SUYLA İLGİLİ ATASÖZLERİNDE ÇEVRE - DOĞA VE ÇEVRE EĞİTİMİNE YÖNELİK BİLGELİK UNSURLARI
Atasözleri, toplumların yaşam karşısındaki tutum, davranış ve düşüncelerini ifade eden özlü sözlerdir. Onların deneyim ve yaşam biçimlerini yansıtır. Toplumların kültürleri içerisinde önemli bir yere sahiptir ve bilgelik unsurlarıdır. Bu yönüyle atasözlerinin kapsamı çok geniştir. Bu çalışmada, “suyla ilgili atasözlerindeki çevre-doğa ve çevre eğitimine yönelik bilgelik unsurları” ele alınmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak nitel araştırmalarda sıklıkla tercih edilen doküman incelemesi tekniğinden yararlanılmıştır. Derlenen atasözlerinin bilgilendirici, öğretici olduğu kadar uyarıcı olduğu da görülmektedir. Bu nedenle atasözlerinin diğer branşlarda olduğu kadar, çevre eğitiminde de de kullanılabileceği söylenebilir.
Anahtar Kelimeler:
Atasözleri, su-çevre, insan yaşamı, çevre eğitimi
WISDOM ELEMENTS RELEATED ENVIRONMENT - NATURE AND ENVIRONMENTAL EDUCATION IN PROVERBS WHICH ARE CONNECTED WITH WATER
Proverbs are concise words that express the attitudes, behaviors, and thoughts of societies in relation to life. It reflects their experience and way of life. It has an important place in the cultures of the societies and is the elements of wisdom. In this study, the elements of wisdom about environment-nature and environmental education in proverbs related to water have been discussed. In this study, qualitative research method was used. Data collection in qualitative research is often preferred as a means of document analysis techniques were utilized. It is also seen that the compiled proverbs are as stimulating as informative, instructive. For this reason, it can be said that the proverbs can be used in environmental education as much as they are in other branches.
Keywords:
Proverbs, water-environment, human life, environmental education,
___
- KAYNAKÇA Aksan, D. (2003). Dil, Şu Büyülü Düzen… . Ankara:Bilgi Yayınevi.
- Aksoy, Asım Ö. (1993). Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü 1, Atasözleri Sözlüğü, Yedinci Baskı, İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
- Başkan, Ö. (1988). Bildirişim / İnsan-Dili ve Ötesi. İstanbul: Altın Kitaplar.
- Benjamin, W. (2006). Son Bakışta Aşk. (Sunuş ve Hazırlayan: Nurdan Gürbilek) İstanbul: Metis Yayınları.
- Boratav, P. N. (1973). 100 Soruda Türk Halk Edebiyatı. 2. Baskı, İstanbul: Gerçek Yayınevi.
- Bozyurt, O. ve Koca, N. (2011). Başlıca Coğrafi İçerikli Atasözleri ve Bunların Milli Kültür Açısından Analizi. Sosyal Bilimler Dergisi / Cilt: XIII, Sayı:1.
- Chomsky, N. (2010). Doğa ve Dil Üzerine (Çevirmen: Ayşe Banu Karadağ). İstanbul: Sözcükler Kitabevi.
- Çepel, N. (1992). Doğa Çevre Ekoloji ve İnsanlığın Ekolojik Sorunları. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
- Gülüm, K. (2009). Coğrafya Öğretiminde Kullanılabilecek Doğa İçin Söylenmiş Türk ve Türkmen (Türkmenistan) Atasözleri Üzerine Bir Araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 1, Sayı: 1, (s. 51-58).
- Hızır, N. (1981). Felsefe Yazıları. İstanbul: Çağdaş Yayınları.
- Kadıoğlu, M. (2011). http://www.hurriyet.com.tr/atasozleriyle-osmanli-turk-afet-yonetimi- kulturu-17194038
- Martinet, A . (1998). İşlevsel Genel Dilbilim (Çeviren: Berke Vardar). İstanbul: Multilingual Yayınları.
- Milli Kütüphane Başkanlığı, (2001). Türk Atasözleri ve Deyimleri I. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
- Milli Kütüphane Başkanlığı, (2001). Türk Atasözleri ve Deyimleri II. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
- Okan, Y. ve Yaşar Örge, F. (2007). Çanakkale Atasözleri ve Coğrafi Analizi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:6, S.19 (95-105).
- Ören, Ş. F., Kıyıcı, G., Erdoğmuş, E. ve Sevinç, S. Ömer (2010). Çevre Bilincine Sahip Öğretmen Nitelikleri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt. 11, Sayı. 1, ss. 133–152.
- Özön, N. M. (1954). Edebiyat ve Tenkid Sözlüğü. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
- Saussure, F.D. (1998). Genel Dilbilim Dersleri. İstanbul: Multilingual Yayınları.
- Vendryes, J.V.(2001). Dil ve Düşünce. İstanbul: Multilingual Yayınları.
- Wıttgensteın, L. (2003). Tractatus/Logico-Philosopicus (Çeviren: Oruç Aruoba). İstanbul: YKY.
- Yaşar, O. ve Örge Y.F. (2010). “Orta Karadeniz Bölümü İlleri Atasözleri ve Deyimlerinde Coğrafik Unsurlara İlişkin Karşılaştırmalı Bir Yaklaşım”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 11 s. 586-598.
- Yetiş, K. (1993). Bir İstanbul Hanımefendisi: Samiha Ayverdi’den Türkçe’nin Nakışları, Atasözleri - Deyimler, Tekerlemeler-Bilmeceler. İstanbul: Kubbealtı Neşriyat. Yıldırım, Ali, Şimşek, Hasan. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
- Yılmaz, S. (2010). Homo Sermo Onis: İfade Eden İnsan, İstanbul:Agora Kitaplığı. Yurtbaşı, M. (2012). Sınıflandırılmış Atasözleri Sözlüğü. İstanbul: Excellence Publishing Yayın- Dağıtım.
- ISSN: 2528-9624
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2016
- Yayıncı: Aksaray Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler
SUYLA İLGİLİ ATASÖZLERİNDE ÇEVRE - DOĞA VE ÇEVRE EĞİTİMİNE YÖNELİK BİLGELİK UNSURLARI
Yahya AYDIN, Ömer Seyfettin SEVİNÇ
BİR PROGRAM DEĞERLENDİRME ÖRNEĞİ: DOĞUM EĞİTİMİ*
Meltem ŞEREF, Fatma Dilek GÖZÜTOK
ÇEVİRİ EĞİTİMİNDE ÇEVİRMEN ADAYI ÖĞRENCİLERİN EDİNMESİ GEREKEN TEMEL BECERİLERE BİR ÜST BAKIŞ
FEN BİLİMLERİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ YAKIN ÇEVRESİNDEKİ BİTKİLERİ TANIMA DÜZEYLERİ
ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN FEN-TEKNOLOJİ-MÜHENDİSLİK-MATEMATİK (STEM) MESLEKLERİNE OLAN İLGİLERİ