Ömer DEMİR, Halil YURDUGÜL

Öğretmen Yetiştiren Lisans Programlarındaki Öğretmen Adaylarının E-öğrenmeye Hazır Bulunuşluklarının İncelenmesi: Hacettepe Üniversitesi Örneği

E-öğrenmede en önemli değişkenlerden biri e-öğrenmeye hazır bulunuşluktur çünkü e-öğrenmeye hazır bulunuşluk e-öğrenme girişimlerinin başarısını doğrudan etkilemektedir. Bu nedenle öğretmen yetiştiren lisans programlarını e-öğrenmeye daha hazır hale getirebilmek için e-öğrenmeye hazır bulunuşluğa ilişkin daha fazla çalışma gerekmektedir. Bu bağlamda bu çalışma kapsamında e-öğrenmeye hazır bulunuşluk yapısının bileşenlerinin birbirleriyle olan ilişkileri incelenmiştir. Bunun yanı sıra, eğitim fakültesi 1. sınıf ve 4. sınıf öğrencileri, e-öğrenmeye hazır bulunuşluk düzeyleri açısından karşılaştırılmıştır. Son olarak, eğitim fakültesi lisans programlarının, öğrencilerinin e-öğrenmeye hazır bulunuşluk düzeyine göre nasıl kümelendikleri incelenmiştir. Araştırmaya Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesinin herhangi bir lisans programına kayıtlı olan 1802 lisans öğrencisi katılmıştır. Araştırmada kullanılan ölçek; bilgisayar öz-yeterliği, internet öz-yeterliği, çevrimiçi iletişim öz-yeterliği, kendi kendine öğrenme, öğrenen kontrolü ve e-öğrenmeye yönelik motivasyon olmak üzere 6 faktörden ve 33 maddeden oluşmaktadır. Ölçeğin genel Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı 0,93 olarak hesaplanmıştır. Araştırma sonucunda e-öğrenmeye hazır bulunuşluk yapısının özerk öğrenme ve teknoloji kullanım öz-yeterliği olmak üzere iki alt-yapıdan oluştuğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca 4. sınıf öğrencilerin e-öğrenmeye hazır bulunuşluk düzeylerinin 1. sınıf öğrencilere göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Son olarak, ADÖ, BÖTE, FBÖ, FİÖ, FDÖ, İDÖ ve KİÖ programlarının e-öğrenmeye daha hazır; İMÖ, MTÖ, OKL, PDR ve İSÖ programlarının ise e-öğrenmeye daha az hazır oldukları bulunmuştur

An investigation of Pre-service Teachers' Readiness for E-learning at Undergraduate Level Teacher Training Programs: The Case of Hacettepe University

E-learning readiness is one of the most important variables in e-learning because e-learning readiness directly affects the success of e-learning initiatives. Therefore, more studies about e-learning readiness are needed to make teacher training undergraduate programs readier for e-learning. In this study, in this respect, the correlations of the components of e-learning readiness construct with each other were investigated. Besides, senior and freshman students of faculty of education were compared in terms of their e-learning readiness levels. Finally, how the divisions of faculty of education clustered according to pre-service teachers’ e-learning readiness levels was investigated. A total of 1802 undergraduate students enrolled in any division of Faculty of Education of Hacettepe University participated in the study. The scale used in the study consisted of 33 items and 6 factors, which were computer self-efficacy, internet self-efficacy, online communication self-efficacy, self-directed learning, learner control and motivation towards e-learning. Overall Cronbach Alpha reliability coefficient of the scale was calculated as 0.93. In conclusion, it was found the construct of e-learning readiness consisted of two sub-constructs, autonomous learning and technology usage self-efficacy. In addition, it was revealed senior students had higher e-learning readiness levels than freshman students did. Finally, the divisions of Primary Mathematics Education, Mathematics Education, Preschool Education, Psychological Counseling and Guidance, and Primary Education were found to be less ready for e-learning, whereas the divisions of German Language Teaching, Computer Education andInstructional Technology, Science Education, Physics Education, French Language Teaching, English Language Teaching, and Chemistry Education were found to be readier for it.

PDF

___

Akaslan, D., & Law, E. L. C. (2011). Measuring student e-learning readiness: A case about the subject of electricity in higher education institutions in Turkey. In Proceedings of the 10th International Conference on Advances in Web Based Learning - ICWL 2011 (pp. 209–218), LNCS, Vol. 7048, Springer, Berlin, Heidelberg.
Antalyalı, Ö. L. (2010). Varyans Analizi (ANOVA-MANOVA). In Ş. Kalaycı (Ed). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (5. Baskı) (pp. 131-167). Ankara: Öz Baran ofset.
Aşkar, P. ve Umay, A. (2001). İlköğretim matematik öğretmenliği öğrencilerinin bilgisayarla ilgili öz-yeterlik algısı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 1-8.
Büyüköztürk, Ş. (2006). Veri analizi el kitabı (6. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Byrne, B. M. (1998). Structural equation modeling with LISREL, PRELIS, and SIMPLIS: Basic concepts, applications, and programming. Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Candy, P. C. (1991). Self-direction for lifelong learning. San Francisco: Jossey-Bass.
Chan, V., Spratt, M., & Humphreys, G. (2002). Autonomous language learning: Hong Kong tertiary students’ attitudes and behaviours. Evaluation and Research in Education, 16(1), 1-18.
Çetin, B. (2008). Marmara üniversitesi sınıf öğretmeni adaylarının bilgisayarla ilgili öz-yeterlik algılarının incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 101-114.
Demir, Ö., & Yurdugül, H. (2015). The exploration of models regarding e-learning readiness: Reference model suggestions. International Journal of Progressive Education, 11(1), 173-194. http://inased.org/ijpe.htm
Demir-Kaymak, Z. ve Horzum, M. B. (2013). Çevrimiçi öğrenme öğrencilerinin çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşluk düzeyleri, algıladıkları yapı ve etkileşim arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3), 1783-1797. doi: 10.12738/estp.2013.3.1580.
Dilekmen, M., Başçı, Z. ve Bektaş, F. (2008). Eğitim fakültesi öğrencilerinin iletişim becerileri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12, 223-231.
Dray, B. J., Lowenthal, P. R., Miszkiewicz, M. J., Ruiz-Primo, M. A., & Marczynski, K. (2011). Developing an instrument to assess student readiness for online learning: A validation study. Distance Education, 32(1), 29-47.
Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
Guglielmino, L. M., & Guglielmino, P. J. (2003). Identifying learners who are ready for e-learning and supporting their success. In G.M. Piskurich (Ed). Preparing learners for e-LEARNING (pp. 19-33). San Francisco: John Wiley & Sons.
Gülbahçe, Ö. (2010). K. K. eğitim fakültesi öğrencilerinin iletişim becerilerinin incelenmesi. Journal of Physical Education and Sport Sciences, 12(2), 12-22.
Halat, E. (2007). Views of preservice elementary teachers on the use of WebQuest in mathematics teaching. Elementary Education Online, 6(2), 264-83.
Hung, M. L., Chou, C., Chen, C. H., & Own, Z. Y. (2010). Learner readiness for online learning: scale development and student perceptions. Computers & Education, 55(3), 1080–1090. doi:10.1016/j.compedu.2010.05.004.
Hung, M. L. (2016). Teacher readiness for online learning: Scale development and teacher perceptions. Computers & Education, 94,120-133. doi:10.1016/j.compedu.2015.11.012.
İlhan, M. ve Çetin, B. (2013). Çevrimiçi öğrenmeye yönelik hazır bulunuşluk ölçeği’nin (ÇÖHBÖ) Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 3(2), 72-101.
İpek, C. ve Acuner, H. Y. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının bilgisayar öz-yeterlik inançları ve eğitim teknolojilerine yönelik yutumları. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 23-40.
Kalelioğlu, F. ve Baturay, M. H. (2014). E-öğrenme için hazırbulunuşluk öz değerlendirme ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Başkent Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 22-30.
Kaur, K., & Abas, Z. W. (2004, November-December). An assessment of e-Learning readiness at the open university Malaysia. Paper presented at the international conference on computers in education (ICCE2004), Melbourne, Australia.
Keser, H., Karaoğlan-Yılmaz, F. G., & Yılmaz, R. (2015). TPACK Competencies and Technology Integration SelfEfficacy Perceptions of Pre-Service Teachers. İlköğretim Online, 14(4), 1193-1207. doi:http://dx.doi.org/10.17051/io.2015.65067
Kruger-Ross, M., & Waters, R. D. (2013). Predicting online learning success: Applying the situational theory of publics to the virtual classroom. Computers & Education, 61, 176-184. doi:10.1016/j.compedu.2012.09.015.
Lopes, C. T. (2007). Evaluating e-learning readiness in a health sciences higher education institution. Proceedings of IADIS International Conference of E-learning, Porto, Portekiz.
Mercado, C. (2008). Readiness assessment tool for an e-learning environment implementation. Special Issue of the International Journal of the Computer, the Internet, and Management, 16, SP3. 01.08.2016 tarihinde http://www.elearningap.com/eLAP2008/Proceedings/18_fullpaper_cecilia%20Mercado_Revised.pdf adresinden erişilmiştir.
Moftakhari, M. M. (2013). Evaluating E-learning readiness of faculty of letters of Hacettepe (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Noar, S. M. (2003). The role of structural equation modeling in scale development. Structural Equation Modeling, 10(4), 622–647.
Nunnally, J. C., & Bernstein, I. H. (1994). Psychometric theory (3. Baskı). New York: McGraw-Hill.
Oliver, R. G. (2001). Assuring the quality of online learning in Australian higher education. Proceedings of 2000 Moving Online Conference (pp. 222-231). Gold Coast, QLD, Norsearch Reprographics.
Öz, H. (2014). Prospective English teachers’ ownership and usage of mobile devices as M-learning tools. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 141, 1031-1041.
Özyurt, Ö., Özyurt, H., Baki, A. ve Güven, B. (2014). Bir bireyselleştirilmiş uyarlanabilir ve zeki e-öğrenme ortamı ile gerçekleştirilen matematik öğretiminden yansımalar. Eğitim ve Bilim, 39(174), 129-142. doi: http://dx.doi.org/10.15390/EB.2014.1791.
Park, J. H., & Choi, H. J. (2009). Factors influencing adult learners' decision to drop out or persist in online learning. Educational Technology & Society, 12(4), 207–217.
Parkes, M., Stein, S., & Reading, C. (2015). Students preparedness for university e-learning environments. The Internet and Higher Education, 25,1-10. doi:10.1016/j.iheduc.2014.10.002.
Piskurich, G., M. (2003). Preparing learners for e-learning. San Francisco: John Wiley & Sons.
Salas, G. (2010). Öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşlukları (Anadolu üniversitesi örneği) (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Schermelleh-Engel, K., & Moosbrugger, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Test of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
Smith, G. G., & Ferguson, D. (2005). Student attrition in mathematics e-learning. Australasian Journal of Educational Technology, 21(3), 323-334.
So, T., & Swatman, P. M. C. (2006). E-learning readiness of Hong Kong teachers. Hong Kong IT in Education Conference 2006 “Capacity Building for Learning through IT” (HKITEC2006), February 6–8, 2006, Hong Kong Exhibition and Convention Centre, Hong Kong.
Stevenson, M. P., & Liu, M. (2010). Learning a language with Web 2.0: Exploring the use of social networking features of foreign language learning websites. CALICO Journal, 27(2), 233-259.
Şahin, M. C., ve Schreglmann, S. (2012). Böte bölümü öğretmen adaylarının bilgi ve iletişim teknolojilerinden yararlanma düzeyleri: Çukurova Üniversitesi örneği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 247-258.
Valtonen, Kukkonen, Dillon, & Vaisanen. (2009). Finnish high school students’ readiness to adopt online learning: Questioning the assumptions. Computers & Education 53(3), 742–748. doi:10.1016/j.compedu.2009.04.014.
Yakın, İ. ve Tınmaz, H. (2013, Ocak). Uzaktan eğitimde önemli bir boyut: Öğretmen adaylarının ehazırbulunuşlukları. 01.08.2016 tarihinde http://ab.org.tr/ab13/ozet/280.html adresinden erişilmiştir.
Yurdugül, H. ve Alsancak-Sırakaya, D. (2013). Çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşluk ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 38(169), 391-406.