MEB 2002, 2006 ve 2013 Okul Öncesi Eğitim Programlarının Aile Katılımı ve Değerlendirme Uygulamalarına İlişkin Öğretmen Görüşleri

Nitelikli ve etkili okul öncesi eğitim programları bir çok boyutu kapsamaktadır. Bu boyutlardan ikisi ise aile katılımı ve değerlendirme boyutlarıdır. Aile katılımı boyutu, ailelerin çocuklarının eğitiminde sorumluluk alarak eğitime katılımlarını sağlarken, etkili ebeveynler olarak gelişmelerine de destek vermektedir. Değerlendirme boyutu ise çocukların, programın ve öğretmenin kendisini değerlendirmesini kapsamaktadır. Alan yazında MEB Okul Öncesi Eğitim Programları’na ilişkin farklı konularda okul öncesi öğretmenlerinin görüşlerini içeren çalışmalar yer almaktadır. Fakat 2002-2013 yılları arasındaki okul öncesi eğitim programlarının aile katılımı ve değerlendirme uygulamalarına ilişkin öğretmen görüşlerinin incelendiği tarihsel bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu noktadan hareketle yapılan araştırmada 2002, 2006 ve 2013 Okul Öncesi Eğitim Programları’nın aile katılımı ve değerlendirme uygulamalarına ilişkin öğretmen görüşlerini incelemek amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma deseni kapsamında görüşme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi, 2003-2004 ve 2015-2016 eğitim-öğretim yıllarında Ankara ili sekiz ilçe merkezinde MEB’e bağlı resmi anasınıfı ve anaokullarda çalışmış olan 40 okul öncesi öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırmada kullanılan veri toplama araçları, yarı yapılandırılmış “Öğretmen Görüşme Formu” ve öğretmenlere ait “Kişisel Bilgi Formu”dur. Verilerin analizinde betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Çalışmaya katılan okul öncesi öğretmenlerin yıllar geçtikçe, programların aile katılımı uygulamaları hakkında ailelerin daha katılımcı ve bilinçli olduğu, değerlendirme uygulamalarında ise daha etkili ve alternatif değerlendirme yöntemlerinin kullanıldığı yönünde olumlu bir görüş benimsedikleri saptanmıştır.

Teacher Opinions on Family Involvement and Assessment Practices of the MoNE 2002, 2006, and 2013 Preschool Education Curricula

Qualified and effective preschool education programs cover many dimensions. Family involvement and assessment dimensions are two of these dimensions. While the family participation dimension enables families to participate in education by taking responsibility in the education of their children, it also supports their development as effective parents. The dimensioning of the program includes the assesment of the children, program and the teacher herself. The literature includes studies involving the opinions of preschool teachers on different issues regarding the Ministry of National Education (MoNE) Preschool Education Curricula. However, there is no historical study examining teacher opinions on family involvement and assessment practices considering the MoNE 2002, 2006, and 2013 Preschool Education Curricula. Therefore, this study aimed at examining teachers’ opinions on the family involvement and assessment practices of the MoNE 2002, 2006, and 2013 Preschool Education Curricula. Interview method among qualitative research models was used in this study. The data were collected using “Teacher Personal Information Form” and “Teacher Interview Form”. The population of this study consisted of the 40 preschool teachers working in kindergartens and preschools in Ankara between 2003-2004 and 2015-2016 academic years. The sample of the study consists of 40 preschool teachers who worked in official kindergarten and kindergartens affiliated to MEB in eight district centers of Ankara province in the academic years of 2003-2004 and 2015-2016. Descriptive analysis was used to analyze the data obtained from the opinions of preschool teachers on the practices of family involvement and practices of curricula assesment. Over the years, the preschool teachers participating in the study have adopted a positive opinion that families are more participatory and conscious about the family involvement practices of the programs, and that more effective and alternative assessment methods were used in the assessment practices.

PDF

___

Akkaya, D. (2009) 2006 okulöncesi eğitim programının uygulanmasında öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi (Kayseri ili örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aktaş-Arnas, Y. (2011). Okul öncesi eğitimde aile katılım stratejileri. Y. Aktaş-Arnas (Ed.), Aile eğitimi ve okul öncesinde aile katılımı (s. 97-158). Ankara: Vize Yayıncılık.
Albrecht K, Miller LG (2004). The compherensive preschool curriculum. Maryland. pp. 27-30.
Arabacı, N. ve Aksoy, A. B. (2005). Okul öncesi egitime katılım programının annelerin bilgi düzeylerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 29: 18-26. Arı, 2003.
Arı, M. (2003). Türkiye’de erken çocukluk eğitimi ve kalitenin önemi. (Ed.) M. Sevinç. Erken çocuklukta gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar (ss. 31-36). İstanbul: Morpa.
Aslan, D. (2005). Okul Öncesi Eğitimde Reggio Emilia Yaklaşımı. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 75-84.
August AL (2008). Preschool Education in Beize: Research on The Current Status and Implications For The Future. Unpublished Doctoral Dissertation. College of Education and Human Services University of North Florida.
Başaran, S.T. ve Ulubey, Ö. (2018). 2013 Okul Öncesi Eğitim Programının Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi Cilt: 51, Sayı: 2, 1-38 DOI: 10.30964/auebfd.417643.
Blakemore SJ, Frith U (2005). The Learning Brain Lessons For Education. Printed in the United Kingdom: Blackwell Publishing Ltd. 18p.
Briggs C (1986). Learnning How to ask: A sociolinguistic appraisal of the role of the interview in social science research. Cambridge: Cambridge University Press.
Can Gül, Ş. (2009). Okul öncesi eğitimde öğretmen ve öğretmen adaylarının 2006 okul öncesi eğitim programının değerlendirme unsuruna yönelik görüş ve davranışlarının incelenmesi. Master Tezi, Denizli: Pamukkale Universitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çamlıkaya, Ş. E. (2007). IB PYP programına yakından bir bakış ve Türk Milli Eğitim müfredatını uygulayan bir ilköğretim okulunun, IB PYP’ye göre hazırlanmış müfredatından örnek çalışma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
Çaltık, İ. (2004). Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı anaokulu ve anasınıflarında görev yapan öğretmenlerin uygulanan okulöncesi eğitim programına ve programın kullanımına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Cömert, S. (2003). 2002 Yılı Okul Öncesi Eğitim Programı hakkında öğretmen görüşleri ve uygulamaları (Sakarya İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi sosyal Bilimler Enstitüsü.
Demir, Ö. (2001). Anasınıfı programının öğretmen görüşleri çerçevesinde değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Demirel, Ö. (2007). Öğretim ilke ve yöntemleri öğretme sanatı, Pegem Yayıncılık, 12.Baskı, Ankara.
Durmuşçelebi, M. Ve Akkaya, D. (2011). 2006 Okulöncesi Eğitim Programının Uygulanmasının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi (Kayseri İli Örneği)”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi: 31.
Durmuşoğlu, M.C. (2004). MEB 2002 okulöncesi eğitim programına ve uygulamasına ilişkin görüşlerin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Düşek, G. (2008). 2006 yılında uygulamaya konulan okul öncesi eğitim programı hakkında ilköğretim müfettişleri, okul öncesi eğitim veren kurum müdürleri ve okul öncesi öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi (Ordu İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Eliason, C. and Jenkins, L. (2003). A Practical Guide to Early Childhood Curriculum.Merrill Prentice Hall. Upper Saddle River, New Jersey, Colombs, Ohio.
Epstein L. (2002). School, Family and Community Partnership: Caring For The Children We Share. California: Corwin Pres.
Epstein, J. L. (2011). School, family and community partnerships: Preparing educators and improving schools. Westview Press.
Epstein, J. L., & Sanders, M. G. (2006). Prospects for change: Preparing educators for school, family, and community partnerships. Peabody Journal of Education, 81(2), 81-120.
Erdamar Koç, G. (2018). Program tasarısı hazırlama (Amaç, İçerik, Eğitim Durumları ve Değerlendirme) (Ed: Z.F. Temel, N.Aral), Gelişim destek programları tanımlar ve programlar. Ankara, HedefCS Yayıncılık.
Erkan, S. (2010). Aile ve aile eğitimi ile ilgili temel kavramlar. (Ed: Z.F. Temel) Aile Eğitimi ve Erken Çocukluk Eğitiminde Aile Katılımı Çalışmaları. Ankara: AnıYayıncılık.
Erkan, S. (2015). Aile ve aile eğitimi ile ilgili temel kavramlar. (Ed.) F. Temel. Aile eğitimi ve erken çocukluk eğitiminde aile katılım çalışmaları (ss. 3-48). Ankara: Anı Yayıncılık.
Gelişli, Y. ve Yazıcı, E. (2012). Türkiye’de uygulanan okul öncesi eğitim programlarının tarihsel süreç içerisinde değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 85-93.
Güler, D. S. (2001). “4-5 Ve 6 Yaş Okul Öncesi Eğitim Programlarının Değerlendirilmesi”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Henderson, A. T., Mapp, K. L., Johnson, V. R. & Davies, D. (2007). Beyond the bake sale: The essential guide to family-school partnerships. New York: New Press.
Hyson, Marilou (Ed.) (2003). Preparing early childhood professionals: NAEYC’s standards for programs. Washington, DC: National Association for the Education of Young Children.
Kandır, A. (2002). 36-72 aylık çocuklar için okul öncesi eğitim programlarının hazırlanması, Ankara: Kök Yayıncılık, 7-8.
Kandır, A. ve Kurt, F. (2010). Proje temelli okul öncesi eğitim programı (1. Basım). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Kieff, J. & Wellhousen K. (2000). Planning Family Involvement in Early Childhood Programs. Childhood Education, 55(3), 18-22. Köycehiz, M., Ağaçdan,M., Akaydın,D., Yorgun,E., Tezel Şahin,F. (2016). Milli Eğitim Bakanlığı okul öncesi eğitim programlarında aile katılımının dünü ve bugünü. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 45, Ağustos.
Ledoux, M., Yoder, N., & Hanes, B. (2010). The use of personal data assistants in early childhood assessment. Computers in the Schools, 27 (2), 132-144.
Marcon, R. A. (1999). Positive relationships between parent school involvement and public school intercity preschoolers’ development and academic performance. School Psychology Review, 28(3), 395-412.
MEB (2002). T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitimi Genel Müdürlüğü Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı 36-72 Aylık Çocuklar İçin Okul Öncesi Eğitim Program. İstanbul: Ya-Pa Yayıncılık.
MEB (2006). T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitimi Genel Müdürlüğü 36-72 Aylık Çocuklar İçin Okul Öncesi Eğitim Programı. MEB Yayıncılık, Ankara: 11-17,91.
MEB (2013). T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitimi Genel Müdürlüğü 36-72 Aylık Çocuklar İçin Okul Öncesi Eğitim Programı. MEB Yayıncılık, Ankara: 9-17, 53-54.
Miles MB, Huberman AM (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook. (2nd Edition). Calif.: SAGE Publications. Oğuz, V. & Köksal-Akyol, A. (2006). Çocuk eğitiminde Montessori yaklaşımı. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 243-256.
Özsırkıntı, D., Akay, C., ve Yılmaz-Bolat, E. (2014). Okul öncesi öğretmenlerinin okul öncesi eğitim programı hakkındaki görüşleri (Adana ili örneği). Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (1), 313-331.
Poole, Carla (2001). “How to Asses Children’s Progress” Scholastic Early Childhood Today, V: 15 No:5:24-25.
Rimm-Kaufman, S. E., Pianta, R. C., Cox, M. J., & Bradley, R. H. (2003). Teacher-rated family involvement and children's social and academic outcomes in kindergarten. Early Education and Development, 14(2), 179-198.
Sheldon, S. B. (2003). Linking school-family-community partnerships in Elementary schools to student achievement on state tests. Urban Review, 35(2), 149-165.
Temel, F., Aksoy, A., & Kurtulmuş, Z. (2010). Erken çocukluk eğitiminde aile katılım çalışmaları. In. F. Temel (Ed.) Aile eğitimi ve erken çocukluk eğitiminde aile katılım çalışmaları (pp.328-359). Ankara: Anı Yayıncılık.
Tükel, A. (2017). 2013 okul öncesi eğitim programi ile ilgili öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çocuk Gelişimi Ve Ev Yönetimi Eğitimi Anabilim Dali Çocuk Gelişimi Ve Eğitimi Bilim Dali Yüksek Lisans Tezi, Konya.
Yıldırım, A. and Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, 8. Basım, Ankara.
Yıldız, C. ve Durmuşoğlu, M. (2018). Dünyadaki farklı erken çocukluk müfredatı ve yaklaşımlarına aile katılımı. Uluslararası Eğitim Programları Ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 8 (1), 23-38.
Yıldız, S. (2012). Okul öncesi eğitim programında yer alan ev ziyaretlerinin işlevselliğinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Nevşehir İli Örneği), Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
Wechsler, M., Melnick, H., Maier, A., & Bishop, J. (2016). The Building Blocks of High-Quality Early Childhood Education Programs (policy brief). Palo Alto, CA: Learning Policy Institute.
Winter, M.S.(1994). A program for all children. Childhood Education, Winter, 71(2):91-95.
Weiss, K. (2013). Teachers' perspectives on assessment of the learner profile attributes in the primary years programme. Unpublished master's thesis, Bilkent University, Ankara.