SİYASAL TERÖRİZM VE DİNİN ARAÇSALLAŞTIRILMASI

Dinin siyaseten araçsallaştırılması yalnızca günümüze ait bir siyasal davranış değildir. Din neredeyse insanlığın başladığı andan itibaren toplumların yaşayış biçimlerinin belirlenmesinde en öncelikli konulardan biri olmuştur. Tüm dinler esas olarak insanlara doğruyu göstermiş, yaşamın olması gereken ideal hâlini yansıtmış ve çeşitli vaatlerde bulunarak bireylere amaçlar edindirmiştir. İsmi, şekli ve uygulanışı farklı çeşitlerde olsa da özünde din, insanın hep iyi ve kötü arasında ki mücadelesine dayanmaktadır. Ancak zamanla toplulukları düzenlemek ve yönetmek için oluşturulan siyasetin ve din olgusunun karşılıklı etkileşimi dikkat çekmeye başlamış ve böylelikle bu ortak alanda bireyleri etkilemenin daha işlevsel bir alanı oluşturulmaya başlanmıştır. Bir başka deyişle siyasal olarak insanlar üzerinde oluşturulmak istenilen otorite veya iktidarın sağlamlaştırılması için ve kitleleri belirli amaçlar doğrultusunda mobilize edebilmek ve onları siyasal iktidarların istediği “iyi insan” yapabilmek için din tarih boyunca kullanılmıştır. Bununla birlikte bazı terör grupları ve organizasyonları da geçmişte olduğu günümüzde de kendi dünya görüşleri ve ideolojilerini pekiştirmek ve sağlamlaştırmak için veya siyasal iktidarı ele geçirmek için dini ve dinî değerleri kullanmaktadırlar. Bu durum günümüzde siyasal terörizm kavramını ve bu kavramın şekillenmesinde önemli bir yere sahip olan dinin araçsallaştırmasını gündeme taşımaktadır. Öyle ki temel amacı insanlara doğruyu göstermek ve yaşatmak olan dinler terör örgütleri tarafından kendi amaçları ve ideolojileri için araçsallaştırılarak adeta insanların hayatlarını tehdit eden ve toplumlara korku salan bir araç hâline dönüşmektedirler. Bu çalışmanın temel amacı insanlara iyiliği ve doğruluğu göstermek ve yaşatmak olan dinlerin araçsallaştırılarak nasıl terör örgütlerine dönüştüklerini ortaya koymaya çalışmaktır.

___

  • SCHMID, A. P. (2013). “Radicalisation, De-Radicalisation, Counter-Radicalisation: A Conceptual Discussion and Literature Review”. The International Centre for Counter- Terrorism (ICCT) Research Paper. The Hague.
  • STEPANOVA, E. (2008). “Terrorism in Asymmetrical Conflict: Ideological and Structural Aspects”. SIPRI Research Report. No. 23 New York: Oxford University Press.
  • ŞEN, Y. F. (2015). “Terörün Toplumlar Üzerindeki Sosyo-Ekonomik Etkilerine Bakış: PKK Terörü ve Ağrı Gerçeği”. İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. I/2: 17-70.
  • ŞEN, Y. F. (2018). Demokratik Toplumlarda Siyasal Şiddet ve Terörizm. İstanbul: Kilit Yayınları.
  • TARHAN, N. (2015). “Şiddetin Psiko-Sosyopolitik Boyutu”. Şiddet Karşısında İslam. (ed.Bünyamin Erul). Ankara: DİB Yayınları.
  • TORUN. A. (2003). “Siyasal Terörizm: Neden ve Sonuçları Üzerine Bir İnceleme”. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. III/1: 157-166.