Türk Üniversitelerinde Öğretim Üyeliğine Yükseltme ve Atama Kriterlerinin İncelenmesi

Bu araştırma 2000 yılı öncesinde kurulan üniversitelerin öğretim üyeliği için yükseltme ve atama kriterlerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Bu araştırmada doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan evren 2000 yılından önce kurulan 72 üniversitenin atama ve yükseltme yönergeleridir. Bu üniversitelerin 60 tanesinin atama ve yükseltme yönergelerine ulaşılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler içerik analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Bu araştırmadan elde edilen bulgular şöyle özetlenebilir; üniversiteler arasında öğretim üyelerinin atama ve yükseltilmesi konusunda büyük farklılıklar vardır. Araştırmada üniversitelere ait elde edilen frekans(f) ve yüzdeler de bu durumu desteklemektedir. Fen bilimlerinde, mühendislik alanında, sağlık bilimlerinde ve sosyal bilimlerde gerek yardımcı doçentlik ve doçentlikte gerekse profesörlükte istenen minimum kriterler hem bu alanların birbiri arasında hem de üniversiteler arasında değişiklik göstermektedir. Öğretim üyelerinin atama ve yükseltilmesinde birincil indekslerde taranan dergilerde yayınlanan bir makalenin puan karşılığı üniversiteler arasında farklılaşmaktadır. Bu durum, birincil indekslerde taranan dergilerde yayınlanmış makaleye verilen önem açısından üniversiteler arasında farklılıklar olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

Öğretim üyesi, atama, yükseltme

PDF

___

Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative Research Journal, 9 (2), 27-40. Çivilidağ, A. (2011). Üniversitelerdeki öğretim elemanlarının psikolojik taciz (mobbing) iş doyumu ve algılanan sosyal destek düzeyleri. (Yayınlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya. Demir, K. (1999). Ankara üniversitesi eğitim bilimleri fakültesi araştırma görevlilerini güdüleyen özendirme araçları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 32 (1), 277-293. Drisko, J. W., & Maschi, T. (2016). Content analysis. New York: Oxford University Press. Enders, J. (2001). Between state control and academic capitalism: A comparative perspective on academic staff in Europe. In J. Enders (Ed.), Academic staff in Europe: Changing contexts and conditions (pp. 1-24). Westport, Connecticut: Greenwood Press. Esen, D. (2011). Öğretim üyelerinin performans değerlendirme sistemine yönelik tutumlarının belirlenmesi üzerine bir araştırma. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli. Kalağan, G. (2009). Araştırma görevlilerinin örgütsel destek algıları ile örgütsel sinizm tutumları arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış doktora tezi). Akdeniz Üniversitesi, Antalya. Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık. Konaklı, T. (2011). Üniversitelerde yıldırma ve kültürel değerlerin yıldırma ile başa çıkma yaklaşımlarına etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli. Moses, I. (1986). Promotion of academic staff: Reward and incentive. Higher Education, 15, 135 – 149. Özaslan, G. (2010). Araştırma Görevlilerinin Çalışma Yaşama Kalitesinin Değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya. Smith, K. M. , Else, F., & Crookes, P. A. (2014). Engagement and academic promotion: A review of the literatüre. Higher Education Research & Development, 33 (4), 836-847. Subbaye, R., & Vithal, R. (2017) Teaching criteria that matter in university academic promotions. Assessment & Evaluation in Higher Education, 42 (1), 37-60. Şenses, F. (2007). Uluslararası gelişmeler ışığında Türkiye yükseköğretim sistemi: Temel eğilimler, sorunlar, çelişkiler ve öneriler. http://www.erc.metu.edu.tr/menu/series07/0705.pdf. Erişim Tarihi: 21.04.2017. Tuzgöl-Dost, M. & Cenkseven, F. (2007). Devlet ve vakıf üniversitelerinde çalışan öğretim elemanlarının mesleki sorunları. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (2), 203-218. Tülübaş, T. (2011). Öğretim elemanlarının sessiz kaldıkları durumlar ve sessiz kalma nedenleri. (Yayınlanmamış doktora tezi). Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli. URAP (2017). 2000 yılından önce kurulan üniversiteler genel sıralaması. http://tr.urapcenter.org/2016/2016_t1.php. Erişim Tarihi: 17.05.2017. ÜAK [Üniversitelerarası Kurul Başkanlığı] (2017a). Sosyal, beşeri ve idari bilimler temel alanı başvuru şartları. http://www.uak.gov.tr/temelalan/TA_Tablo11_2017N_030316.pdf. Erişim Tarihi: 25.04.2017. ÜAK [Üniversitelerarası Kurul Başkanlığı] (2017b). Mühendislik temel alanı başvuru şartları. http://www.uak.gov.tr/temelalan/TA_Tablo9_2017N_030316.pdf. Erişim Tarihi: 25.04.2017. ÜAK [Üniversitelerarası Kurul Başkanlığı] (2017c). Sağlık bilimleri temel alanı başvuru şartları. http://www.uak.gov.tr/temelalan/TA_Tablo10_2017N_030316.pdf. Erişim Tarihi: 25.04.2017. ÜAK [Üniversitelerarası Kurul Başkanlığı] (2017d). Fen bilimleri ve matematik temel alanı başvuru şartları. http://www.uak.gov.tr/temelalan/TA_Tablo2_2017N_030316.pdf. Erişim Tarihi: 25.04.2017. Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. YÖK [Yüksek Öğretim Kurulu] (2017). Öğretim elemanı sayıları raporu. https://istatistik.yok.gov.tr/. Erişim Tarihi: 22.03.2017. Yüksek Öğretim Kanunu (1981). 2547 sayılı kanun. http://www.yok.gov.tr/web/denklikbirimi/2547-sayili-kanun. Erişim Tarihi: 22.03.2017. Weber, R. P. (1990). Basic content analysis (Second Edition). Thousand Oaks, CA: Sage. Winefield, A. H., Boyd, C., Saebel, J., & Pignata, S. (2008). Job stress in university staff: An Australian research study. Bowen Hills Qld: Australian Academic Press. Wood, F. (1990). Factors influencing research performance of university academic staff. Higher Education 19, 81-100. * 2000 yılı öncesinden kurulan üniversitelerin ilgili web sayfaları.