İstihdam Sorunu Bağlamında Türkiye'de İletişim Eğitimi ve Öğrenci Yerleştirme

Bu makale Türkiye’deki iletişim eğitimi ve öğrenci yerleştirmeyi istihdam sorunu bağlamında irdelemek için tasarlandı. ÖSYM’nin 2007 yılı için hazırladığı Yükseköğretim Programları ve Kontenjanları Kılavuzu’ndaki verilerden yararlanılarak, iletişim eğitimi veren lisans ve önlisans programları, kontenjanlar bazında incelendi. İnceleme iletişim eğitimi kontenjanları ile istihdam arasında dengesizlik olduğunu ve iletişim eğitimindeki bölüm ayrımlanmasından yola çıkılarak iletişim eğitiminin yapılanmasının medya endüstrilerinin çıkarlarına artan bir şekilde bütünleştiğini buldu.

A Study of Communication Education and Student Allocation in Turkey in Term of Employment Problem

This study was designed to investigate the employment problem in communication in Turkey. Faculty programmes and two-year vocational training schools in the communication discipline were examined in terms of quotas. Necessary data was collected from the Guide of Higher Education Programmes and Quotas for 2007 by Student Selection And Placement Center. The study found the existence of serious imbalance between quotas of communication education and employment and increasing integration of structure of communication education into the interests of the media industries.

___

  • Abadan-Unat, Nermin (1972). Batı Avrupa ve Türkiye’de Basın Yayın Öğretimi, Ankara: Sevinç Matbaası.
  • Alemdar, Korkmaz (1981). “Cumhuriyet Döneminde Gazetecilik Eğitimi Konusunda İlk Girişimler”, İletişim, AİTİA Gazetecilik ve Halkla İlişkiler Yüksek Okulu Yayın Organı, 1981.
  • Altun, Abdülrezzak (1995). Türkiye’de Gazetecilik ve Gazeteciler, Ankara: Çağdaş Gazeteciler Derneği Yayınları.
  • Belsey, Andrew (1998). “Journalism and Ethics: Can They Co-exist?”, Media Ethics,s.1-14, Matthew Kieran (Ed.), London: Routledge.
  • Bertrand, Claude-Jean (2000). Media Ethics and Accountability Systems, USA: Transaction Publishers.
  • Dağtaş, Erdal (2003). “Gazetecilik Eğitiminde Kuram ve Uygulama İkilemi: Türkiye’deki İletişim Fakülteleri Üzerine Bir Araştırma”, İletişim, Bahar (17), s.143-200.
  • Eğin, Oray (2007). “Gazetelere Düşman İletişimciler”, Akşam, 3 Nisan 2007.
  • Erdoğan, İrfan (2003). Pozitivist Metodoloji, Ankara: Erk Yayınları.
  • Gürkan, Nilgün (2001). “Medya Dünyası ve İletişim Fakülteleri”, Radikal2, 3 Haziran 2001.
  • İnuğur, Nuri (1988). Türk Basınında İz Bırakanlar, İstanbul.
  • Medyada istihdam (2007). Medyada İstihdam Olanaklar/Sınırlılıklar, Ulusal Toplantı, 27 Nisan 2006, Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Kırkıncı Yıl Kitaplığı No: 1
  • Mutlu, Erol (1992). “Kitle İletişim Kuramları ve Türkiye’deki Basın Yayın Eğitimi” A.Ü. Basın Yayın Yüksek Okulu Yıllık, 1991-1992, s.119-142
  • Özkök, Ertuğrul (2001). “Bir Kokteylin Perde Arkası”, Hürriyet, 24 Mayıs 2001.
  • Tokgöz, Oya (1975). “Türkiye’de Mesleki Eğitim Yapan Okullarda Mesleki Eğitim ve Stajın Önemi”, 2. Türk Basın Kurultayına Sunulacak Tebliğler, S. 114-124, Ankara: Basın Yayın Genel Müdürlüğü, Ayyıldız Matbaası.
  • Tokgöz, Oya (2003) “Türkiye’de İletişim Eğitimi: Elli Yıllık Bir Geçmişin Değerlendirmesi”, Kültür ve İletişim 6/1 Kış, s.9-32
  • Tokgöz, Oya (2006) “Türkiye’de İletişim Araştırmalarında İletişim Eğitiminin Rolü ve Önemi”, Küresel İletişim Dergisi, S.1, Bahar 2006, s.1-12
  • Topuz, Hıfzı (1973). 100 Soruda Türk Basın Tarihi, İstanbul: Gerçek Yayınevi. Yükseköğretim Programları ve Kontenjanları Kılavuzu (2007). Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi.