Ayşe Belgin AKSOY, Abide GÜNGÖR AYTAR, Nazan KAYTEZ

Üniversite Öğrencilerinin Mutluluk ve Alçakgönüllülük Düzeylerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi

Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin mutluluk ve alçakgönüllülük düzeylerini etkilediği düşünülen bazı değişkenlerin belirlenmesi ile mutluluk ve alçakgönüllülük arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini Çankırı Karatekin Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu’nda öğrenim gören öğrenciler oluşturmuştur. Araştırmanın verileri “Kişisel Bilgi Formu”, “Mutluluk Ölçeği (Doğan ve Sapmaz, 2012)” ve “Alçakgönüllülük Ölçeği(Sarıçam, Akın, Gediksiz ve Akın 2012) ” ile toplanmıştır. Verilerin analizinde t-testi, varyans analizi ve pearson korelasyon katsayısı kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda, 4. sınıfta öğrenim gören ve arkadaşlarıyla birlikte evde kalan öğrencilerin mutluluk düzeyi, yaşamının büyük bir çoğunluğu köyde geçen öğrencilerin ise alçakgönüllülük düzeyi puan ortalamalarının yüksek olduğu (p<0,05), öğrencilerin mutluluk ve alçakgönüllülük düzeyleri arasında ise anlamlı bir ilişki olmadığı saptanmıştır (p>0,01).

Anahtar Kelimeler:

Mutluluk, alçakgönüllülük, sosyo-demografik değişkenler.

Analysis Of The Happiness and Humility Levels Of The University Students In Accordance With Some Variables

In this study, it is aimed to determine certain variables that are thought to affect the happiness and humility levels of the university students and to analyze the relationship between happiness and humility. The research population is comprised of the students studying in Çankırı Karatekin University, the Department of Health College. The data of the study are collected through “Personal Data Form”, “Happiness Scale (Doğan and Sapmaz, 2012)” and “Humility Scale (Sarıçam, Akın, Gediksiz and Akın 2012)”. In the analysis of the data, t-test, analysis of variance and Pearson correlation coefficient are used. As a result of the conducted analyses, it is determined that the point average of the happiness level of the senior students staying at home with their friends and the humility level of the students spending the majority of their time in a village are high (p<0,05), and that there is no significant relation between the happiness and humility levels of the students (p>0,01).

Keywords:

Happiness, humility, socio-demographic variables.,

PDF

___

Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Çakır, G. (2015). Lise öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Çelikel, F.Ç. ve Erkorkmaz, Ü. (2008). Üniversite öğrencilerinde depresif belirtiler ve umutsuzluk düzeyleri ile ilişkili etmenler. Nöropsikiyatri Arşivi Dergisi, 45, 122-9.
Çevik, N. (2010). Lise öğrencilerinin öznel iyi oluşlarını yordayan bazı değişkenler. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Deci, E. L., & Ryan, R. M. (2000). The “what” and “why” of goal pursuits: human needs and the self determination of behavior. Psychological Inquiry, 11(4), 227-268.
DeNeve, K. M., & Cooper, H. (1998). The Happy personality: a meta analysis of personality traits andsubjective well-being. Psychological Bulletin, 124(2), 197-229.
Diener, E. (2000). Subjective well-being. American Psychologist, 55(1), 34-39.
Diener, E., & Seligman, M. (2002). Very happy people. American Psychological Society, 13(1), 81-84.
Davis, D. E., Worthington, E. L., & Hook, J. N. (2010). Humility: review and measurement strategies and conceptualization as person-ality judgment. The Journal of Positive Psychology, 5, 243-252.
Dilmaç, B. ve Bozgeyikli, H. (2009). Öğretmen adaylarının öznel iyi olma ve karar verme stillerinin incelenmesi̇, Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1),171-187.
Doğan, T. ve Sapmaz, F. (2012). Oxford mutluluk ölçeği Türkçe formunun psikometrik özelliklerinin üniversite öğrencilerinde incelenmesi. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 25,297-304.
Eliott, J. C. (2010). Humility: development and analysis of a scale. Unpublished doctoral dissertation. University of Tennessee.
Emmons, R. A. (1999). The Psychology of Ultimate Concerns. New York: Guilford Press.
Eryılmaz, A. & Aypay, A. (2011). Ergenlerin derse Katılmaya Motive Olmaları ile Öznel İyi Oluşları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 1220-1233.
Exline, J. J., Campbell, W. K., Baumeister, R. F. Joiner, T., & Krueger, J. I. (2004). Humility and modesty. New York, NY: Oxford University Press.
Frey, Bruno S., & Stutzer, A. (2002). Happiness and economics: how the economy and institutions affect well-being. Princeton and Oxford: Princeton University Press.
Gediksiz, E. (2013). Alçakgönüllülük ile psikolojik iyi olma arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Gülcan, A. (2014). Genç yetişkinlerde iyimserliğin mutluluk ve yaşam doyumu üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Hampton, N. Z. & Marshall, A. (2000). Culture, Gender, Self Efficacy And Life Satisfaction: A Comparison Between Americans And Chinese People With Spinal Cord Injures. Journal of Rehabilation, 63(3), 21-29.
Hills, P., & Argyle, M. (2002). The Oxford happiness questionnaire: A compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences, 33, 1073-1082.
İlhan, T. (2005). Öznel İyi Oluşa Dayalı Mizah Tarzları Modeli, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kajonius, P.J., & Dådermana, A. M. (2014). Exploring the relationship between honesty- humility, the big five, and liberal values in swedish students . Journal of Psychology, 10(1), 104-117.
Kermen, U. (2013). Üniversite öğrencilerinin ihtiyaç doyumu ve öznel iyi oluş düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
Kimball M. & Willis R. (2006) Utility and happiness. Mimeo: University of Michigan.
Krause, N. (2014). Exploring the relationships among humility, negative interaction in the church, and depressed affect. Aging Ment Health, 18(8):970-979.
Landrum, E. (2011). Measuring dispositional humility: a first ap-proximation. Psychological Reports, 108, 217-228.
Lee, K. & Ashton, M. C. (2004). Psychometric properties of the hexaco personality inventory. Multivariate Behavioral Research, 39, 329-358.
Loveless, T. (2006). How Well Are Students Learning? Brown Center on Education Policy: The Brookings Institution.
Lyubomirsky, S., King, L., & Diener, E. (2005). The benefits of frequent positive affect: Does happiness lead to success? Psychological Bulletin, 131, 803-855.
Lyubomirsky, S., Sheldon, K. M., & Schkade, D. (2005). Pursuing happiness: The architecture of sustainable change. Review of General Psychology, 9(2), 111- 131.
Mahon, N. E., Yarcheski, A. & Yarcheski, T. J. (2005). Happiness as related to gender and helth in early adolescents. Clinical Nursing Research, 14(2), 175-190.
Melin, R., Fugl-Meyer, K. S. & Fugl-Meyer , A. R. (2002). Life satisfaction in 18 to 64 year old swedes: in relation to education, employment, situation, health and physical activity. Journal of Rehabilitation Medical, 35, 84-90.
Myers, D. G. & Diener, E. (1995). Who is happy?. Psychological Science, 6,10-15.
Oishi, S., Diener, E., Suh, E., & Lucas, R. E. (1999). Value as a moderator in subjective well- being. Journal of Personality, 67(1), 157-184.
Ozan- Tingaz, E. ve Hazar, M. (2014). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği ile bazı öğretmenadaylarının duygusal zekâ ve mutluluklarının karşılaştırılması. International Journal of Science Culture and Sport, 1, 745-756.
Özgür, G., Babacan-Gümüş, A. ve Durdu, B. (2010). Evde ve yurtta kalan üniversite öğrencilerinde yaşam doyumu. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 1(1):25-32.
Peters, A., Rowat, W. C., & Johnson, M. K. (2011). associations between dispositional humility and social relationship quality. Scientific Research, 2(3), 155-161.
Rowatt, W. C., Powers, C., Targhetta, V., Comer, J., Kennedy, S. & Labouf, J. (2006). Development and ınitial validation of an ımplicit measure of humility relative to arrogance. Journal of Positive Psychology, 1, 198-211.
Saygın, Y. (2008). Üniversite Öğrencilerinin sosyal destek, benlik saygısı ve öznel iyi oluş düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Konya.
Saygın, Y. ve Arslan, C. (2009). Üniversite öğrencilerinin sosyal destek, benlik saygısı ve öznel iyi oluş düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 207-222.
Seligman, M., & Csikzentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: an ıntrodaction. American Psychologist, 55, 5-14.
Spangler, D.W., & Palrecha, R. (2004). The relative contributions of extraversion, neuroticism and personal strivings to happiness. Personality and Individual Differences, 37, 1193–1203.
Şentürk, E. (2011). Mutluluk düzeyinin sosyo-demografik özelliklerle lojistik regresyon analizi aracılığıyla incelenmesi. Türkiye için bir uygulama. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Şahin, G. N. (2011). Üniversite öğrencilerinin kendini açma, öznel iyi oluş ve algıladıkları sosyal destek düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Şahin, M., Aydın, B., Sarı, S. V., Kaya, S. ve Pala, H. (2012). Öznel iyi oluşu açıklamada umut ve yaşamda anlamın rolü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(3), 827-836.
Tangney, J. P. (2002). Humility, handbook of positive psychology (p. 411-419). Oxford: Oxford University .
Tümkaya, S. (2011). Humor styles and socio-demoraphic variables as predictors of subjective well-being of turkish university students. Education and Science, 36(160), 158-170.
Toprak, H. (2014). Ergenlerde mutluluk ve yaşam doyumunun yordayıcısı olarak psikolojik sağlamlık ve psikolojik ihtiyaç doyumu. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Topuz, C. (2013). Üniversite öğrencilerinde özgeciliğin öznel iyi oluş ve psikolojik iyi oluş ile ilişkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Ünal, Ç., İlter, İ. ve Yılar, B. (2014). Kırsal kesimde ikamet eden lisans öğrencilerin şehir algıları: nitel bir analiz. Doğu Coğrafya Dergisi, 15(30) 29-40.
Vera, D., & Rodriguez-Lopez, A. (2004). Humility as a source of competitive advantage. Organizational Dynamics, 33(4), 393–408.
Yalız- Solmaz, D. (2014). Öğretmen adaylarının öznel iyi oluş düzeyleri: Anadolu üniversitesi beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümünde bir araştırma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7 (35): 651-657.
Yörükoğlu, A. (2000). Gençlik çağı (11. Baskı), İstanbul: Özgür Yayıncılık.