العقوبة النفسية في التربية النبوية

Bireyin ve toplumun korunması İslam şeriatının amaçlarındandır (makasıd). İnsan Allah’a, kendisine, başkalarına ve topluma karşı hata işleyen bir varlık olduğu için şeriat, mevcut hatanın tekrar etmemesi ve topluma ibret/ders olması için bireyin hatasını engelleyecek sınırlar belirlemiştir. Psikolojik ceza, şeriatın maksatlarındandır; ancak onunla sadece diğer cezalarda olduğu gibi işlenen kabahatten alıkoymak kastedilmez. Bu cezalar, fiziksel, mali ve psikolojik olabildiği gibi günah ve suçla (doğru) orantılı olarak bir kısmı da ağır veya hafif olabilmiştir. Bu çalışmada psikolojik cezaların meşruiyetinin Kitap ve sünnette olduğunu ve (psikolojik ceza) alanlarını, özelliklerini, çeşitlerini ve psikolojik cezalarda Hz. Peygamber’in kullandığı üslupları açıklamak suretiyle psikolojik cezalar üzerinde duracağız. Hz. Peygamber’in (s.a.v.) uyguladığı psikolojik ceza türlerini 8 çeşit olarak tasnif etmek mümkündür: Sürgün, suçu işleyenin toplumdan tecrit edilmesi, kınama, tedip için dövme, suçlunun değil de suçun teşhiri, araya mesafe koyma, meclisi terk etmesi için öfkenin izhar edilmesi, kötü söz söyleme, karşılaşıldığında kabahatin hatırlatılması.   

The Psychological Punishment in the Prophetic Upbringing

Objectives of Sharia Islamic preservation of the individual and society and since the man is wrong on the right itself and the right of God and the right of others and the right of society, the law set penalties for the denial and prevent it so as not to fall in error again to be a way to other community also came these sanctions on me Many of them are physical, some of them are psychological, others are severe, some are mild, and some are sinful and violent. In this research, I will stand on psychological sanctions, indicating their legitimacy in the book and the law of Sharia in their situations, characteristics, types and methods taken by the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) A ladder in psychosocial. The psychological punishment which the Prophet, peace be upon him, followed are mentioned in this research are eight in number: abandonment, secluding the sinner away frim the community, rebuking, beating, making the sin public but nit the sinner, being away from sin, being angry and leaving the session, cursing, and reminding of the sin at every meeting.

___

  • Abdullah b. Mübârek. Kitâbü’z-zühd ve’r-reḳāʾiḳ. Beyrut: Dârü’l-Kutubu’l-İlmiyye, 1409.
  • el-Basrî, Muammer b. Ebi Amr Râşid el- Ezdî. el- Câmi. Beyrut: el-Mektebu’l-İslâmî, 1403.
  • el-Beyhakî, Ahmed b. Hasan. as-Sünenu’l-kubrâ. Beyrut: Darü’l-Kutubu’l-İlmiyye, 2003.
  • el-Beyhakî, Şua’bu’l-îmân. Riyâd: Mektebetü 'r-Rüşd, 2003.
  • el-Buhârî, Muhammed b. İsmail. Sahihu’l-Buhârî. Beyrut: Dâru Tavk en- Necât, 1422.
  • el-Hâkim, Muhammed b. Abdullah. el-Müstedrek ale's-sahihayn. Beyrut: Dârü’l-Kutubu’l-İlmiyye, 1990.
  • el-Hattâbî, Ebu Süleyman Hamd b. Muhammed. Garîbü’l-hadîs. Şam: Dâru’l-Fikr, 1982.
  • el-Heysemî, Ali b. Ebî Bekir. Mucmeu’z-Zevâid. Beyrut: Daru’l-Me’mûn li’t-Turâs, 2015.
  • el-Irâkī, Zeynüddin. Abdürrahîm b. el-Hüseyn b. Abdirrahmân, Tarhü`t-tesrib fî şerhi't-Takrib. Beyrut: Dâru’l-İhyâu’t-Turasi’l-Arabi, 2000.
  • el-İsfahânî, Ahmed b. Abdullah Ebû Nuaym. Ma’rifetü’s-sahâbe. Daru’l-Vatani’r-Riyâd, 1988.
  • el-Kârî, Ali b. Muhammed el-Harevî. Mirkâtu’l-mefâtîh. Beyrut: Dâru’l- Fikr, 2002.
  • en-Nesâî, Ahmed b. Şu‘ayb. el- Müctebâ. Halep: Mektebu’l- Matbuâti’l- İslamiyye, 1406.
  • en-Nesâî, es-Sünenü’l-kübrâ. Beyrut: Müessesetü er- Risale, 2001.
  • en-Nevevî, Yahya b. Şeref. el-Minhac fî şerhi Sahîhî Müslim. Beyrut: Dâru’l-İhyâu’t-Turasi’l-Arabi, 1993.
  • en-Nevevî. Ravzatü’t-tâlibîn. Beyrut: el-Mektebu’l-İslamî,1991.
  • en-Nisâburi, Müslim b el-Haccâc el-Kuşeyri. el-Müsnedü’s-sahih el-muhtasar bi nakli’l-adl. Beyrut: Dâru İhyai’t-Turâsi’l-Arabi, 1991.
  • er-Râzî, Abdurrahman b. Ebî Hâtim. Tefsîru’l-Kur’ani’l-azîm. Riyâd: Mektebetu Nizâr Mustafa el- Baz, 1419.
  • er-Râzî, Muhammed b. Ömer. Mefâtihu’l-gayb. Beyrut: Dâru ihyai’t-Turasi’l-Arabî, 1420.
  • es-Sicistani, Suleyman b. el-Eş’as. Sünen. Beyrut: Daru’r-Risaleti’l-İlmiyye, 2009.
  • eş-Şâfiî, Muhammed b. İdrîs. el-Müsned. Beyrut: Dârü’l-Kutubu’l-İlmiyye, 1951.
  • eş-Şeybani, Ahmed b Hanbel. el-Musned, Beyrut: Müessesetül Risale, 2001.
  • et-Taberânî, Ebu’l-Kâsım Süleyman b. Ahmed. el-Mu’cemu’l-kebîr. Kahire: Mektebetü ibni Teymiyye,1994.
  • et-Taberi, Muhammed b Cerir, Câmiu’l- beyan fî te’vîli’l-Kur’an. Beyrut: Müessesetü er- Risale, 2000.
  • et-Tahâvî, Ahmed b. Muhammed b. Seleme el-Mısrî, Şerhu müşkili’l-âsâr. Beyrut: Müessesetü er- Risale, 1415.
  • et-Tirmizî, Ebû Îsâ Muhammed. Sünen, Mısır: Mektebetü ve Matbaatü Mustafa el-Bâbî el-Halebî, 1975.
  • İbni Battâl, Alî b. Halef b. Abdilmelik el-Bekrî el-Kurtubî. Şerhu Sahîhi’l-Buhârî, Riyâd: Mektebetü 'r-Rüşd, 2003.
  • İbni Ebî Şeybe, Abdullah b. Muhammed b. Osman el- Abbasî. Musannef. Riyad: Mektebetü’r- Râşid, 1409.
  • İbnü’l-Esîr, Mecdüddin. en-Nihâye fî ġarîbi’l-ḥadîs̱ ve’l-es̱er. Beyrut: el- Mektebu’l- İlmiyye, 1979.
  • Reşîd Rızâ, Tefsîrü’ l-menâr, Mısır: el-Hey'etül- Mesriyye,1990.

___

ISNAD Salih, Enes . "العقوبة النفسية في التربية النبوية". HADITH 0 / 1 (Aralık 2018): 112-132 .