Kökleri çok daha eskiye uzanıyor olsa da bugün anladığımız şekliyle sembolik mantık (modern mantık) olarak adlandırılabilecek çalışmalar 19. yy.'ın son çeyreğinden itibaren ortaya çıkmaya başlamıştır. Bu mantık sahasının ilk dönem çalışmalarının önemli bir kısmı ise çıkarımların geçerliliklerini ve tutarlılıklarını denetlemek amacıyla geliştirilmiş yöntemler ve bunların uygulamalarından oluşmaktadır. Çalışmamıza esas teşkil eden Quine Yöntemi ile Aristoteles tarafından genel hatlarıyla ortaya konmuş ve kullanılmış olan Reductio ad Absurdum (Saçmaya İndirgeme) mevcut yöntemler içerisinde en bilinen ve en sık kullanılan yöntemlerdendir.

Although their foundations go back to very old times, the works which are called symbolic logic (modern logic) as we use today, appear in the first quarter of the 19th century. A great part of the works of the first period in this field of logic consists of the methods which are developed in order to check the validity and consistency of inferences. The methods fundamental to this work, Quine's method and the method of Reductio ad Absurdum (Reduction to the Absurd) which is developed by Aristotle are the most famous and the most frequently used ones among the current methods. In this work, first of all these two methods will be explained by examples; later the operation which is developed by using both methods will be given.