An Applied Method to Reduce Poverty in Rural Areas of Turkey

Türkiye' de kırsal alanda bulunan nüfusun elde ettiği fert başına ortalama gelir, özellikle kentli nüfusun ortalama gelirinin önemli oranda altındadır. Yoksulluk sınırı yöntemlerine göre kentte fertlerin yoksulluk oranı 2002 yılında % 21.95 olarak belirlenirken, 2009 yılında % 8.86' ya düşmüştür. Kırsal alanda ise fertlerin yoksulluk oranı 2002 yılında % 34.48 iken 2009 yılında % 38.69' a yükselmiştir. Kırsal alanda yaşayanlar kentlerde yaşayan nüfusun refahından çok daha düşük bir refah düzeyinde hayatlarını sürdürmektedir. Hayatlarını sürdüremeyenler kırsal alandan kente göçe başlamış ve halen devam eden bu kısır döngü nedeniyle de kırsal alanda bugün terk edilmiş köyler meydana gelmiş ve gelmeye devam etmektedir. Son yıllarda projeye dayalı kaynak aktarımlarının yoksulluğu azaltmada etkin bir sosyal politika aracı olarak benimsendiği görülmektedir. Burada ekonomik olarak aktif olmayan nüfusun üretime dâhil edilmesi hedeflenmektedir. Bu amaçla 2003 yılında başlatılan KASDEP; Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı ile Sosyal Yardımlar Genel Müdürlüğünün (SYGM) imkânlarını birleştiren, sosyal ve ekonomik amaçlı bir kırsal destek projesidir. KASDEP kapsamında 2003-2010 yılları arasında toplam 1192 projeye destek verilmiş, bunun % 83.39'unu (994 proje) süt sığırcılığı, %16.11'ini damızlık koyunculuk projesi oluşturmuştur. Türkiye' de kırsal alanı oluşturan köylerimiz sanayi ile uzaktan veya yakından ilişkisi olmayan tipik bir tarım ünitesi yapısındadır. Bu nedenle kırsal ekonomik kalkınmanın yolu hayvancılığı desteklemekten geçmektedir. Hayvancılık, tüm yıl boyunca istihdam yaratması, kalitesiz veya insan beslenmesine uygun olmayan yem kaynaklarını kaliteli insan gıdasına dönüştürmesi nedeniyle kırsal kalkınma için ayrı bir öneme sahiptir. Bu çalışmanın amacı 2003 yılında beri Türkiye'de uygulanan KASDEP' in kırsal kalkınma üzerindeki etkilerini incelemektir

Türkiye Kırsal Alanlarında Yoksulluğun Azaltılmasına Yönelik Uygulamalı Bir Metot

Per capita average income of people living in rural areas is significantly lower than Turkey's urban population. The poverty rate has decreased in urban areas from 21.95% in 2002 to 8.86% in 2009 and has increased in rural areas from 34.48% in 2002 to 38.69% in 2009. Because welfare in rural areas is lower than in urban areas, people that cannot maintain a livelihood in rural communities have migrated to urban areas. As a result, rural villages are being abandoned. In recent years, projects, which support to rural development, have an effective role to reduce poverty and its help to economically inactive population to participate a production. KASDEP is an applied method which has been conducted by the Ministry of Food, Agriculture and Livestock, and the General Directorate of Social Assistance and Solidarity to reduce poverty in rural areas. It has built upon successful models and to create a successful cooperative system. Between 2003 and 2010, 1192 projects were supported, 83.39% targeting dairy cattle and 16.11% targeting breeding sheep. Rural villages have traditional agriculture structures, which have minimal inclusion in Turkey's urban industry; therefore, rural economic development is generally based on animal husbandry. Animal production is particularly suited to rural development because feed sources that are unsuitable for human nutrition are converted to high quality food via diary animals. This creates rural employment all year round. The aim of this study is to determine the effects of KASDEP on Turkish rural development since 2003

PDF

___

Dedeoğlu, M. and Yıldırım, İ. 2006. Economic analysis of farms associatied with emek agricultural development cooperative. Journal of Agriculture Sciences 16(1): 39-48.
Demir, P. and Aral, S. 2009. The faced problems and solution proposals of dairy farms in Kars province. Journal of Turkish Veterinary Medical Association 80(3): 17-22.
Gül, M., Yılmaz, H., Akpınar, MG., Gürsoy, A., Bayındır, Ö. 2012. Kooperatifler aracılığıyla desteklenen süt sığırcılığının ekonomik ve sosyal etkileri: Isparta ili örneği. 10th.National Agricultural Economics Congress. 5-7 September. Konya, 1045- 1053.
İkikat Tümer, E. and Kumbasaroğlu, H. 2008. The calculation of the cost of milk in enterprises with and without animal insurance: a case study in turhal district in Tokat province. Ankara University Journal of Agriculture Faculty 39(2): 87-194.
Keskin, G. and Dellal, I. 2012. Gross margin analysis for dairy cattle in Trakya region. Kafkas University Journal of Veterinary Faculty 17(2): 177-182.
Olgun A. and Artukoğlu, M. 1998. Süt üreticilerinin örgütlenme ve pazarlama durumları ile sorunları üzerine bir araştırma. Project Report, Izmir.
Özüdoğru, T. and Tatlıdil, F. 2012. Amasya Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliğinin Yöre Çiftçilerine Ekonomik Agricultural Economics and Policy Development, Ankara; ISBN: 978-605-4672-09-7. Institute of
Şahin, K., Gül, A., Koç, B., Dağıstan, E. 2001. Intensive dairy cattle production economics in Adana province. Journal of Agriculture Sciences 11(2): 19- 28.
TEDGEM, 2009. Ministry of Food, Agriculture and Livestock Records. Ankara, 2009.
TUİK, 2012. Income Distribution and Life Conditions Research. http://www.tuik.gov.tr (accessed October 2012).
Turan, A. 1997. Çerkes İlçesinde Süt Sığırcılığı Yapan Tarım İşletmeleri Üzerine Kooperatifleşmenin Etkileri. 1997. Türk Eğitim Vakfı Yayınları, Ankara.
Uslu, N. 2009. Tarımsal Amaçlı Kooperatiflere Yönelik Kredi Uygulamaları. Ministry of Food, Agriculture and Livestock, İstanbul.
Yılmaz, H. 2010. Economics and Social Effects of Through Cooperatives to Diary Farms: Case of Adana Province. Çukurova University PhD Thesis, Adana.
Yılmaz, I., Dağıstan, E., Koç, B., Özel, R. 2003. Analysis of dairy farming activities and factor productivity in projected and non-projected dairy farms in Hatay Province (Turkey). Akdeniz University Journal of Agriculture Faculty 16(2): 169-178.