Akıllı Biçimlendirici Değerlendirme Sisteminin Akademik Başarı ve Ders Sürecine Etkisi

Akıllı biçimlendirici değerlendirme sistemi, öğretmenlere ders sürecinde yaşadıkları problemlere destek olmak için hazırlanmıştır. Bu sistem, yapay zekâ yöntemlerinden biri olan uzman sistemler yöntemine göre öğrencilerin ön bilgileri, ders sonrası kazandıkları bilgileri, öğrenme stili ve çoklu zekâ bilgileri değerlendirerek öğretmene ders süreci hakkında öneriler sunmaktadır. Bu çalışmanın amacı, akıllı biçimlendirici değerlendirme sisteminin öğrencilerin akademik başarısına ve ders sürecine etkisini incelemektir. Karma araştırma desenlerinden açıklayıcı ardışık desenin kullanıldığı çalışmaya, 2 biyoloji öğretmeni ve 122 onuncu sınıf öğrencisi katılmıştır. Çalışmada, akıllı biçimlendirici değerlendirme sisteminin öğrencilerin akademik başarısını artırdığı tespit edilmiştir. Ayrıca, akıllı biçimlendirici değerlendirme sisteminin öğretmenleri ders işleme süreçlerinde bireyselleştirilmiş yöntemleri kullanmaya yöneltmekle kalmayıp biçimlendirici değerlendirmenin uygulanmasını da kolaylaştırdığı ortaya çıkmıştır. Çalışma sonucunda akıllı biçimlendirici değerlendirme sistemlerinin değişik konu, derslerin öğretimi konusunda denenmesi ve biçimlendirici değerlendirme konusunda hazırlanabilecek akıllı değerlendirme sistemleri hakkında önerilerde bulunulmuştur

The Effects of Smart Formative Assessment System on Academic Achievement and Course Process

Smart formative assessment system was designed to support the problems teachers encountered in the course process. This system evaluated students’ pre-existing knowledge, their gained knowledge after the course, their learning styles and multiple intelligence types and presented suggestions to the teachers for the course process in regard to the expert system method, one of artificial intelligence methods. The aim of this study was to examine the effects of a smart formative assessment system on students' academic achievement levels and course process. Through sequential explanatory design of mixed research methods, two biology teachers and 122 grade 10 students participated in the study. The results indicated that the smart formative assessment system increased the students’ academic success levels. In addition, it was found that the smart formative assessment system not only drove the teachers to use individualized methods in their course process, but also facilitated the implementation of formative assessment in their courses. As a result, some suggestions are made for testing smart formative assessment systems to teach different topic(s), courses and possible smart formative assessment systems that will be prepared for formative assessment.

PDF

___

Bayrak, N., Çalık, M., & Doğan, S. (2019). Biyoloji öğretmenlerinin biçimlendirici değerlendirmeye yönelik uygulamaları: öğrenme eksikliğini tanımlama öğesi örneği. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 46(46).
Bayrak, N., & Doğan, S. (2018). Biyoloji öğretmen dönütlerinin biçimledirici değerlendirmeye yönelik ölçme değerlendirme açısından incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 752-774.
Birenbaum, M., Breuer, K., Cascallar, E., Dochy, F., Dori, Y., & Ridgway, J. (2006). A learning integrated assessment system. Educational Research Review, 1, 61-67.
Birinci-Konur, K., & Konur, B. (2011). İlköğretim Öğretmenlerinin Kullandıkları Ölçme Değerlendirme Metotlarına İlişkin Görüşleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 5, 138-155.
Black, P., & Wiliam, D. (1998). Assessment and classroom learning. Assessment in Education, 5, 7-74.
Bodner, G. (1990). Why good teaching fails and hard-working students do not always succeed. Spectrum, 28(1), 27-32.
Bozdemir, M., & Mendi, F. (2005). Yapay zekâ destekli sistematik tasarım için bilgi yönetim sistem mimarisi. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 20, 267-274.
Burkett, C., & Azevedo, R. (2012). The effect of multimedia discrepancies on metacognitive judgments. Computers in Human Behavior, 28(4), 1276-1285.
Colbourn, M., & McLeod, J. (1982). Computer guided educational diagnosis: A prototype expert system. Journal of Special Education Technology, 6(1), 30-39.
Cowie, B., & Bell, B. (1999). A model of formative assessment in science education. Assessment in Education, 6, 101-116.
Creswell, J. W. (2017). Karam Yöntem Araştırmalarına Giriş. (M. Sözbilir, Çev.). Ankara: Pegem Akademi.
Crisp, V., & Ward, C. (2008). The development of a formative scenario-based computer assisted assessment tool in psychology for teachers: the PePCAA project. Computers and Education, 50, 1509-1526.
Crooks, T. J. (1988). The impact of classroom evaluation practices on students. Review of educational research, 58(4), 438-481.
Dolenc, K., & Aberšek, B. (2015). TECH8 intelligent and adaptive e-learning system: Integration into Technology and Science classrooms in lower secondary schools. Computers & Education, 82, 354-365.
Ecevit, T., & Şimşek, P. Ö. (2017). Öğretmenlerin fen kavram öğretimleri, kavram yanılgılarını saptama ve giderme çalışmalarının değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 16(1).
Elmahdi, I., Al-Hattami, A., & Fawzi, H. (2018). Using Technology for Formative Assessment to Improve Students’ Learning. Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, 17(2), 182-188.
Erkoç, M. (2008). Yapay zekâ perspekti̇fi̇nde eğitime yöneli̇k uzman si̇stem modellemesi̇. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Gikandi, J. W., Morrow, D., & Davis, N. E. (2011). Online formative assessment in higher education: a review of the literature. Computers and Education, 57, 2333-2351.
Guba, E. G., & Lincoln, Y. S. (1994). Competing paradigms in qualitative research. Handbook Of Qualitative Research, 2, 163-194.
Guskey, T. R. (2003). How classroom assessments improve learning. Educational Leadership, 60, 6-11.
Gürol, M., & Bağçaci, A. G. F. (2008). Akıllı öğretim sistemlerinde öğrenci durum tespitini belirlemeye yönelik bir model önerisi. Program adı: 8th International Educational Technology Conference (IETC-2008), Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Heritage, M. (2007). Formative assessment. Program adı: EED Winter Conference: Informing Instruction, Anchorage, AK.
İrez, S., & Yavuz, G. (2009). Biyoloji öğretmenlerinin yeni öğretim programlarının getirdiği değerlendirme yaklaşımları hakkındaki görüş ve uygulamaları. Eğitim Bilimleri Dergisi, 30, 137-158. Irons, A. (2007). Enhancing learning through formative assessment. New York: Routledge.
Johnson, R., & Onwuegbuzie, A. (2004). Mixed methods research: A research paradigm whose time has come. Educational Researcher, 33, 14-26.
Jyothi, N., Bhan, K., Mothukuri, U., Jain, S., & Jain, D. (2012). A recommender system assisting instructor in building learning path for personalized learning system (ss. 228-230). Program adı: Technology for Education (T4E), 2012 IEEE Fourth International Conference On, IEEE.
Karaosmanoğlu, G. (2007). Visual prolog programı ve zeki öğretim sistemleri. Haliç Üniversitesi, İstanbul.
Karslı, F., & Ayas, A. (2013). Farklı kavramsal değişim yöntemleri ile alternatif kavramları gidermek ve bilimsel süreç becerilerini geliştirmek mümkün müdür? Elektrokimyasal piller örneği. Journal of Computer and Education Research (ISSN: 2148-2896), 1(1), 1-26.
Karsli Baydere, F., Ayas, A. & Çalik, M. (2019). Effects of 5Es learning model on pre-service science teachers’ conceptual understanding and science process skills: A case of gases and gas laws. Journal of the Serbian Chemical Society https://doi.org/10.2298/JSC190329123D
Kaya, S., & Korkmaz, Ö. (2007). Zeki öğretim sistemi olarak tasarlanan Excell Tutor’un öğrenmeye etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 8, 171-187.
Keeley, P. (2008). Science formative assessment: 75 practical strategies for linking assessment, instruction and learning. California: Corwin and NSTA Press.
Koçak, T. (2007). İlköğretim 6.7.8. sınıf öğrencilerinin öğrenme stilleri ve akademik başarıları arasındaki ilişki. Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
Lang, H. G., Stinson, M. S., Kavanagh, F., Liu, Y., & Basile, M. L. (1999). Learning styles of deaf college students and instructors’ teaching emphases. Journal of Deaf Studies and Deaf Education, 4, 16-27.
Lo, J.-J., Chan, Y.-C., & Yeh, S.-W. (2012). Designing an adaptive web-based learning system based on students’ cognitive styles identified online. Computers & Education, 58(1), 209-222.
Metin, M., & Birişçi, S. (2011). Farklı branşlardaki ilköğretim öğretmenlerinin alternatif durum belirleme hakkındaki düşünceleri. Eğitim ve Bilim, 36.
Mrunalini, M., Kumar, T. S., & Prasad, L. (2018). Formative assessment based course outcomes and instructions. Journal of Fundamental and Applied Sciences, 10(6S), 512-525.
Nabiyev, V. V. (2005). Yapay Zekâ. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Nicol, D. J., & Macfarlane-Dick, D. (2006). Formative assessment and self-regulated learning: A model and seven principles of good feedback practice. Studies in Higher Education, 31, 199-218.
Ogan-Bekiroğlu, F. (2008). Performansa Dayalı ölçümler: teori ve uygulama. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 5, 113-127.
Önder, H. H. (2003). Uzaktan eğitimde bilgisayar kullanımı ve uzman sistemler. The Turkish Online Journal of Educational Technology. 2(2). 142-146, 2, 142-146.
Özden, Y. (2005). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Özek, M. B., Akpolat, Z. H., & Orhan, A. (2010). Web tabanlı akıllı öğretim sistemlerinde tip-2 bulanık mantık kullanarak öğrenci öğrenme stili modelleme. Fırat Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 22, 37-44.
Park, O. K., & Lee, L. (2004). Adaptive instructional systems. Içinde D. H. Jonassen (Ed.), Handbook of research on educational Communication an Technology (2. bs, ss. 651-684). Erlbaum: Mahwah, NJ. Vural, L. (2013). Grasha-Riechmann öğrenme stili ölçeğinin yapı geçerliği çalışmaları. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9(4).
Yağmur, K. (2008). Öğrenci merkezli eğitim ve cito türkiye öğrenci izleme sistemi (ÖİS). ̇ Cito Eğitim: Kuram ve Uygulama Dergisi (Tanıtım Sayısı), 38-40.
Yaşar, M. D. (2017). Prospective Science Teachers’ Perception Related to Formative Assessment Approaches in Turkey. Journal of Education and Training Studies, 5, 29-43.
Yılmaz, Ö. (2017). Etkileşimli sınıf ortamında biçimlendirici değerlendirme ve dönüt: Mobil teknoloji kullanımı. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(5), 1832-1841