Birlikte Yaşama Kültürü Bağlamında Kültürlerarası Etkileşimler Üzerine Bir Araştırma

Bu çalışma aynı mekânda yaşayan farklı kültürler arasında meydana gelen etkileşimleri ele almaktadır. Birlikte yaşayan farklı kültürler arasındaki etkileşimler birçok yolda gerçekleşmektedir. Ancak burada farklı etnik gruplar arasında gerçekleşen komşuluk ilişkileri ve karşılıklı evlilikler aracığıyla meydana gelen etkileşimlere odaklanmaktadır. Nitekim bu etkileşimler sonucunda kültürler arasında benzerlikler ve iç içe geçişler meydana gelmektedir. Bu bağlamda Konya şehir merkezinde birlikte yaşayan Türk ve Kürt unsurları arasında kurulan komşuluk ilişkileri ve karşılıklı evlilikler yoluyla kültürel etkileşimlerin gerçekleşip gerçekleşmediği; karşılıklı iç içe geçişlerin meydana gelip gelmediği; bu iki durumun gerçekleşmesi halinde kültürel benzerliklerin oluşup oluşmadığını belirlemek amacıyla, nitel araştırma yöntemlerinden derinlemesine görüşme tekniğiyle iki kesimden 20 kişiyle görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Sonuç olarak bu çalışmada elde edilen bulgulara göre aynı mekânda yaşayan Türk ve Kürt unsurları arasında gerçekleşen komşuluk ilişkileri ve karşılıklı evliliklerle iç içe geçişler meydana gelmiştir. Bu geçişlerle birlikte kültürler arasında benzerlikler vuku bulmuştur.

A Research on Intercultural Interactions in The Context of The Culture of Living Together

This study deals with the interactions between different cultures living in the same space. Interactions between different cultures living together take place in many ways. Here, however, he focuses on interactions between different ethnic groups through neighborhood relations and intermarriage. As a matter of fact, as a result of these interactions, similarities and intertwining occur between cultures. In this context, whether cultural interactions take place through neighborhood relations and intermarriage between Turkish and Kurdish elements living together in the city center of Konya; whether interlocking occurs; In order to determine whether cultural similarities occur in the event of these two situations, interviews were conducted with 20 people from two sections, using the in-depth interview technique, one of the qualitative research methods. As a result, according to the findings obtained in this study, there have been intertwined relations with neighborly relations and intermarriage between Turkish and Kurdish elements living in the same place. With these transitions, similarities between cultures have occurred.

___

  • Akın, M. H. (2014). Bir Toplumsallaşma Aracı Olarak Komşu. A. Koyuncu içinde, Komşuluk Kültürü (s. 73-87). Ankara: Hece Yayınları.
  • Alver, K. (2009). Ütopya: Mekân ve Kentin İdeal Formu. Sosyoloji Dergisi, 3(18), 139-153. Alver, K. (2013). Komşu Kimdir? Sosyoloji Divanı, 1(2), 23-36.
  • Aydemir, M. A. (2014). Komşuluk ve Sosyal Sermaye. A. Koyuncu içinde, Komşuluk Kültürü (s. 149-166). Ankara: Hece Yayınları.
  • Aydın, M. (2013). Güncel Kültürde Temel Kavramlar. İstanbul: Açılımkitap.
  • Aydın, M. (2014). Dramdan Ütopyaya Komşuluğun Dönüşümü. A. Koyuncu içinde, Komşuluk Kültürü (s. 27-47). Ankara: Hece Yayınları.
  • Aygün , E. (2013). Türkiye'de Öteki Kavramı ve Bİrlikte Yaşama Kültürü: Alevi- Sünni İlişkileri. Yüksek Lisans, Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas: YÖK.
  • Çağlak, U. (2020). Esnaflar Arası Komşuluk İlişkileri: Konya Bedesten Çarşısı Üzerine Bir Değerlendirme. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(5), 1621-1631.
  • Çatak, B. D. (2015). Mezhep Farklılıklarının Evli Çiftlerin İlişkileri Üzerindeki Etkileri: Berlin-İstanbul Örneği. Mediterranean Journal of Humanities, 2, 1-23.
  • Çetinkaya, K. (2012). Birlikte Yaşama kültüründe insan: Kutsal metinlerdeki olumlu ifadeler. Bozok Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 147-160.
  • Habermas, J. (2015). Öteki Olmak, Ötekiyle Yaşamak. (İ. Aka , Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Kahraman, H. B., Keyman, E. F., Sarıbay, A. Y., ve Tekeli, İ. (1999). Katılımcı Demokrasi, Kamusal Alan ve Yerel Yönetim. İstanbul: Dünya Yerel Yönetim ve Demokrasi Akademisi (WALD).
  • Karaca, M. (2012). Farklılaşma, Bütünleşme ve Birlikte Yaşama Üzerine. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi(18), 226-238.
  • Kartarı, A. (2014). Kültür, Farklılık ve İletişim: Kültürlerarası İletişimin Kavramsal Dayanakları. İstanbul: İletişim yayıncılık.
  • Özateşler Ülkücan, G. (2015). Çapraz Evlilikler ve Gruplar Arası İlişkiler. Mediterranean Journal of Humanities, 2, 287-295.
  • Özdemir, İ. (2011). Kültürlerarası İletişimin Önemi. Folklor/ Edebiyat, 17(66), 29-38.
  • Parekh, B. (2002). Çokkültürlülüğü Yeniden Düşünmek. (B. Tanrıseven, Çev.) Ankara: Phoenix yayınevi.
  • Perşembe, E. (2009). Almanya'da Çokkültürü Yapının Ayrıştırılan Unsuru Olarak Müslümanlar ve Entegrasyon Deneyimleri. MİLEL ve NİHAL: İnanç, Kültür ve Mitoloji Araştırmaları Dergisi, 6(2), 233-263.
  • Yalçın, E. (2019). Birilikte Yaşama Kültürü Bağlamında Kültürlerarası Etkileşimler: Konya Örneği. Yüksek Lisans, Selçuk Üniversitesi, Konya: YÖK.
  • Yanık, C. (2011). Birlikte Yaşama Yolları: Liberalizm ve Çokkültürcülük. Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 75-95.