İlkokul Öğretmenlerinin Kişilik Özellikleri ile Mesleki Yeterlilikleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
Bu araştırma, ilkokul öğretmenlerinin kişilik özellikleri ile mesleki yeterlilikleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın kişisel bilgi formundaki değişkenlerine ayrı ayrı bakılarak, aralarında anlamlı bir fark olup olmadığı, her bir değişkene göre açıklanmıştır. İlişkisel tarama modeli ile yapılan bu araştırmanın evrenini İstanbul, örneklemini ise 2018-2019 eğitim ve öğretim yılında görev yapan Küçükçekmece ilçesindeki ilkokul öğretmenleri oluşturmaktadır. Çalışma sürecinde Küçükçekmece ilçesinde görev yapan 169 kadın, 64 erkek olmak üzere toplam 233 öğretmene ulaşılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; “Kişisel Bilgi Formu”, “On Maddeli Kişilik Ölçeği” ve “Ohio Öğretmen Yetkinlik Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma verileri SPSS programı doğrultusunda tek yönlü varyans analizi (ANOVA), (Scheffe testi, Tamhane’s T2 testi, bağımsız grup T testi, Pearson Çarpım Moment Korelasyon Analizi, frekans, yüzde dağılımı, ve ilişki korelasyon analizi) ile yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre ilkokul öğretmenlerinin kişilik özellikleri ile mesleki yeterlilikleri arasında istatistiksel olarak pozitif anlamlı bir ilişki olduğu ortaya çıkmıştır.
___
- Albayrak, F. T. (2015). İlkokul Öğretmenlerinin Mesleki Değerleri İle
Öğretmen Yetkinlikleri Arasındaki İlişki (Erzurum ili örneği) Atatürk
Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi.
Aslan, S., Yalçın, M. (2013). Öğretmenliğe İlişkin Tutumun Beş Faktör
Kişilik Tipleriyle Yordanması. Milli Eğitim, ss: 169-175.
Burger, J. M. (2006). Kişilik. (İ. D. Sarıoğlu, çev.) İstanbul: Kaknüs
Yayınları.
Costa, P., Catherina, M., Alan, B. & McCrae, R. (1986). Correlations
of Mmpi factor Scales with Measures of the five factor Model of
Personality. Journal of personality Assessment, 640-650.
Çakan, M. (2004). Öğretmenlerin Ölçme- Değerlendirme Uygulamaları
ve Yeterlilik Düzeyleri: İlk ve Orta Öğretim. Ankara Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, ss: 99-114.
Çelebi, N., Uğurlu, B. (2014). Resmi Liselerde Çalışan Öğretmenlerin
Kişilik Özelliklerinin Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi.
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, ss: 538-
569.
Derneği, T. E. (2009). Öğretmen Yeterlikleri. Türk Eğitim Derneği, ss:
135-142.
Gündüz, H. B. (2007). Bir Meslek Olarak Öğretmenlik. M. D. Karslı içinde,
Eğitim Bilimine Giriş, ss: 217-239, Ankara: Pegem Yayıncılık.
Hall, C.S. (2016). Freudyen Psikolojiye Giriş. (Ersan Devrim, çev.)
İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Karakelle, S. (2018). İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim
Fakültesi “Psikoloji Ders Notu”, İstanbul.
Kocabulut, Ö. (2016). “Duyguların ve Kişilik Tiplerinin Hizmet Kalite
Algısı ve Müşteri Memnuniyetine Etkisi”, Yüksek Lisans Tezi,
Akdeniz Üniversitesi. Antalya.
Okçu, V., Epçaçan, C. (2013). Sınıf Yönetiminin Boyutlarına İlişkin
İlköğretim Öğretmenlerinin Yeterlik Düzeylerinin Öğretmen ve
Öğretmen Adaylarının Görüşlerine Göre değerlendirilmesi. Milli
Eğitim, ss: 68-86.
Özyürek, M. (2013). Olumlu Sınıf Yönetimi. Ankara: Kök Yayıncılık.
Petrov, G. (2015). İdeal Öğretmen. (S. Gündüzalp, çev.), İstanbul: Zafer
Yayınları.
Sönmez, V. (2012). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
Sır, N.Ş. (2016). Öğretmen Adaylarının 5 Faktör Kişilik Kuramına Göre
Kişilik Özelliklerinin Belirlenmesi ve Bazı Değişkenlere Göre
İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi.
Uysal, Y. (2015). “Öğretmenlerin Kişilik Özelliklerinin İş Değerleri üzerine
Etkisi”, Yüksek Lisans Tezi, Türk Hava Kurumu Üniversitesi.
Yelboğan, A. (2006). Kişilik Özellikleri ve İş Performansı Arasındaki
İlişkinin İncelenmesi. “İş- Güç”, Endüstri İlişkileri ve İnsan
Kaynakları Dergisi, 8(2): 197-211.
Yılmaz, H. (2018). İlkokul Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik ile
Mesleki Değerlerini Yansıtma Düzeyleri, Abant İzzet Baysal
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
Yörükoğlu, A. (2006). Çocuk Ruh Sağlığı. İstanbul: Özgür Yayınları.