Küreselleşme Sürecinde Yeni Medya ve Sosyal Medya: Güvenilir Bilgiye Ulaşmak

Öz Medya veriye ulaşmak ve bilgi edinme açısından önemli bir araçtır. Bu işlevini yerine getirirken özellikle güvenilir ve kabul edilebilir olması ise elzemdir. Gelişen teknoloji ve artan küreselleşmenin etkisi ile yeni medya türlerinin ortaya çıktığı günümüzde güvenilirlik kavramı açısından özellikle sosyal medya olgusunun ayrıca ele alınması ve incelenmesi bir gereklilik olarak karşımıza çıkmaktadır. Sosyal medya sahip olduğu kullanıcı sayısı ve erişim kolaylığından dolayı bilgi kirliliği anlamında büyük bir alanı kapsamaktadır. Bilginin hızlı bir şekilde yayılması ve herhangi bir süzgeçten geçmeden nihai kullanıcılara ulaşması, sosyal medyadan elde edilen bilginin ve verinin güvenilirliğini sorgulanmasına neden olmaktadır. Bu çerçevede özellikle yeni medya kavramı bağlamında sosyal medya olgusunu ele almak ve bilginin doğruluğunu ölçmek, yanlış ve yalan bilginin hangi statüde değerlendirileceğine karar vermek ve tanımlamak çalışmamızın amacı olacaktır. Bununla birlikte nihai olarak dezenformasyon ve yalan bilgi çerçevesinde bir değerlendirme yapılacaktır. Anahtar Kelimeler: Sosyal Medya, Küreselleşme, Güvenlik, Yeni Medya, Bilginin Güvenilirliği

Anahtar Kelimeler:

Sosyal Medya, Küreselleşme, Yeni Medya, Bilginin Güvenilirliği, Güvenlik

NEW MEDIA AND SOCIAL MEDIA IN THE PROCESS OF GLOBALIZATION: REACHING RELIABLE INFORMATION

Abstract Media is an important tool in terms of accessing data and obtaining information. While fulfilling this function, its reliability and acceptability is essential. With the effect of developing technology and increasing globalization, new media types have emerged, and it is a necessity to deal with and examine the social media phenomenon in terms of the concept of reliability. Social media covers a large area regarding information pollution due to the number of users and easy accesability. The rapid spread of information and the fact that it does not pass any filter while reaching end users causes the reliability of information and data obtained from social media to be questioned. In this context, the aim of our study is to deal with the phenomenon of social media, especially in the context of new media, to measure the accuracy of information, to decide and define the status of false and misleading information. Finally, an evaluation will be made within the framework of disinformation and false information. Keywords: Social Media, Globalization, Security, New Media, Reliability of Information

Keywords:

Social Media, Globalization, Security, New Media, Reliability of Information,

PDF

___

Allcott, H., Gentzkow, M., ve Yu, C. (2019). Trends in the diffusion of misinformation on social media. Research & Politics, 6(2), 12-60.
Aras, F. Ç., (2017). Process of “Make in India” Initiative Program. IOSR-Journal Of Humanities And Social Science, 12(11), 22-26.
Aydın, A. F. (2020). Post-truth dönemde sosyal medyada dezenformasyon: Covid-19 (yeni koronavirüs) pandemi süreci. Asya Studies, 4(12) , 76-90.
Baz, F. Ç. (2018). Sosyal medya bağımlılığı: üniversite öğrencileri üzerine çalışma. OPUS International Journal of Society Researches, 9(16), 276-295.
Becan, C. (2018). Sosyal medya bağımlılığının haber takibi motivasyonları üzerine etkisi. Erciyes İletişim Dergisi, 5(3), 238-256.
Bentele, G., ve Seidenglanz, R. (2008). Trust and credibility-Prerequisites for communication management. Public Relations Research, 15, 49-62.
Boztepe, H. (2014). Halkla ilişkiler perspektifinden güven kavramı: Katılımcılık, şeffaflık ve hesap verebilirlik ilkelerinin kamu kurumlarına yönelik güvenin oluşmasındaki rolü. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 45, 53-74.
Butler Jr, J. K. (1991). Toward understanding and measuring conditions of trust: Evolution of a conditions of trust inventory. Journal of Management, 17(3), 643-663.
Ceyhan, A. İ. (2019). Dijital iletişim çağında siyasetin dijitalleşmesi üzerine bir inceleme: post-truth ve dijital siyasetin sahte haber ekseninde analizi. Kurgu, 27(4), 1-17.
Chadwick, A., ve Vaccari, C. (2019). News sharing on UK social media: Misinformation, disinformation, and correction. Loughborough University
Coren, S., Ward, L.M. ve Enns, J.T. (1993). Sensation and perception. Harcourt Brace College Publisers.
Del Vicario, M., Bessi, A., Zollo, F., Petroni, F., Scala, A., Caldarelli, G., Stanley, E. H. ve Quattrociocchi, W. (2016). The spreading of misinformation online. Proceedings of the National Academy of Sciences, 113(3), 554-559.
Demir, Ö. ve Acar, M. (2005). Sosyal bilimler sözlüğü. Adres Yayınları.
Edson C.T. Jr., Zheng, W.L. ve Richard, L. (2018). Defining ‘fake news’. Digital Journalism, 6(2), 137-153.
Elinor, C., Simeon Y., Eleanor, L. ve Alicja P. (2020). Data citizenship: Rethinking data literacy in the age of disinformation, misinformation, and malinformation. Internet Policy Review, 9(2).
Fukuyama, F. (2000). Büyük çözülme. (Çev. Z. Avcı ve A. T. Aydemir). Sabah Kitapları.
Gershtenson, J., Ladewig, J. ve Plane, L. D. (2006). Parties, ınstitutional control, and trust in government. Social Science Quarterly, 87(4):882-902.
İnceoğlu, M. (2004). Tutum algı iletişim. Elips Yayınları.
Karlsen, R. ve Aalberg, T. (2021). Social media and trust in news: an experimental study of the effect of facebook on news story credibility. Digital Journalism, (2), 1-17.
Lister, M., Dovey, J., Giddings, S., Grant, I., & Kelly, K. (2008). New media: A critical introduction. Routledge.
Manovich, L. (2002). The language of new media. MIT press.
McLuhan, M., & Fiore, Q. (1967). The medium is the message. Bantam.
Özerkan, Ş. (2006). The relationship between the design of newspaper and human beings perception (Bildiri). 7. Uluslararası İnteraktif Yeni Medya Sempozyumu, İstanbul.
Park, S., Fisher, C., Flew, T., & Dulleck, U. (2020). Global mistrust in news: The impact of social media on trust. International Journal on Media Management, 22(2), 83-96.
Rousseau, D. M., Sitkin, S. B., Burt, R. S. ve Camerer, C. (1998). Not so different after all: A cross-discipline view of trust. Academy of Management Review, 23(3), 393-404.
Scott, D. M. (2010) The new rules of marketing and PR. John Wiley and Sons.
Sine, R. & Sarı, G. (2018). Profesyonel gazetecilerin gözünden sosyal medya ve habercilik ilişkisi. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 30, 364-384.
Solomon, R. C., & Flores, F. (2001). Building trust in business, politics, relationships, and life. Oxford University Press. Teyit, (4 Nisan 2020). Covid-19: Yanlış bilgi türleri, kaynakları ve iddiaları, https://teyit.org/covid-19-yanlis-bilgi-turleri-kaynaklari-ve-iddialari.
Tucker, J. A., Guess, A., Barberá, P., Vaccari, C., Siegel, A., Sanovich, S., Stukal, D. ve Nyhan, B. (2018). Social media, political polarization, and political disinformation: A review of the scientific literature. Hewlett Found Menlo Park.
Tudjman, M. ve Mikelic, N. (2003). Information science: science about ınformation, misinformation and disinformation. Informing Science InSITE -“Where Parallels Intersect”, 3, 1513-1527.
Ulaş, M. ve Yeşil A. (2020). Batı dijital medyasının Türkiye’ye yönelik algı manipülasyonu: koronavirüs haberleri üzerine ampirik bir araştırma. Erciyes İletişim Dergisi, 7(2), 939-963.
,Uluç, G. ve Yarcı, A. (2017). Sosyal medya kültürü. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 52, 88-102.
Van Dijk, T. A. (2006). Discourse and manipulation. Discourse & Society, 17(3), 359-383.
Wardle, C. ve Derakhshan H. (2017). Information disorder: toward an interdisciplinary framework for research and policymaking. Council of Europe Report.
Wardle, C., & Derakhshan, H. (2018). Thinking about ‘information disorder’: formats of misinformation, disinformation, and mal-information. Ireton, Cherilyn; Posetti, Julie Journalism,‘fake news’& disinformation. Unesco, 43-54.
Yağmurlu, Aslı (2011). Kamu yönetiminde halkla ilişkiler ve sosyal medya. Selçuk İletişim Dergisi, 7(1), 5-15.
Yoloğlu, N. (2017). Küresel medya ve iletişim anlayışında aktüel enformasyondan dezenformasyona yöneliş. Middle Black Sea Journal of Communication Studies, 2(1), 8-15.