KİŞİLERİN EMPATİK EĞİLİMLERİ İLE BOŞANMA ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırma kişilerin empatik eğilimleri ile boşanma arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Evliliğini sürdürenler ile boşanmış bireylerin empatik eğilimleri karşılaştırılmıştır. Araştırmanın evreni Konya ili Akşehir ilçe merkezidir. Örnekleme alınan bireyler 120 kişi olup, tesadüfi eleman örnekleme yöntemiyle seçilmiştir. Bunların 60’ı boşanmış, 60’ı ise evliliğini sürdüren kişilerdir. Boşanmış kişilerin 30’u bayan, 30’u erkek, aynı şekilde evliliğini sürdürenlerin 30’u bayan 30’u erkektir. Araştırma ile ilgili verileri toplamak amacıyla Kişisel Bilgi Formu ve Dökmen’in (1988) Empatik Eğilim Ölçeği kullanılmıştır. Evliliğini sürdürenler ile boşanmış bireylerin empatik eğilim puanları arasında farkın anlamlılığı ttesti ve varyans analizi ile test edilmiştir. Verilerin analizinde 0.05 anlamlılık düzeyi kabul edilmiştir. Araştırma sonunda aşağıdaki bulgular elde edilmiştir: 1. Evliliğini sürdürenlerin, boşananlara göre empatik eğilim puanları yüksek bulunmuştur. Bu anlamlılık düzeyinde en yüksek puan ortalaması 71.0 ile evliliği sürdürenler oluşturmaktadır. Boşanmış bireylerin puan ortalaması 63.35 bulunmuştur. 2. Bayanların empatik eğilim puanları, erkeklerin empatik eğilim puanlarından daha yüksek bulunmuştur. Bayanların empatik eğilim puan ortalamaları 70.1, erkeklerin empatik eğilim puan ortalamaları ise 64.25 olarak bulunmuştur. 3. Evliliğini sürdüren bayanların empatik eğilim puanları boşanmış bayanların empatik eğilim puanlarından yüksek bulunmuştur. Evliliğini sürdüren bayanların, empatik eğilim puan ortalamaları 73.66, boşanmış bayanların empatik eğilim puan ortalamaları 66.53 olarak bulunmuştur. 4. Evliliğini sürdüren erkeklerin empatik eğilim puanları, boşanmış erkeklerin empatik eğilim puanlarından yüksek bulunmuştur. Evliliğini sürdüren erkeklerin empatik eğilim puan ortalaması 68.33, boşanmış erkeklerin empatik eğilim puan ortalaması 60.16 olarak bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Empati, boşanma

-

This research has been carried out to reveal the relationship between emphatic tendency of people and divorce. The emphatic tendency of people who are married and of people who are divorced is compared. The environment where the research has taken place is Akşehir, Konya. The people taken in the survey are 120 and have been chosen at random. 60 of these people are stil married and the other 60 of them are divorced. 30 of the divorced people are women and 30 of them are men; in the same way, 30 of the married people are women and 30 of them are men. İn this research, “Personal İnformation Form and Dökmen’s Empathic Tendency Measure” have been used in order to gather the information. The meaningfulness of the difference, between the emphatic tendency points people who are married and of people who got divorced, has been tested by t-test and variance analysis. 0.05 level of significance has been accepted in the analysis of the information.The following findings have been obtained after this search:1. The emphtic tendency points of the people who maintain their marriage have been found higher than of the people who are divorced in this meaningfulness level. The highest average point of this meaningfulness level is 71.0 and it belongs to the married people. The average point of the peopledivorced has been found as 63.35.2. The emphatic tendency points of the women have been proved to be than those of the men. The aveage emphatic tendency points of women is70.1,men’s is 64.25.3. The emphatic tendency points of the women maintaining their marriage have been found higher than those of the divorced women. The average emphatic tendency points of the women maintaining their marriage is 73.66, that of the divorced women is 66.53.4. The emphatic tendency points of the men maintaining their marriagehave been found higher than those of the divorced men. The average emphatictendency point of the men maintaining their marriage is 69.33, that of the divorced men is 60.16.Key words : Emphaty, divorce.

Keywords:

-,

PDF

___

Acar Nilüfer-Voltan, Terapötik İletişim ve Kişiler Arası İlişkiler, H.Ü Yayınları Ankara1989).
_______________ , Terapötik ve İnsan İlişkileri, Şafak Matbaası, İstanbul, 1989
Adler Alfred, Psikolojik Aktivite, Çev: Belkıs Çorakçı, say yayınları, istanbul,1993
Akkoyun Füsun, Empatik Anlayış Üzerine, A.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 15, Sayı:2 Ankara, 1982.
____________, Empatik Eğilim ve Ahlaki Yargı, Psikoloji Dergisi, Özel Sayı, 4. Ulusal Psikoloji Bildirileri, 1987).
Arı Ramazan,Üniversite Öğrencilerinin Baskın Ben Durumları İle Bazı Özlük Niteliklerinin Ben Durumlarını Atılganlık ve Uyum Düzeylerine Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Konya 1989.
Başol Koray, Demografi, İzmir, Dokuz Eylül Ün. İ.İ.B.F.1988.
Beyazıd Gülnur ve ark, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Öğrencilerinde Psikodramanın Empatik Eğilim ve Empatik Beceri Üzerine Etkisi, Çukurova , Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, 1. Eğitim Bilimleri Kongresinde Sunulan Bildiri, C. 2, S.689, Adana, 1994.
Black.C.E, Çağdaşlaşmanın İtici Güçleri, Çev. M. Fatih Gümüş, Versoy Yayınları, Ankara 1989.
Brend C. Miller, Aile Araştırma Yöntemleri, Çev: Dinçay Köksal. Ankara, 1996. Brother Leslie, A Biological Perspective On Empathy. The American Journal Of Psychiatry, Cxxxxıv, 1:S. 10-19,1989.
Büyükkaragöz Savaş, Demokrasi Eğitimi, Türk Demokrasi Vakfı Yayını, Ankara, 1990. Ceyhan Aydoğan Aykut, Ana-Babaların Empatik Eğilim Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara 1993.
Cillov Haluk, Türkiye de Evlenme ve Boşanmaların seyri, Aile bildirisi, Aile araştırma kurumu, Ankara,1995.
Cosgrove G.J, The Realionship Between Empathy And The Provision Of Child Care, Dissertation, Abstracks İnternational. Xxxxvıı, 1986.
Cüceloğlu Doğan, İnsan İnsana, Altın Kitaplar Yayınevi, 1979.
______________, Yeniden insan insana, Remzi Kitapevi, İstanbul, 1993.
Dökmen Üstün, İletişim Çatışmaları ve Empati, 3. Basım İstanbul1996.
____________, Empatinin Yeni Bir Modele Dayanılarak Ölçülmesi ve Psikodrama İle Geliştirilmesi, A. Ü Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,11, 1-2, 155-190, 1988.
Fromm Erich, Sevme Sanatı, Çev: Selçuk Budak, Ankara, 1997.
___________, Özgürlükten Kaçış , Çev: Selçuk Budak 2. Basım İstanbul, 1993.
Gençtan Engin, Çağdaş Yaşam ve Normal Dışı Davranışlar, Ankara, 1981.
____________, Psikanaliz ve Sonrası, Remzi Kitabevi, İstanbul 1985, Gladstein G.A ve Feldstein, F.C; Using Film To İncrease Counselor Empathic Experiences Counseler Education And Supervision, 23, 1983.
Glasser William, Kişisel Özgürlüğün Psikolojisi, çeviren; Selçuk Budak,ist. 1998.
Goldstein A.P ve Micheal, G. Y., Empathy: Development, Training And Concequences, U.S.A: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers,1985.
Heaten Tim ve Blake Asley , Journal Of Family İssues . 20-1, january, 24-25, 1999.
Hou Fena Omwando&Lewis,Odhiambo, İnternational Journal Of Comparative Sociology, 38, 3-4, december, 271-288, 1997.
Kasapoğlu Aytül, Günümüzde Aile Araştırmaları, III. Aile Şurası Bildirileri, Aile Araştırma Kurumu Yayını, Ankara, 1998.
Leo Buscaglia, Kişilik. Tümüyle İnsan Olabilme Sanatı, Çev: Neşat Ebcioğlu İnkılap Kitapevi İstanbul. 1987.
Mielke R.F. The Realionship Between Empathy And Narcisism: A Self Psychological Perspective. Dissertation, Abstrack İnternational. Xxxxıv, 12, 1989.
Öz İlkim, Empati. Com. 2005
Özkan İshak, Böke Ömer, Boşanma İle Sonuçlanan Evliliklerde Kadının Hedef Olduğu Şiddet. Aile Kurultayı Bildirisi, Aile Araştırma Kurumu Bildirisi, 1995.
Pişkin Metin, Empati, Kaygı ve Çatışma Eğilimi Arasındaki İlişki, A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 22, 2: 775-78.
Tanrıdağ Rana Şerife, Ankara Da Ruh Sağlığı Hizmetlerinde Çalışan Personelin Empatik Eğilim ve Empatik Beceri Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, H. Ü. Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Danışma Bölümü, Ankara 1992.
Tekeli Şirin, Çağdaş Evliliğin Ortaçağ Kökenleri, Aile Yazıları, Aile Araştırma Kurumu Yayınları, Ankara 1991.
Tezer E, Evli Çiftler Arasındaki Çatışma Davranışları, Algılama ve Doyum. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi, 1986.
Ünal Cavit, İnsanları Anlama Kabiliyeti, A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 5, 3-4; 71-93, Ankara 1972.
Üre Ömer , ‘Empati dergisi’, S. Ü. Eğt. Fak. PDR. Blm. Sayı; 1, Konya, nisan 1999 Yazan Ümit Meriç, İleri Endüstri Toplumlarında Aile Kurumu Üzerine Bir Araştırma, Aile Yazıları, Aile Araştırma Kurumu, Ankara, 1991.
Yıldırım İbrahim, Rehber Öğretmenlerin Empatik Eğilim ve Empatik Beceri Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, I. Ulusal Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Kongresi Bildirisi, 1991.
Yıldırım İbrahim ve Ergene Tuncay; İlk Öğretim Müfettiş Adaylarının Empatik Eğilim Düzeylerine Göre İş Doyumları, Ç.Ü. Eğitim Fakültesi, 1. Eğitim Bilimleri Kongresinde sunulan bildiri, Adana, 28-30 Nisan 1994, cilt 2. sayfa; 673