Bu makale, kabaca iki bölümden oluşmaktadır. İlk bölüm, yazarın ilkokulun ilk üç yılını geçirdiği ve o zamanlar İstinye'de bulunan İstanbul körler okulundaki anılarına ayrılmıştır. Yazar bu bölümde, hepsi de kendisi gibi görmeyen öğrencilerle birlikte ve yatılı okuduğu körler okulunun genel koşullarından, görmeyenlere özgü ders çalışma ve oyun oynama yöntemleriyle bazı davranış kalıplarından ve görmeyen öğrencilerin baş etmek zorunda kaldıkları çeşitli psikolojik zorluklardan söz etmektedir. Makalenin ikinci bölümü ise, günümüzde görme engelli öğrencilerin eğitiminde gözlemlenen yapısal sorunları ve körler okullarının kapatılma tehlikesini ele almaktadır. Körler okullarında bağımsız hareket derslerinin verilmemesi, tüm ilköğretim okullarında aynı müfredatın uygulanması politikası uyarınca bilgisayar ve yoğun el sanatları ve müzik derslerinin kaldırılmaları, eğitim çağındaki görmeyenlerin yalnızca çok küçük bir kısmının eğitim alabilmesi, doğru yöntemlerle ve yetişmiş insan gücü dahil gerekli hazırlıklar yapılmadan kaynaştırmalı eğitime geçilmeye çalışılması ve bu kapsamda körler okullarının kapatılmak istenmesi ve görmeyenlere eğitim veren öğretmenlerin yeterli bilgi ve deneyime sahip olmamaları bu sorunların başlıcaları arasındadır.

This article is mainly divided into two parts. The first part is dedicated to the memories of the author in İstanbul school for the blind in İstinye, where he spent the first three years of his primary education. The author provides a vivid account of the educational conditions of the school for the blind where he studied as a boarding student with other non-sighted students, of various ways of studying and recreational activities as well as patterns of behaviours unique to blind students and several psychological challenges faced by them. The second part of the article deals with the current structural problems in the education of blind students as well as the risk of schools for the blind being closed down. Among the problems the author discusses throughout the article are the lack of specific lessons for the blind to develop the skill of moving independently, the removal of computer literacy and a good number of handicraft and music classes as a policy of mainstreaming the curriculum of all public primary schools in Turkey, the low rate of non-sighted students who have access to education, the accelerated efforts toward mingled education without resort to proper techniques and required infrastructure including qualified personnel, and the ultimate goal of closing down the schools for the blind in conjunction with these changes, and finally the insufficient level of education and experience of teachers employed in the schools for the blind.