Temel Sanat Eğitimi Dersinin Gastronomi ve Mutfak Sanatları Eğitimindeki Yeri ve Önemi

Sanat; çağlar boyu üzerinde düşünülen, çeşitli dönemlerde farklı biçimlerde tanımları yapılan bir alan olarak karşımıza çıkmaktadır. İlgili literatürde genel ve özel anlamlarıyla ele alınan ve pek çok alanla ilişkili olduğu belirtilen sanatın, gastronomi ve mutfak sanatlarındaki ilişkilerinden de söz edilmektedir. Betimsel araştırma yaklaşımının benimsendiği bu çalışma; sanatın genel anlamına dahil olan gastronomi ve özel anlamına dahil olan temel sanat eğitiminin ilişkisini sorgulamayı amaçlayan kuramsal bir çalışmadır. Bu doğrultuda, sanat, sanat eğitimi, gastronomi ve mutfak sanatlarına ilişkin temel kavramların ilişkileri incelenmiştir. Çalışma kapsamında gerek teori gerek uygulamaya ilişkin incelenen kaynaklara göre; gastronomi ve mutfak sanatlarının temel sanat eğitimi ile yakın ilişkisi olduğu ve gastronomi ve mutfak sanatları alanında yetiştirilecek bireylerin ihtiyaç duyacağı bilgiler arasında sanat ve tasarım bilgisinin de yer aldığı anlaşılmıştır. Bu da gelecek yıllarda alanda ihtiyaç duyulacak nitelikli iş gücünün oluşum sürecini ön plana çıkarmaktadır.

The Role and Importance of Basic Art Education in the Education of Gastronomy

Art is a field that has been considered for ages and defined in different forms in various periods. In the related literature, art is discussed with its general and special meanings.               In the related literature, the effects of art, which is stated to be related to many fields, are mentioned in gastronomy and culinary arts. This is a theoretical study aimed at questioning the relationship between gastronomy included in the general meaning of art and basic art education included in the special meaning of art. In this respect, the relationship between the basic concepts of art, art education, gastronomy and culinary arts was examined. According to the sources examined within the scope of the study, It is concluded that gastronomy and culinary arts have a close relationship with basic art education and information to be raised in the field of gastronomy and culinary arts will include the knowledge of art and design. This highlights the formation process of the qualified workforce that will be needed in the field in the coming years.                

___

  • Akar, M. (2015). Tıp eğitiminde görsel sanatın etkisi. Sosyoloji Dergisi, 30(1), 355-380.
  • Artut, K. (2001). Sanat eğitimi – kuramlar ve yöntemleri (1. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Artut, K. (2004). Sanat eğitimi – kuramlar ve yöntemleri (3. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Atar, N. (2004). Anadolu güzel sanatlar liselerinde temel sanat eğitimi uygulamalarının sorgulanması ve öneriler. Anadolu Sanat Dergisi, 15 (Bahar), 47-54.
  • Bacon, K. (1982) . Denemeler. (Çev: A. Göktürk). İstanbul: Adam Yayıncılık.
  • Becer, E. (2002). İletişim ve grafik tasarım (3. Baskı). Ankara: Dost Kitabevi.
  • Brown, J. N. (2005). Integrating Eisner’s arts education philosophy into culinary arts education. Journal of Culinary Science & Technology, 4(1), 89-90. 02 Ekim 2019’da İnternet’ten Taylor&Francis veritabanından alınmıştır: http://www.tandfonline.com
  • Çetin,T. (2002). Sanat eğitiminin gerekliliği üstüne. Sanat Eğitimi Sempozyumu içinde (s.206). Ankara: Gazi Üniversitesi
  • Edeer, Ş. (2005). Sanat eğitiminde disiplinlerarası yaklaşım. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 78-84.
  • Edman, I. (1977). Sanat ve insan estetiğe giriş (2. Baskı). (Çev: T. Oğuzkan). İstanbul : İnkılap ve Aka Kitabevleri.
  • Erbay, M. (1997). Plastik sanatlar eğitiminin gelişimi (1. Baskı). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
  • Erim, G. (2011). Temel tasarım dersinde öğrencilerin estetik duyarlılıklarını ve yaratıcılıklarını geliştirme üzerine örnek çalışma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (2), 487-501.
  • Erinç, S. M. (2004). Resmin eleştirisi üzerine (2. baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Fisher, E. (2016). Sanatın gerekliliği (5. baskı). (Çev: C. Çapan). İstanbul: Sözcükler Yayınları.
  • İşler, A.Ş. (2004). Sanat eğitiminde disiplinlerarası-tematik yaklaşım. Milli Eğitim Dergisi, 163.
  • Keser, N. (2005). Sanat sözlüğü. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Melnick, S.A., Witmer, J.T. ve Strickland, M.J. (2011). Cognition and student learning through the arts. Arts Education Policy Review, 112(3), 154-162. 07 Kasım 2018’de İnternet’ten Taylor&Francis veritabanından alınmıştır: http://www.tandfonline.com
  • Öney, H. (2016). Gastronomi Eğitimi Üzerine Bir Değerlendirme. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 35 (1), 193-203.
  • Pedersan, L, B. (2012). Creatıvıty ın gastronomy. (Yayınlanmamış lisansüstü tezi). Copenhagen Business School, Kophenhag.
  • San, İ. (2003). Sanat ve eğitim. Ankara: Ütopya Yayınları.
  • Santich, B. (2004). The study of gastronomy and its relevance to hospitality education and training. Hospitality Management, 23, 15–24. 30 Eylül 2019’da İnternet’ten Elsevier veritabanından alınmıştır: http://www.elsevier.com.
  • Sipahi, S., Ekincek, S. ve Yılmaz, H. (2017). Gastronominin sanatsal kimliğinin estetik üzerinden incelenmesi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 5(3), 381-396.
  • Sofuoğlu, H. (2004). Arındırma ve yeniden yapılandırma yöntemi ve gerekçesi olarak temel sanat ve tasarım. Anadolu Sanat Dergisi, 15 (Bahar), 95-107.
  • Uçuk, C. (2017). Gastronomide tabak tasarım teknikleri ve yenilikçi sunum anlayışları. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
  • Ünver, E. (2002). Sanat eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.