Çiğdem AYTEKİN, Minela DULIC, Zeynep PULAT

HUKUK FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN ÇOCUK İSTİSMARI VE İHMALİNE YÖNELİK FARKINDALIK DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Çocuk ihmal ve istismarı (Çİİ), dünya çapında ciddi ve yaygın bir sorun olup; çocuğa yönelik her türlü zarar verici davranışı kapsayan, çocuk üzerinde ciddi olumsuz etkileri olan, etkileri yetişkinliğe kadar uzanan kötü bir muameledir. Özellikle çocukların mağdur olduğu, yargıya yansımış durumlarda adalet çalışanlarının istismar ve ihmal durumuna yönelik risk faktörleri ile bunların çocuk üzerindeki etkilerinin farkında olması, çocuğun içinde bulunduğu durumu daha doğru değerlendirmelerini, buna bağlı olarak hukuksal bağlamla birlikte çocuk için en doğru kararları vermelerini sağlayacaktır. Bu düşünceden yola çıkılarak çalışmada, yargıç/hâkim, savcı veya avukat adayları olarak hukuk fakültesi öğrencilerinin Çİİ’ye yönelik farkındalıkları hakkında bilgi edinmek amaçlanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama modeli kullanılmış olup toplam 269 öğrenci gönüllü olarak çalışmaya katılmıştır. Veriler Demografik Bilgi Formu, Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanılama Ölçeği ile toplanmış, verilerin analizinde ise bağımsız gruplarda t testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre; öğrencilerin Çİİ’ye yönelik farkındalık düzeylerinin orta düzeyde olduğu; kızların puan ortalamalarının istatistiksel olarak anlamlı derecede erkek öğrencilerden yüksek olduğu; puan ortalamalarının sınıf düzeyi ve Çİİ’ye yönelik ders alma durumuna göre anlamlı derecede farklılaşmadığı görülmüştür. Hukuk fakültesi öğrencilerinin Çİİ’ye yönelik farkındalıklarının yeterli düzeyde olmadığı, eğitimleri sırasında zorunlu ders içerikleriyle ve mezuniyet sonrası hizmet içi eğitimlerle desteklenmelerinin önemli olacağı söylenebilir.

EXAMINING AWARENESS LEVELS OF STUDENT AT FACULTY OF LAW ABOUTCHILD ABUSE AND NEGLECT

: Child neglect and abuse is a maltreatment that includes all kinds of harmful behavior towards the child, has serious negative effects on the child and its effects extend to adulthood. Especially in cases where children are victims and if a justice situation appears, justice workers should be aware of the risk factors of abuse and negligence and their consequences for the child. It is necessary to evaluate the situation more accurately and according to this, with the legal context enable the implementation of the process by making the most accurate decisions for the child. Based on this idea, it was aimed to obtain information about the awareness of law faculty students regarding child neglect and abuse as judge, prosecutor or lawyer candidates. Quantitative descriptive method was used at the study and 269 student attended. Data were collected with the Demographic Information Form, Scale of Identifying the Symptoms and Risks of Child Abuse and Neglect. Independent Samples t Test and Variance Analysis (one-way Anova) were used in data analysis. According to the results; law faculty students' awareness of child neglect and abuse is at a medium level; the main scores of the female students were statistically significantly higher than the male students; it was observed that the main scores do not significantly differ according to grade level and level of taken course about child neglect and abuse. It can be said that law faculty students' awareness of child neglect and abuse is not at a sufficient level

PDF

___

Acehan, S., Bilen, A., Ay, M. O., Gülen, M., Avcı, A. & İçme, F. (2013). Çocuk istismarı ve ihmalinin değerlendirilmesi. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 22(4), 591-614.
Akgün Kostak, M., & Vatansever, C. (2015). Sağlık bilimleri fakültesi öğrencilerinin çocuk istismar ve ihmali ile ilgili görüş ve düşünceleri. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, 2(1), 1-11. doi:10.17681/hsp.79915
Aktay, M. (2020). İstismar ve ihmalin çocuk üzerindeki etkileri ve tedavisi. Gelişim ve Psikoloji Dergisi (GPD), 1(2), 169-184.
Andrews, S. J. & Lamb, M. E. (2021). Lawyers’ question repetition and children’s responses in scottish criminal courts. Journal of Interpersonal Violence, 36(1-2), 276–296. https://doi.org/10.1177/0886260517725739
Aybek, B. & Aslan, S. (2017). An analysis of the self-regulation levels of prospective teachers in terms of certain variables. Journal of Theory and Practice in Education, 13(3), 455-470.
Aydoğdu, Ü. R., Karamustafaoğlu, O. & Bülbül, M. Ş. (2017). Akademik araştırmalarda araştırma yöntemleri ile örneklem ilişkisi: doğrulayıcı doküman analizi örneği. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 2017(30), 556-565. http://dx.doi.org/10.14582/DUZGEF.1803
Babahanoğlu, R., & Özdemir, S. (2016). Aile içi şiddetin çocuk üzerindeki etkisi konusunda sosyal hizmet ve hukuk fakültesi öğrencilerinin görüşlerinin incelenmesi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(2), 1067-1088. doi:10.17218/hititsosbil.280831
Bağçeli-Kahraman, P. & Başal, H. A. (2011). Anne eğitim düzeyine göre çocukların cinsiyet kalıpyargıları ile oyun ve oyuncak tercihleri. E-Journal of New World Sciences Academy, 6(1), 1335-1357.
Bahadır, V. (2018). Kocaeli üniversitesi tıp fakültesi uzmanlık öğrencilerinin çocuk istismarı ve ihmali hakkında bilgi, tutum ve farkındalık düzeylerinin değerlendirilmesi ile eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi (Yayınlanmamış Tıpta Uzmanlık Tezi). Kocaeli Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Kocaeli.
Bakır, E. & Kapucu, S. (2017). Çocuk ihmali ve istismarının türkiye’de yapılan araştırmalara yansıması: bir literatür incelemesi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 4(2), 13-24.
Başdaş, Ö. & Bozdağ, F. (2018). Hemşirelerin çocuk istismarı ve ihmalinin belirti ve risklerini tanılama durumlarının belirlenmesi. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 11(3), 267-275. https://doi.org/10.26559/mersinsbd.394749
Berkmen, B. & Seçim, G. (2018). 8-10 Yaş çocuğa sahip ebeveynlerin çocuğa yönelik cinsel istismar hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Aile Psikolojik Danışmanlığı Dergisi, 1(1), 65-85.
Burç, A. (2014). Hemşirelerin çocuk istismarı ve ihmalinin belirti ve riskleri tanılama düzeyi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzurum.
Cankardaş, S. (2018). Çocukluktan yetişkinliğe duygusal ihmal ve etkileri. Online Psikoloji Dergisi (ONTO), 2018(15), 47-51.
Chan, A. C. Y., Cheng, W. L., Lin, Y. N., Ma, K. W., Mark, C. Y., Yan, L. C., Yim, K. W., Yim, P. Y. & Ho, G. W. K. (2020). Knowledge and perceptions of child protection and mandatory reporting: a survey of nurses in Hong Kong. Comprehensive Child and Adolescent Nursing, 43(1), 48-64. doi:10.1080/24694193.2018.1561763
Clement, M. E., Berube, A. & Chamberland, C. (2016). Prevalence and risk factors of child neglect in the general population. Public Health, 138(2016), 86-92. http://dx.doi.org/10.1016/j.puhe.2016.03.018
Çalışkan, D. & Yılmaz, B. (2015). Bir hastanede çalışan hemşirelerin çocuk ihmal ve istismarına yönelik bilgi düzeyi ve yaklaşımlarının incelenmesi. Kastamonu Sağlık Akademisi, 4(2), 75-89. doi: 10.25279/sak.404187
Çetin, E., Koç, E. M. & Aksoy, H. (2021). İzmir’deki aile hekimliği asistanlarının çocuk istismarı ve ihmali konusundaki bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi. STED / Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 30 (1), 9-17. doi:10.17942/sted.781875
Çopur, A., Balcı, E. & Günay, O. (2019). Sağlık meslek lisesinde görev yapan öğretmenlerin çocuk ihmal ve istismarı konusundaki bilgi düzeylerinin belirlenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(63), 808-813. http://dx.doi.org/10.17719/jisr.2019.3277
Erkan, I. (2018). Türkiye’de çocuk istismarı konusunda yayımlanan lisansüstü tezlerinin adli bilimler açısından değerlendirilmesi. ACU Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(4), 410-413. https://doi.org/10.31067/0.2018.49
Fortson, B. L., Klevens, J., Merrick, M. T., Gilbert, L. K., & Alexander, S. P. (2016). Preventing child abuse and neglect: A technical package for policy, norm, and programmatic activities. Atlanta, GA: National Center for Injury Prevention and Control, Centers for Disease Control and Prevention.
Gölge, Z. B., Hamzaoğlu N., & Türk, B. (2012). Sağlık çalışanlarının çocuk istismarı ve ihmali konusundaki farkındalık düzeylerinin ölçülmesi. Adli Tıp Dergisi, 26(2), 86 - 96.
Güdek-Seferoğlu, E., Sezici, E. & Yiğit, D. (2019). Hemşirelik öğrencilerinin çocuk istismarı ve ihmalinin belirti ve risklerini tanılama düzeyleri. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi (OPUS), 10(17), 257-276. doi:10.26466/opus.511405
Güven-Bağla, A., Arıkan, M., Kılıç, R. Ö., Orulluoğlu, F., Kuyucu, İ., Özğan, M. ve diğerleri (2017). Sağlık çalışanları, öğretmenler ve üniversite 1. sınıf öğrencilerinin çocuk istismarı ve ihmali ile ilgili bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 6(1), 1-10. doi:10.5505/bsbd.2017.19970
Hoffmann Merrild, C. & Frost, L. (2021). Identifying signs of child neglect and abuse in general practice. Dan Med J, 68(2):A05200396, 1-7.
Hoft, M. & Haddad, L. (2017). Screening children for abuse and neglect: a review of the literature. Journal of Forensic Nursing, 13(1), 26-34. doi:10.1097/JFN.0000000000000136
Metinyurt, H. & Sarı, H. (2016). Sağlık çalışanlarının çocuk ihmali ve istismarını tanıma düzeyleri. Çocuk ve Medeniyet, 1(1), 101-121.
Kara, Ö. (2010). Ankara ilinde görev yapan pediatri asistanları, uzmanları ve pratisyen hekimlerin çocuk istismarı ve ihmali konusunda bilgi düzeyleri ve yaklaşımlarının karşılaştırılması (Yayımlanmamış Tıpta Uzmanlık Tezi). Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara.
Karabıyıklı, T. H. (2017). Öğretmen adaylarının çocuk istismarı ve ihmaline yönelik farkındalık düzeyleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(50), 541-546.
Kaya, M. H. & Köse, S. (2020). Üniversite öğrencilerinin çocuk istismar ve ihmaline yönelik farkındalıkları. İstanbul Journal of Social Sciences, 2020(27), 1-24.
Kaytez, N. & Deleş, B. (2020). Okul öncesi dönemde çocuğu olan annelerin istismar farkındalık düzeylerinin örselenmiş çocukluk yaşantıları açısından incelenmesi. İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 8(2), 321-335. doi:10.33715/inonusaglik.724662
Koçtürk, N. & Yılmaz, D. (2018). Çocuk istismarı ve ihmali için risk altındaki çocukları belirlemeye ve müdahale etmeye yönelik model/veri tabanı önerisi. Kastamonu Education Journal, 26(6), 1919-1927. doi: 10.24106/kefdergi.2219
Lee, I. S. & Kim, K. J. (2018). Factors that influence mandatory child abuse reporting attitudes of pediatric nurses in Korea. Journal of Forensic Nursing, 14(1), 31-41. doi:10.1097/JFN.0000000000000186
Özyürek, A. (2017). Çocuğa yönelik şiddete duyarlık ölçeği geliştirme çalışması. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 462-472.
Özyürek, A., Kürtüncü, M., Sezgin, E. & Kurt, A. (2020). Üniversite öğrencilerinde çocuğa yönelik şiddete duyarlık ile sorumluluk duygusu ve davranışı arasındaki ilişki. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 13(1), 19-24.
Pekdoğan, S. & Bozgün, K. (2018). Öğretmenlerin çocuk ihmali ve istismarı hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(2), 433-443.
Pinto Pereira, S. M., Li, L. & Power, C. (2017). Child maltreatment and adult living standards at 50 years. Pediatrics, 139(1), 1-10. doi:10.1542/peds.2016-1595
Sarman, A., Günay, U. & Sarman, E. (2018). Çocuk istismarı ve travmatik etkileri. Ö. Bilen, Güneş M. Ş. ve M. Gür (Ed.). Suç mağdurları ve sosyal travmalar içinde (10-21 ss.). Hegem Yayınları (Samsun Valiliği Bilim Kültür Hizmeti), ISBN: 978-975-2489-14-1, Erişim: 27.03.2021, https://www.oka.org.tr/assets/upload/dosyalar/suc-macdurlari-ve-sosyaltravmalar-yayini.pdf#page=19
Sop, A. & Topçu-Bilir, Z. (2017). Üniversite öğrencilerinin çocuğa yönelik cinsel istismar tutumlarının incelenmesi. Uluslararası Çocuk Hakları Kongresi (CRC), 5-7 Ekim 2017, Düzce-Türkiye. Tam Metin Bildiriler Kitabı, sf.21-29. Eğiten Kitap, ISBN 978-975-2435- 91-9.
Şahin-Dağlı, F., Taşkıran, C., Krespi, M. R. & Gökler, B. (2019). Çocuk istismarı ve ihmali eğitimde psikodrama yönteminin kullanılması. Klinik Psikiyatri, 2019(22), 175-186. doi:10.5505/kpd.2018.38247
Taş, A. (2017). Hacettepe üniversitesi öğrencilerinin çocuk ihmal ve istismarı hakkındaki bilgi düzeylerinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyal Hizmet Anabilim Dalı, Ankara.
Tekeli, E. & Çetli, E. (2019). Çocuklara yöneltilen cinsel suçların hukuki boyutu. Turkish Studies, 14(5), 241-252. doi:10.29228/TurkishStudies.25872
Tınmaz-Pehlivan, G. (2016). Hemşirelik öğrencilerinin çocuk istismarı ve ihmali konusundaki farkındalık düzeylerinin belirlenmesi ve bu konuda verilen planlı eğitimin etkinliğinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Anabilim Dalı, Denizli.
Toydemir, A. & Efilti, E. (2019). Özel eğitim kurumlarında çalışan öğretmenlerin çocuk ihmal ve istismarına ilişkin bilgi ve farkındalık düzeylerinin incelenmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10(17), 490-519. doi:10.26466/opus.518214
Türkkan, T., Çakıcı, A.B. & Bülbül, K. (2020). sosyal hizmet bölümü öğrencilerinin çocuk istismarı ve ihmali hakkındaki bilgi düzeylerinin incelenmesi: Gümüşhane üniversitesi örneği. Toplum ve Sosyal Hizmet, 31(2), 368-388.
Türkiye İstatistik Kurumu (TUİK) (2020). Güvenlik birimine gelen veya getirilen çocuk istatistikleri, 2015-2019” Raporu. Erişim tarihi: 26.01.2021. https://tuikweb.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=33632
Uğurlu, Z. & Gülsen, İ. A. (2014). Çocuk hakları ve hukuki bağlamda çocuğun ihmal ve istismardan korunması. International Journal of Social and Educational Sciences, 1(1), 1- 24.
Uslu, G. (2019). Çocuk ihmal ve istismarı alanında çalışan profesyonellerin sunulan hizmetlere ilişkin değerlendirmeleri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Başkent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyal Hizmet Anabilim Dalı, Ankara.
Uysal, A. (1998). Çocuk İstismarı ve ihmalinin belirti ve risklerini tanılamada hemşire ve ebelerin bilgi düzeylerinin saptanması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Ünal, H. B. & Boz, M. (2020). Development of the child neglect and abuse awareness scale for parents and its relationship with various variables. International Electronic Journal of Elementary Education, 13(1), 21-34.
Ünal Bozcan, E, Berkmen, B., Koran, N. & Tatlıcalı, E. (2019). 4-6 yaş arasındaki çocukların ebeveynlerinin istismara yönelik farkındalığı. Folklor/Edebiyat, 25(97), 494-508. doi:10.22559/folklor.961
Yurdakök, K. & Çelik, M. (2019). Çocuk istismarı ve ihmalinin epigenetik etkileri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 62(1-2), 17-30.
Yükseler, A. (2020). Malatya ilinde çalışan sağlık personelinin çocuk istismarı ve ihmali konusundaki bilgi ve farkındalık düzeylerinin belirlenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İnönü Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Malatya