education provided vary from society to society and from period to period. In particular, as the social structure changes, the educational institution also changes like other institutions. For example, in the process of rapid social change that emerged from the second half of the 20th century, the methods and tools used in formal education have also changed. One of the most important changes that occurred in this period is the emergence of image and visuality. In this process, images and visuals have started to take place in education and especially in formal education. However, diversifying the tools used in formal education will increase the quality of education. In this context, why the use of films in education is important and how it affects them constitute the subject of this study. This study aims at a theoretical evaluation on the subject based on the literature written on this subject.

PDF

___

Adadağ, Ö. (2012). Ulusu eğitmek: İki dünya savaşı arası dönemde eğitici sinema, Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, (17), 29-61.
Adanır, O. (2012). Sinema televizyon kültür, İstanbul: Hayalperest Yayınevi.
Adanır, O. (2017). İşitsel ve görsel anlam üretimi, İstanbul: Eylül-Sanat Yayıncılık.
Akyıl, L. (2017). Uluslararası ilişkilerde algı yönetimi: Propaganda sineması, Journal of Interdisciplinary and Intercultural Art, 2(2), 129-139.
Althusser, L. (2006). İdeoloji: Devletin ideolojik aygıtları, (Çev. Alp Tümertekin), İstanbul: İthaki Yayınları.
Arslantepe, M. (2012). Sinema okuryazarlığı, İstanbul: Umuttepe Yayınları.
Birkök, M. C. (2008). Bir toplumsallaştırma aracı olarak eğitimde alternatif medya kullanımı: sinema filmleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-12.
Castells, M. (2016). İletişim gücü, (Çev. Ebru Kılıç), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Cereci, S. (1997). Belgesel film, İstanbul: Şûle Yayınları.
Cevizci, A. (2005). Felsefe sözlüğü, İstanbul: Paradigma Yayınları.
Czitrom, D. (2014). İlk hareketli resimler. (Çev. Berkay Ersöz). Davit Crowley ve Paul Heyer (Ed.). İletişim Tarihi Teknoloji, Kültür, Toplum içinde. Ankara: Siyasal Kitapevi.
Çelik, L. (2010). Öğretim materyallerinin hazırlanması ve seçimi. Özcan Demirel - Eralp Altun (Ed), Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı içinde, Ankara: Pegem Akademi.
Eagleton, T. (1996). İdeoloji, (Çev. Muttalip Özcan), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Ekici, F. Y. (2015). Çizgi filmlerin çocuklar üzerindeki etkilerine ilişkin çok boyutlu bir değerlendirme, Türk İslam Dünyası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (5), 70-84.
Ellul, J. (2004). Sözün düşüşü, (Çev. Hüsamettin Arslan), İstanbul: Paradigma Yayınları.
Fedunkiw M. (2003). Malaria films: Motion pictures as a public health tool, American Journal of Public Health, 93(7), 1046–1054.
Glynne, A. (2011). Belgeseller, İstanbul: Kalkedon Yayıncılık.
Gök, K. (2016). Fotoğrafın bulunuşu ve sonrasında oluşan teknik gelişmeler, Yıldız Journal of Art and Design, 3 (1), 43-66.
Güçhan, G. (1999). Tür sineması, görüntü ve ideoloji, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, İletişim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
Gülbahar, Y. (2012). Öğretim araç ve gereçleri. Kıymet Selvi (Ed.), Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı içinde, Ankara: Anı Yayıncılık.
Güler, D. (1989). Çocuk televizyon ve çizgi film, Kurgu, 5 (5), 144-158.
İnceoğlu, Ç. (2013). Sovyet propaganda filmlerinde batı ve batı imgesi, Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, (19), 23-40.
Kaya, Z. (2006). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme, Ankara: Pegem Yayıncılık.
Koçoğlu, E. Aydemir H. ve Ekici, Ö. (2018).Görsel materyallerle sosyal bilgiler öğretimi. R. Sever, M. Aydın ve E. Koçoğlu (Ed.), Alternatif Yaklaşımlarla Sosyal Bilgiler Eğitimi içinde, Ankara: Pegem Akademi.
Kolker, R. (2011). Film biçim ve kültür, (Çev. Fırat Ertınaz vd.), Ankara: De Ki Basım Yayım. Kuruoğlu, H. (2006). Belgesel filmde sınırlar: Olanaklar ve sınırlar. İstanbul Üniversitesi İletişim Dergisi, (26), 97-111.
Lang, K. (2005). İletişim araştırmaları: Kökenleri ve gelişmesi. Erol Mutlu (Der.), Kitle İletişim Kuramları içinde, Ankara: Ütopya Yayınevi.
Lebel, J-P.(1974). Sinema ve ideoloji, (Çev. Y. Boz), Çağdaş Sinema, (1).
Machin, D. & Davies, M. M. (2003).Opinion, dialogue, review. Future generations: The implied importance of the fantasy world in development of a child’s imagination. Childhood, 10 (1).
Öztürk, B. & Kısaç İ. (2017). Bilgiyi işleme modeli, Binnur Yeşilyaprak (Ed.), Eğitim psikolojisi içinde, Ankara: Pegem Akademi.
Pembecioğlu, N. (2006). İletişim ve çocuk, Ankara: Nobel Yayınevi.
Şirin, M. R. (1999). Televizyon çocuk ve aile, İstanbul: İz Yayıncılık.
Uşun, S. (2006). Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı, Ankara: Nobel Yayınevi.
Yakar, G. (2013). Sinema filmlerinin eğitim amaçlı kullanımı: Tarihsel bir değerlendirme. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, (19), 21-36.
Yalanız, Y. (2018). Sinemaya konu olan eğitim sistemlerinin örgütsel ve yönetsel sorunları.TRT Akademi, 3 (5)
Yayan, G. & Gümüşsoy R. (2016). Çizgi filmlerdeki imgelerin çocuk eğitimi üzerine etkisi. Kesit Akademi Dergisi, (4), 344-358.
Yelken, T. Y. (2014). Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı, Ankara: Anı Yayıncılık.
Yorulmaz, B. (2016). Sinema ve din eğitimi, İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.
Zıllıoğlu, M. (1986). Sinematografik bilim-kurgu yayınlarının çocukların dünya görüşünün oluşumu üzerindeki etkileri, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi. https://sozluk.gov.tr/