Türk Dili öğretimi sorunları

Dillerin mantık sistemi çocukluktan başlayarak belirli süreçlerden sonra mükemmelleşir. Türkçede bu sürecin her aşamasında dili güdüleyen, yönlendiren bir sistem hâkimdir. Düşüncenin ilk aracı cümleden hareket ederek Türkçeyi öğrenmek ya da öğretmek en uygun yaklaşımdır. Dil düşüncenin en somutlaştığı alandır. Düşünceler dil kalıplarına, cümlelere ve kelimelere dökülerek ifade edilir, aktarılır. Türk düşünce sisteminde en önemli unsuru sona bırakma özelliği vardır. Türkçede bütün cümleler bir şahıs eki veya kavramıyla biter. Bu durumda Türkçenin en önemli unsuru şahıslardır, yani insandır. Türk dili öğretimindeki sorunlar dil-düşünce analiz sistemi, tümden gelim yöntemi ve anlam merkezli yaklaşımlar çerçevesinde ele alınarak uygulamadaki farlılıklar örneklendirilecektir.

Anahtar Kelimeler:

yöntem, anlam merkezli yaklaşım, sorunlar, öneri, düşünce, sistem

Problems of Turkish Language teaching

Each language has its’ own thought system and logic in itself. Outcomes become more fruitful if the languages are taught according to this distinctive vernacular logic which is appropriate to their own linguistic systems. The most distinctive feature of Turkish linguistic codes or thought system is leaving the most important unit to the end. All the sentences in Turkish culminate in a personal suffix or notion. It indicates that the most important factor in Turkish is ‘person’; in other words ‘human’. The problems in teaching Turkish will be handled within the framework of analysis of language-thought system, deductive method and meaning-based approaches and be examplified with the differences in practice.

Keywords:

method, meaning-based approach, system, thought, mentality,

PDF

___

1.Agah Sırrı Levend (1972) Türk Dilinde Gelişme Sadeleşme Evreleri, s.113 ve sonrası.
2.Agop Dilaçar (1971) Gramer, Tanımı, Adı, Kapsamı, Türler, Yöntemi, Eğitimdeki Yeri ve Tarihçesi, TEDAY "Belleten" s.83-145
3.Ahmet Kocaman ( 1983) Yabancı Dil Öğretiminde Yeni Yönelimler, "Türk Dili C.XLV!I, S.379- 380, s.116 Asuman Seda Saraçoğlu ( 1992) Türk ve Japon Öğretmen Yetiştirme Sisteminin Karşılaştırılması, Ege Üni, Yay. s.89
4.AYDIN KÖKSAL (2003) Dil ve Ekin , Toros Kitaplığı Yay.İstanbul.
5.BERKE VARDAR ( 1982) Dilbilimin Temel Kavram ve İlkeleri, TDK, Ankara.
6.Doğan Aksan (1987) Dilbilimin Türkoloji Çalışmalarına ve Türkiye'ye Sağlayabileceği Yararlar, Katkılar
7.Fıtrat (1927) Nahiv, Taşkent, s. 9
8.M.Fuat Köprülü (1934) Edebiyat Hakkında Araştırmalar s.42
9.Müjdat Kaya Yerli (1992) Türklük Şuuru ve Türk Dili, Ocak Yay. Ankara s.25.
10.NALAN BÜYÜKKANTARCIOĞLU (2001)” Türkçe Sözcük Biçimlenmesinde Düzlemler ve Türetmeler”, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, Cilt:17/sayı:1 s.81-94. Ankara.
11.Necmettin Hacıeminoğlu (1992)Türk Dilinin Mantık Sistemi ye Kelime Aileleri "Türk Kültürü Araştırmaları", Ankara,V. I. XXVI i i/1-2
12.Ömer Naci Soykan (1991) Türkçenin Felsefe Yolları, “Millî Kültür” S. 85, s.4-12
13.Yusuf Avcı (2012) Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Dil-Düşünce Analizi Teorisi "Manas Journal of Social Researches" s.3 Bişkek,1.3.
14.VECİHE HATİBOĞLU (1974) Türkçenin Ekleri TDK, Ankara.