Güney Avrupa Refah Rejimleri ve Türkiye’de Asgari Ücretin Belirlenmesi

Asgari ücret, çalışanlara yasal olarak ödenebilecek olan en düşük ücret olarak tanımlanabilir. Bu çalışmada Güney Avrupa Refah Rejimlerinde asgari ücret uygulamalarının nasıl belirlendiği incelenmiştir. Güney Avrupa Refah Rejimlerinde, ülkelerin refah programlarının gelişmemişliği ve geleneksel ailenin önemli bir rol oynadığı anlaşılmaktadır. İncelenen ülke örneklerine bakıldığında asgari ücret konusunda bir uygulama birlikteliğinin olmadığı görülmektedir. İtalya’da asgari ücret toplu pazarlık neticesinde belirlenirken, diğer ülkelerde kanunla belirlenen bir asgari ücret uygulaması söz konusudur. İtalya ve Portekiz haricindeki ülkelerde bölgesel farklılıkların asgari ücret miktarının belirlenmesinde dikkate alınmadığı anlaşılmaktadır. Refah uygulamalarının yeterli düzeyde olmadığının anlaşıldığı Güney Avrupa Ülkelerinde asgari ücret, bireyleri yoksulluğa düşürmekten alıkoyabilecek önemli bir enstrüman olarak değerlendirilebilir.

Anahtar Kelimeler:

Refah, Refah Rejimleri, Güney Avrupa Refah Rejimleri, Asgari Ücret, Asgari Ücretin Belirlenmesi

Southern Europe Welfare Regimes and Determination of Minimum Wage in Turkey

Minimum wage can be defined as the lowest legal wage paid to those who works. This study examines how minimum wage practices are determined in Southern European Welfare Regimes. It is understood that welfare programs of the countries do not develop and the traditional family plays an important role in Southern European Welfare Regimes. It is seen that there is no uniform application of minimum wage looking at the examples of the countries examined. In Italy, minimum wage is determined based on collective bargaining, whereas in other countries minimum is wage determined by law. In countries other than Italy and Portugal, it is understood that regional differences are not taken into account in determining minimum wage. The minimum wage can be regarded as an important instrument that can prevent individuals from lowering poverty in the southern European countries where it is clear that welfare practices are not adequate.

Keywords:

Welfare, Welfare Regimes, Southern European Welfare Regimes, Minimum Wage, and Minimum Wage Determination,

PDF

___

4857 Sayılı İş Kanunu; Tarih: 10.06.2003, Sayı 25134Abrahamson, Peter (1999), “The Welfare Modelling Business”, Social Policy and Administration, 33(4), 394-415. Arın, T. (1996), “Refah Devleti: Bir Analiz Çerçevesi”, Türkiye’de Bütçe Harcamaları, IX. Türkiye Maliye Sempozyumu, İstanbul: İÜ İktisat Fakültesi Yay, 55-74.Asgari Ücret Yönetmeliği, Tarih: 01.08.2004; Sayı: 25540Eldring, Line ve Kristin Alsos (2012), European Minimum Wage: A Nordic Outlook, Fafo Report: 16.Ersöz, H.Y. (2011), Sosyal Politikada Yerelleşme, İstanbul Ticaret Odası Yayınları, Yayın No: 2010-99. Esping-Andersen, Gosta (2002), "Towards the Good Society, Once Again?", Why We Need a New Welfare State?, (Ed.: G0sta Esping-Andersen), New York: Oxford University Press, 2002, s. 1-25. Esping-Andersen,Gosta (1991), The Three Worlds of Welfare Capitalism, Princeton, NJ.: Princeton University Press.Fenger, H. M. (2007). Welfare regimes in Central and Eastern Europe: Incorporating post-communist countries in a welfare regime typology. Contemporary Issues and Ideas in Social Sciences, 3(2), s. 1-30.Ferrera, Maurizio (2006), “Sosyal Avrupa’da “Güney Avrupa Refah Modeli””, (Ed. Ayşe Buğra ve Çağlar Keyder), Sosyal Politika Yazıları, İstanbul: İletişim Yayınları, 195-230.Ferrera, Maurizio (2006), “Sosyal Avrupa’da Güney Avrupa Refah Modeli”, iç. Ayşe BUĞRA ve Çağlar KEYDER (Ed.), Sosyal Politika Yazıları, İletişim Yayınları, İstanbul, 195-229. Gough, Ian (2006), “Güney Avrupa’da Sosyal Yardım”, (Ed. Ayşe Buğra ve Çağlar Keyder), Sosyal Politika Yazıları, İstanbul: İletişim Yayınları, 231-260.Gümüs, I., & Tatliyer, M. (2013), “Güney Avrupa Refah Rejimi'nin Borç Krizi”, Is Ahlakı Dergisi, 6 (1), 8.Günal, P. (2011). “Avrupa Birliği’nin Güney Avrupa Sosyal Devlet Modeline Etkisi: İspanya Örneği”, Yardım ve Dayanışma, s. 81-95. İGİAD (Türkiye İktisadi Girişim ve İş Ahlakı Derneği) (2015), İnsani Ücret Sistemi, Helal Kazancın Adil Bölüşümü, İGİAD Yayınları, İstanbulJohn D. Stephens, "The Scandinavian Welfare States: Achivements, Crisis, and Prospe cts", Welfare State in Transition: National Adaptations in Global Economies, (Ed.: G0sta Esping-Andersen), London: Sage Publ., 1996, s. 32-37Kağnıcıoğlu, Deniz (2014), Toplu Pazarlık: Teori ve Uygulama, Ankara: Nobel Yayınları.Karamanis, Kostas ve Charis Naxakis (2014), Minimum Wage and Employment in Greek Labour Market: A Descriptive Analysis, International Journal of Human Resource Studies, Cilt: 4, Sayı: 4. 36-47.Korkmaz, Adem (2001), “Türkiye’de Asgari Ücretin Mali Yönü”, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 1, 275-285. Korkmaz, Adem (2004), “Bir Sosyal Politika Aracı Olarak Türkiye’de Asgari Ücret”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (7), Sayı: 1, 53-69.Marques, Carlos Robalo; Martins, Fernando ve Portugal, Pedro (2010), Price and Wage Formation in Portugal, European Central Bank Working Paper Series, No: 1225Mingione, Enzo (2013), “Güney Avrupa Refah Modeli ve Yoksulluk ve Sosyal Dışlanmaya Karşı Mücadele”, (Ed. Ayşe Buğra ve Çağlar Keyder), Sosyal Politika Yazıları (6. Baskı), İstanbul: İletişim Yayınları, 261-286.Myles, John ve Jill Quadagno (2002), "Political Theories of the Welfare State", Social Service Review, March 2002, s. 34-57. Neumark, David ve William L. Wascher (2007), “Minmum Wages and Employment”, Foundations and Trends in Microeconomics, Sayı: 3, No: 1-2, s. 1-182..Neumark, David ve William L. Wascher (2008), Minimum Wages, London: Massachusetts Institute of Technology.OECD Employment Outlook, 2014: 48Özdemir, S. (2005), “Sosyal Gelişim Düzeyleri Farklı Refah Devletlerinin Sınıflandırması Üzerine Bir İnceleme”, Sosyal Siyaset Konferansları, 49, İÜ İktisat Fakültesi Yayını, İstanbul. Özdemir, Süleyman (2007), Küreselleşme Sürecinde Refah Devleti, İstanbul Ticaret Odası Yayınları, İstanbul. Pierson, C. (1998), “Contemporary Challenges to Welfare State Development”, Political Studies, 46(4), 777-794.Rycx, François ve Stephan Kampelmann (2012), Who Earns Minimum Wages in Europe, New Evidence Based on Household Surveys, European Trade Union Institute, Report 124, Brüksel.Sarıca, Ş. (2008), Farklı Refah Devleti Modellerinde Sosyal Harcamaların Niteliği: Emek Gücünün Meta Niteliği Açısından Bir Değerlendirme, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Schulten, Thorsten (2012), Minimum Wages in Europe Under Austerity, ETUI Policy Brief: European Economic, Employment and Social Policy, Rapor No: 5.Schulten, Thorsten (2014), Minimum Wage Regimes in Europe …and What Germany Can Learn From Them, Friedrich Ebert Stiftung Study. Şenkal, Abdulkadir (2011), Küreselleşme Sürecinde Sosyal Politika (3. Baskı), İstanbul: Alfa Yayınları. Toprak, Düriye (2015), “Uygulamada Ortaya Çıkan Farklı Refah Devleti Modelleri Üzerine Bir İnceleme”, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl 2015/, Sayı: 21, s. 151-175.Treu, Tiziano (2011), Labour Law in Italy, 3.Baskı, Kluwer Law International, The Netherlands.Yılmaz Eser, Burçin ve Harun Terzi (2008), “Türkiye’de Asgari Ücret: Sorunlar Öneriler”, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 22, Sayı: 1, 129-143. Yılmaz, Burçin ve Harun Terzi (2006), Türkiye ve Avrupa Birliği (AB) Ülkelerinde Asgari Ücretin Karşılaştırmalı Bir Analizi, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 20, Sayı: 2. 121-137Zaim, Sebahaddin (1997), Çalışma Ekonomisi (10. Baskı), İstanbul: Filiz Kitabevi.
Raporlar Greece Human Human Rights Report (2013), http://www.state.gov/documents/organization/220496.pdf, (Erişim 10.01.2017) Italy Human Rights Report (2013), http://www.state.gov/documents/organization/220503.pdf, (Erişim 10.01.2017)Portugal Human Human Rights Report (2013), http://www.state.gov/documents/organization/220531.pdf, (Erişim 10.01.2017)Spain Human Human Rights Report (2013), http://www.state.gov/documents/organization/220546.pdf, (Erişim 10.01.2017)
İnternet Kaynakları Ferigo, Toni (Belirtilmemiş), Minimum Wage in European Countries, http://www.insightweb.it/web/content/minimun-wage-european-countries, (Erişim 10.02.2017)http://www.tradingeconomics.com/greece/unemployment-rate, (Erişim 10.02.2017)http://www.tradingeconomics.com/portugal/unemployment-rate, (Erişim 10.02.2017)http://www.tradingeconomics.com/portugal/unemployment-rate, (Erişim 10.03.2017)http://www.tradingeconomics.com/spain/unemployment-rate, (Erişim 10.03.2017)http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21567, (Erişim 10.03.2017).http://www.wageindicator.org/main/salary/minimum-wage/portugal/portugal-minimum-wages-faqs, (Erişim 10.04.2017)http://www.wageindicator.org/main/salary/minimum-wage/portugal/portugal-minimum-wages-faqs, (Erişim 10.04.2017)http://www.wageindicator.org/main/salary/minimum-wage/portugal/portugal-minimum-wages-faqs, (Erişim 10.04.2017)http://www.wageindicator.org/main/salary/minimum-wage/spain, (Erişim 10.04.2017)http://www.wageindicator.org/main/salary/minimum-wage/spain/minimum-wages-faq, (Erişim 10.05.2017)http://www.wageindicator.org/main/salary/minimum-wage/spain/minimum-wages-faq, (Erişim 10.05.2017)http://www.worker-participation.eu/National-Industrial-Relations/Countries/Italy/Collective-Bargaining, (Erişim 10.10.2016)https://www.expatica.com/pt/employment/minimum-wage-in-portugal-minimum-wage-portugal_927429.html, (Erişim 10.10.2016) http://ec.europa.eu/eurostat/web/lfs/data/database , (Erişim 10.10.2016)http://tuik.gov.tr; http://sgk.gov.tr, (Erişim 10.10.2017)