Finansal Başarısızlık Riskinin Belirleyicileri: Borsa İstanbul’da Bir Uygulama

Bu çalışmanın amacı finansal başarısızlık riskinin belirleyicilerinin saptanmasıdır. Çalışma kapsamında; finansal başarısızlık riskine etki eden faktörler, 2010 ila 2014 yılları arasında Borsa İstanbul'da yer alan 82 adet imalat işletmesi örnekleminde 410 gözlemle incelenmiştir. Düzeltilmiş Altman Z skorunun finansal başarısızlık göstergesi olarak kullanıldığı panel veri analizlerinde; bağımsız değişkenlerle finansal başarısızlık riski arasında anlamlı ilişkiler saptanmıştır. İşletmelerin finansal başarısızlığına etki edebilecek işletmeye özgü değişkenler olarak; kârlılık, kaldıraç, büyüklük, büyüme, yaş, işletme değeri, türev araç kullanımı, kâr payı ödemesi ve ortaklık yapısı kullanılmıştır. Bunlara ek olarak Ante Pulic (1998)'in Entelektüel Katma Değer Katsayısı (EKDK) işletmenin entelektüel sermaye göstergesi olarak kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre; entelektüel sermayenin Z-skorunu pozitif etkilediği saptanmıştır

The Determinants Of Financial Distress: An Application On Borsa Istanbul

The aim of this study is to reveal the determinants of financial distress. In the study, the factors affecting financial distress are examined by testing 82 Turkish manufacturing firms traded on Borsa Istanbul, with 410 observations from 2010 to 2014. Using Modified Altman’s Z-score as proxy for financial distress on panel data analysis, the significant relationships are found between independent variables used in models and financial distress. Profitability, leverage, size, growth, age, firm value, derivative usage dummy, dividend dummy and ownership structure are used as the firm’s specific variables that affect financial distress. In addition, Ante Pulic’s (1998) Value Added Intellectual Coefficient (VAIC) is employed as proxy for intellectual capital. According to results of the study, intellectual capital is positively related with Zscore

PDF

___

Altman, E. I. (1968). Financial Ratios, Discriminant Analysis and the Prediction of Corporate Bankruptcy. The Journal of Finance. Vol. 23, No. 4, 589-609.
Altman, E. I. (1983). Corporate Financial Distress. New York: Wiley Interscience.
Akpınar, O. (2016). The Determinants of Capital Structure: Evidence from Turkish Panel Data, Research Journal of Finance and Accounting, Vol.7, No.8, 99-105.
Altaş, D. ve Giray, S. (2005). Mali Başarısızlığın Çok Değişkenli İstatistik Yöntemlerle Belirlenmesi: Tekstil Örneği. Sosyal Bilimler Dergisi. 2005/2, 13-28.
Aziz, M. A. ve Dar, H. A. (2006). Predicting Corporate Bankruptcy: Where We Stand? Corporate Governance. 6 (1), 18-33.
Beaver, W. H. (1966). Financial Ratios as Predictors of Failure. Journal of Accounting Research. 4, Empirical Research in Accounting: Selected Studies. (Supplement), 71 – 111.
Brooks, C. (2008). Introductory Econometrics for Finance. 2’nd Edition, New York: Cambridge University Press.
Canbaş, S. ve Erol C. (1985). Türkiye’de Ticaret Bankaları Sorunlarının Saptanması: Erken Uyarı Sistemine Giriş. Türkiye Ekonomisi ve Türk Ekonomi İlmi, Sayı:1, Marmara Üniversitesi Türkiye Ekonomisi Araştırma Merkezi.
Chung, K. C., Tan, S. S. ve Holdsworth, D. K. (2008). Insolvency Prediction Model Using Multivariate Discriminant Analysis and Artificial Neural Network for The Finance Industry in New Zealand. International Journal of Business and Management. 3(1), 19-29.
Deakin, E. B. (1977). Business Failure Prediction: An Empirical Analysis. In E. Altman, & A. Sametz (Eds.), Financial Crises: Institutions and Markets in a Fragile Environment. New York: John Wiley.
Erickson, T. ve Whited, T. M. (2006). “On the Accuracy of Different Measures of Q”, Financial Management, Volume 35, No:3, Autumn, 5-33.
Firer S. ve Williams, M. (2003). “Intellectual capital and traditional measures of corporate performance”, Journal of Intellectual Capital, 4 (3), 9.
Frank, M. Z. ve Goyal, V. K. (2003). “Testing The Pecking Order Theory of Capital Structure”. Journal of Financial Economics. Vol. 67, 217–248
Hawawini, G.ve Viallet, C. (2011). Finance for Executives Managing for Value Creation, 4’th Edition, OH, USA: South-Western Cengage Learning.
İçerli, M.Y. ve Akkaya, G.C. (2006). Finansal Açıdan Başarılı Olan İşletmelerle Başarısız Olan İşletmeler Arasında Finansal Oranlar Yardımıyla Farklılıkların Tespiti. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 20 (1), 413-421.
Meyer, P. A. ve Pifer, H. W. (1970). Prediction of Bank Failures. The Journal of Finance, 25, (September), 853-868.
Miller W. (2009). Comparing Models of Corporate Bankruptcy Prediction: Distance to Default vs. Z-Score. SSRN Working Paper, 1-41.
Muzır, E. ve Çağlar, N. (2009). “The Accuracy of Financial Distress Prediction Models in Turkey: A Comparative Investigation with Simple Model Proposals”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (2): 15-48.
Newbold, P. (2000). İşletme ve İktisat için İstatistik, 4. Baskıdan Çev. Ümit Şenesen, 1.b., İstanbul: Literatür Yayıncılık.
Nguyen, H. ve Faff, R. (2010). Does The Type of Derivative Instrument Used by Companies Impact Firm Value? Applied Economics Letters. No:17, 681-683.
Ohlson, J. (1980). Financial Ratios and Probabilistic Prediction of Bankruptcy. Journal of Accounting Research, 18 (1), 109-131.
Pulic, Ante (1998). “Measuring The Performance of Intellectual Potential in Knowledge Economy”, The 2nd McMaster World Congress on Measuring and Managing Intellectual Capital, 1-20.
McNamara R., Duncan K. ve Kelly S. (2011). Micro and Macro Determinants of Financial Distress. 15th International Business Research Conference. Sydney, Australia.
Sinkey, J. F. (1975). “A Multivariate Statistical Analysis of the Characteristics of Problem Banks”, The Journal of Finance, Vol. 30, (1), 21-36.
Shin, K. S. ve Lee, Y. J. (2002). A Genetic Algorithm Application İn Bankruptcy Prediction Modeling. Expert Systems with Applications, 23(3), 321–328.
Sevüktekin, M. ve Çınar, M. (2014). Ekonometrik Zaman Serileri Analizi. 4. b., Bursa: Dora Basım Yayın.
West, R.G. (1985). A Factor-Analytical Approach to Bank Condition. Journal of Banking and Finance, 9(2), 253-266.
Zeytinoglu, E. ve Akarım, Y. D. (2013). Financial Failure Prediction Using Financial Ratios: An Empirical Application on Istanbul Stock Exchange. Journal of Applied Finance & Banking, 3(3), 107-116.
Zhang Z., Li Xie, Lu X. ve Zhang Z. (2016). Determinants of Financial Distress in Large Financial Institutions: Evidence from U.S. Bank Holding Companies, Volume 34, Issue 2, 250–267.