Fatma TEZEL ŞAHİN, Arzu ÖZYÜREK, Mustafa ADIBATMAZ

Farklı Meslek Gruplarından Bireylerin Meslek-Şiddet İlişkisi ve Aile İçi Şiddete Bakışı

Bu çalışmada, farklı meslek gruplarından bireylerin meslek-şiddet ilişkisi ve aile içi şiddete yönelik bakış açılarının incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma grubunu 22 sağlık çalışanı, 28 emniyet görevlisi ve 21 akademisyen (n=71) oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Nicel verilerde yüzde ve frekans dağılımları belirlenmiş, nitel veriler içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Sonuç olarak; katılımcıların büyük çoğunluğunun güvenlik alanında çalışanların şiddete daha meyilli olduğu, mesleğin aile içi şiddete orta veya çok yüksek düzeyde etkisi olduğu görüşünde oldukları, mesleğin öncelikle sözel şiddet olmak üzere sırasıyla fiziksel, ekonomik ve duygusal şiddet üzerinde etkili olduğu görüşünde oldukları belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Şiddet, Şiddet-Meslek İlişkisi, Aile İçi Şiddet.

Views of Individuals in Different Occupations to Professional-Violence Relations and Domestic Violence

In this study, it is aimed to analyse the views of individuals in different occupations to professional-vioelence relations and domestic violence. Target population of the study has been composed of 71 persons. Data has been collected with the semi-structured interview form. Percentage and frequency distributions of the quantitative data have been constructed and qualitative data have been analysed using content analysis method. As a result, it has been determined that participants have the opinion that law enforcement officials are prone to violence; that opccupation has either medium or high level effect on domestic violence; that occupation has an effect primarily on verbal violence, and then physically, economical violence, emotional violence respectively.

Keywords:

Violence, Professional-Violence Relations, Domestic Violence,

PDF

___

Anderson, G. S., Litzenberger, R. ve Plecas, D. (2002). Physical Evidence of Police Officer Stress, Policing: An International Journal of Police Strategies and Management, 25, 399-420.
Ayan, S. (2007). Aile içinde çocuğa yönelik şiddet, Yayımlanmamış doktora tezi. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu. (1998). Aile İçinde ve Toplumsal Alanda Şiddet, Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları, no:113.
Battaloğlu-İnanç, B., Çifçi, S. ve Değer, V. (2013). Mardin İli İlköğretim Okulu Öğrencilerinin Fiziksel Şiddete Maruziyetleri ve Yaklaşımları, Türk Pediatri Arşivi Dergisi, 221-234.
Cooper, C. L., Davıdson, M. J. ve Robınson, P. F. (1982). Stress in The Police Service, Journal of Occupational Medicine, 24, 30-36.
Çoban, A. (2012). Aile İçi Şiddet, (http://www.adnancoban.com.tr/c_aile _ici_siddet.html, 2014, Eylül 26).
Davıdson, M. M. ve Canivez, G. L. (2012). Attitudes toward Violence Scale: Psychometric Properties with a High School Sample, Journal of Interpersonal Violence, 27(18), 3660-3682.http://jiv.sagepub.com.
Deveci, H., Karadağı, R. ve Yılmaz, F. (2008). İlköğretim Öğrencilerinin Şiddet Algıları, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, www. Esosder.org, 7(24), 351-368.
Elmalı, F., Kaya Erten, Z., Zincir, H., Özen, B. ve Balcı, E. (2011). Hemşire ve Ebelerin Aile İçi Fiziksel Şiddete Bakış Açıları Maruziyetleri, Sağlık Bilimleri Dergisi, 20(1), 39-47.
Emanetoğlu, K. H. (2006). Şiddet öğelerinin algılanması ve öğrenilmesinde işitsel ve görsel uyaran olarak televizyonun rolü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul.
Frias-Armenta, M. (2002). Long-term Effects of Child Punisment on Mexican Women: A Structural Mode, Child Abuse & Neglect, 26, 371-386.
Güler, N., Tel, H. ve Özkan Tuncay, F. (2005). Kadının Aile İçi İçinde Yaşanan Şiddete Bakışı, Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 27(2), 51-56.
IACP (International Association of Chiefs of Police). (2003). Domestic Violence By Police Officers: A Policy of the IACP Police Response to Violence Against Women. (http://www.theiacp.org/Police-Response-to-Violence-Against-Women, lık 11).
İlkkaracan Ajas, İ. (2007). Türkiye’nin Dönüşüm Sürecinde 1980’lerden Bu Yana Kadın Hareketi, (http://www.obarsiv.com/pdf/ipek_ilkkaracan.pdf, 2014, Eylül 26).
Johnson, L. B. (1991). On the Front Lines: Police Stress and Family Well-Being, Hearing before the Select Committee on Children, Youth, And Families House of Representatives: 102 Congress First Session, May 20, pp.32-48. Washington D.C.: Government Printing Office.
Kanbay, Y., Işık, E., Yavuzaslan, M. ve Keleş, S. (2012). Hemşirelik Öğrencilerinin Kadına Yönelik Aile İçi Şiddetle İlgili Görüş ve Tutumlarının Belirlenmesi, Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(2), 107-119.
Kaymak Özmen, S. (2004). Aile İçinde Öfke ve Saldırganlığın Yansımalar, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37 (2), 27-39.
Krahé, B., Bieneck, S. ve Moller, I. (2005). Understanding Genderand Intimate Partner Violence from an International Perspective. Sex Roles, 52 (11/12), 807-827.
Neidig, P. H., Russell, H. E. ve Seng, A.F. (1992). Inter-spousal aggression in law enforcement personnel attending the FOP, FOP Biennial Conference, National Fraternal Order Police Journal, Fall/Winter, 25-28.
Özaltın, G. (2001). Aile içi şiddetin önlenmesinde ve ruh sağlığının korunmasında aileye yönelik hizmetlerin önemi, 1.Ulusal Aile Hizmetleri Sempozyumu (2000’li Yıllarda Aile Hizmetleri), ss. 108-114. 9-11 Mayıs, Ankara.
Özerkmen, N. (2012). Toplumsal Bir Olgu Olarak Şiddet, Akademik Bakış Dergisi, 28, 1-19.
Özgentürk, İ., Karğın, V. ve Baltacı, H. (2012). Aile İçi Şiddet ve Şiddetin Nesilden Nesile İletilmesi, Polis Bilimleri Dergisi, 14(4), 55-77.
Page, A. Z. ve İnce, M. (2008). Aile İçi Şiddet Konusunda Bir Derleme, Türk Psikoloji Yazıları, 11(22), 81-94.
Stewart, D. E. ve Robinson, G. E. (1998). A Review of Domestic Violence and Women’s Mental Health, Archives Of Women’s Mental Health, 1, 83-89.
Şenol, D. ve Yıldız, S. (2013). Kadına Yönelik Şiddet Algısı-Kadın ve Erkek Bakış Açılarıyla- Ankara: (MÇD) Mutlu Çocuklar Derneği Yayınları.
Tezel Şahin, F. ve Özyürek, A. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Aile İçi Şiddete Bakışı, Akademik Bakış Dergisi/Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, Sayı:40, ISSN:1694-528X.
Tjaden, P. ve Thoennes, N. (2000). Full Report of the Prevalence, Incidence, and Consequences of Violence against Women, Findings from the National Violence Against Women Survey, NCJ 183781. U.S. (http://www.menweb.org/battered/NVAWfull2000.pdf, 2014, Eylül 26).
Vahip, I. ve Doğan Avşargil, Ö. (2006). Aile İçi Fiziksel Şiddet ve Kadın Hastalarımız, Türk Psikiyatri Dergisi, 17(2), 107-114.
WHO (World Health Organization) .(2002). World Report on Violence and Health: Summary. Geneva. (http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/ world_report/en/summary_en.pdf, 2014, Eylül 26).
www.tdk.gov.tr .(2013). Şiddet. [http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts& arama=gts&guid=TDK.GTS.54256893a60876.14087575, Erişim 26.09.2014].
Yaman Efe, Ş. ve Ayaz, S. (2010). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet ve Kadınların Aile İçi Şiddete Bakışı, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11, 23-29.