Ortak Bir Anlam Zemini Kurmaya Yönelik Bir Çaba Olarak Edmund Husserl’in Fenomenolojik Yöntemi

Felsefe tarihinde sıklıkla ortaya konulmuş olan ve karşımıza çıkan sorunların en önemlilerinden birinin “ben’in nesne’ye ilişkin bilgisinin olanaklı olup olmadığı” problemi olduğunu söyleyebiliriz. Bu bağlamda, çağların tini genellikle ben’in nesneye ilişkin bilgisinin kuruluş ve yıkılış aşamalarının birbirini izlemesi şeklinde ilerler. Bir dönem, bu olanaklar yapılandırılır, ardından onların dayanaksızlığı açığa çıkarılır, sonrasında yeniden bu olanağı kazanma çabası başgösterir. Bu kazanma çabasının yakın tarihli önemli bir örneği olarak Husserl’in fenomenolojisini anabiliriz. Husserl, kendi dizgesinde hem bilgiyi temellendiren bir öğreti kurgular, hem de bilinç nesnelerine nasıl yaklaşmamız gerektiğini ortaya koyan bir yöntem belirler. Çalışmamızda, bir yandan Husserl’in yönteminin bilginin olanağını nasıl güvenceye aldığı irdelenecek hem de bu güvencenin aynı zamanda hangi anlamlara gelebileceği tartışılacaktır. Bu amaçla Husserl’in epokhe, Saf Ben, yönelimsellik gibi terimleri, incelememizde bir yön belirlememize yardımcı olacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Edmund Husserl, Fenomenoloji, Epokhe, Saf Ben, Yönelimsellik

Edmund Husserl’s Phenomenological Method as an Effort to Constitute a Common Meaning Ground

We can say, one of the most significant problems that often revealed in the history of philosophy is whether or not it is possible for an ego to have the knowledge about an object. In this context, spirit of ages generally progresses in the form of constitution and destruction stages following each other of the Ego’s knowledge related to the object. For a period, these possibilities are structured; after that, their baselessness are disclosed; then, an effort to get these possibilities arises again. We can mention Husserl’s phenomenology as a significant effort to get it in the recent history. Husserl, both revealed a doctrine that grounded the reliability of the knowledge and determined a method that shows us how can we approach to the objects of the consciousness in his system. We will scrutinise how Husserl’s method secures the possibility of the knowledge on the one hand, and discuss what implied in this assurance on the other. In accordance with this purpose, Husserl’s terms such as epoche, Absolute Ego, intentionality, etc. will guide us to decide our path in our research.

Keywords:

Edmund Husserl, Phenomenology, Epoche, Pure Ego, Intentionality,

PDF

___

BOCHENSKİ, Jacob M. (2008). Çağdaş Düşünme Yöntemleri, çev. Talip Kabadayı ve Mustafa Irmak, Ankara: Bilgesu Yayıncılık.

FOLLESDALL, Dagfinn (1998). “Edmund Husserl”, Edward Craig – Routledge Encyclopedia of Philosophy, pp. 3724-3738, USA: Routledge.

HEGEL, G.W. Friedrich. (1969). Science of Logic, çev, A.V. Miller, USA: Humanity Books.

HEGEL, G.W. Friedrich (2014). Tarihte Akıl, çev. Önay Sözer, İstanbul: Kabalcı Yayınları.

HUSSERL, Edmund (1980). “Fenomenoloji”, Oluşum Dergisi, çev. Önay Sözer, 36(8): 23-28.

HUSSERL, Edmund (1983). Ideas Pertaining to a Pure Phenomenology and to a Phenomenological Philosophy, çev. F. Kersten, Netherlands: Martinus Nijhoff Publishers,

HUSSERL, Edmund (1998). Paris Lectures, çev. Steven J. Bartlett, USA: Kluwer Academic Publishers.

HUSSERL, Edmund (2015). Fenomenoloji Üzerine Beş Ders, çev. Harun Tepe, Ankara: Bilgesu Yayıncılık.

KANT, Immanuel (2011). Prolegomena, çev. Ionna Kuçuradi ve Yusuf Örnek, Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.

KOESTENBAUM, Peter (1998). “Introduction”, Paris Lectures (E. Husserl), pp. IX-LXXVII, USA: Kluwer Academic Publishers.

PLATON (1994). Menon, çev. A. Cevizci, Ankara: Gündoğan Yayınları.

SÖZER, Önay (1976). Edmund Husserl’in Fenomenolojisi ve Nesnelerin Varlığı, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.

TEPE, Harun (2015). “Giriş”, Fenomeloji Üzerine Beş Ders (E. Husserl), ss. VII-XXXII, Ankara: Bilgesu Yayıncılık.

UYGUR, Nermi (2016). Edmund Husserl’de Başkasının Ben’i Sorunu, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.