ÜNİVERSİTELERDEKİ İNSAN KAYNAĞININ İŞ YAŞAMINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

İnsan kaynağının kurum amaçlarını en üst düzeyde gerçekleştirmesini sağlayacak nitelikte hizmet sunması iş yaşamının geçilmez bir parçasıdır. Çalışanlar yaşamlarının önemli bir kısmını iş yerinde geçirmektedir. Bu nedenle çalışanın iş yerine yönelik doyumunun yüksek olması, psikolojik ve fiziksel sağlığı açısından son derece önemlidir. Başka bir deyişle kişinin mutlu olması ve yaşamından haz alması için beklentilere uygun iş yaşamı gereklidir. Bu araştırmada, 10 adet açık uçlu, 2 adet çoktan seçmeli sorular sorularak, üniversitelerin eğitim fakültelerinde çalışan insan kaynağının(öğretim elemanlarının) iş yaşamlarına ilişkin görüşleri ortaya konularak iş hayatına ilişkin beklentileri, iş yaşamında değişen ihtiyaçları, iş yaşamında nelere dikkat edilmesini istedikleri belirlenmiştir. Sonuçta iş yaşamında mutlu eden unsurun para, mutsuz eden unsurun ise dedikodu, parasızlık ve adil olmayan yönetim olduğu, kurumlarında daha çok etkili iletişimin olması, işlerinden memnun oldukları, yöneticilerinin erkek olması, işe yeni alımlarda bilgiye önem verilmesi, iş yerinde etik değerlerin olması, çalışmalarının para ile ödüllendirilmesi, performanslarının öğrenciler tarafından değerlendirilmesi, performans değerlendirmesinde de yapılan işe bakılması ve baskıcı olmayan iş yeri kurallarının olması gerektiği tespit edilmiştir

OPINIONS OF HUMAN RESOURCES IN UNIVERSITIES ON BUSINESS LIFE

It is vital for human resource to provide highly qualified service that will help at highest level in business life. Employees spend most of their lives at work so satisfaction of employee at work is important in terms of psychological and psychical health. In other words, to have a happy life and enjoy it, business life should match the expectations. In this study, 10 open ended question and 2 multi choice questions have been asked to specify the opinions of human resource (Academics) in Faculty of Education on business life in order to determine the expectations on business life, changing requirements of business life, what should be paid attention. As a result, it is determined that what makes happy in business is money, what makes unhappy is gossip, lack of money and unjust management. It is concluded that, there should be more interaction, they are happy with their jobs, principles should be men, knowledge should be prominent in recruiting for job, there should be ethical values at work, successes should be rewarded with money, performances should be judged by the students, performance judging criteria should be studies and there should be permissive new rules

___

  • AKŞİT, F.(2006). “Performans Değerlendirmeye İlişkin Öğretmen Görüşleri (Bigadiç İlköğretim Öğretmenleri Örneği)”, Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. 2, s. 76- 101
  • AKŞİT A.NURAN.(2010). “Çalışanların iş doyumunu etkileyen bireysel ve örgütsel faktörle ile sonuçlarına ilişkin kavramsal bir değerlendirme”, Türk İdare Dergisi • Sayı: 467 • Haziran 2010 s. 31-51
  • BAKAN, İ. & H. KELLEROĞLU,(2003). “Performans Değerlendirme: Çalışanların Performans Değerlendirme Uygulamalarından Beklentileri Konusunda Bir Alan Çalışması”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve idari Bilimler Fakültesi Dergisi, C.8, S.1, s.103-127.
  • BALCI, A.,(1985). Eğitim Yöneticilerinin İş Doyumu, Doktora Tezi. A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • CAN, N.(2008). “Okul Yöneticilerinin Yönetimde Cinsiyet Faktörüne İlişkin Görüşleri” Eğitim ve Bilim, Education and Science 2008, Cilt 33, Sayı 147 2008, Vol. 33, No 147, s.35-40.
  • COHEN, L., MANİON, L., &MORRİSON, K.(2000). Research Methods İn Adication,(5th edition), London New York Routledge: Falmer, s.107.
  • CURRİVAN, D. B. (1999). “he causal order of job satisfaction and organizational commitment in models of employretue nover”. Human Resource Management Review, 9(4), s.495-524.
  • EĞİNLİ, A. T. (2009). “Çalışanlarda İş doyumu: Kamu ve Özel Sektör Çalışanlarının İş Doyumuna Yönelik Bir Araştırma”, AtatürkÜniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 23, Sayı: 3, s.35-51.
  • EKİZ, D.(2001). Exploring Primary School teachers Pre-active Teaching and Practical Theories of Teaching Secience: Multiple Case Studies from Turkey, Unpublished Ed.D Thesis, The üniversity Of Nottingham, UK.
  • EKİZ; D.(2004). “Eğitim Dünyasının Nitel Araştırma Paradigmasıyla İncelenmesi Doğal Ya da Yapay”, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Dergisi, cilt 2, sayı 4, s415-439
  • ELLİCKSON, M.C.(2002). “Determinants of Job Satisfaction of Municipal Government Employees”, Public Personnel Management. Sayı: 342. No: 3. s. 343-358, USA, 2002.
  • ELLİOT,J.(1990). “Validating Case Studies”, Westminster Studies in Edication, 13;47-61.
  • ERDOĞAN, İ. (1996). İşletme Yönetiminde Örgütsel Davranış, Avcıoğlu Basım Yayım, İstanbul, s.243-245.
  • ERKMEN, T.& ŞENCAN H.(1994). Örgüt Kültürünün İş Doyumu Üzerindeki Etkisinin Otomotiv Sanayide Faaliyet Gösteren Farklı Büyüklükteki İki İşletmede Araştırılması, Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları, İzmir.
  • GROOT, W.& BRİNK, H.M. (1999). “Job Satisfaction Of Older Workers”, International Journal Of Manpower, Vol. 20, No.6, 344. (erişim tarihi 12.04.2009), Http://Www.Cfib.Ca/ ResearchReports/Pdfaspects.Pdf.
  • İNCİR, G.(1984). “Çalışanları İsteklendirmede Etkili Birkaç Özendirici”, Verimlilik Dergisi, Sayı: 4, MPM Yayınları, Ankara.
  • KAYNAK, T. (1990). Organizasyonel Davranış ve Yönlendirilmesi., Alfa Basım Yayın Dağıtım, İstanbul.
  • KOÇ, H., YAZICIOĞLU, İ. & HATİPOĞLU, H.(2009), “Öğretmenlerin İş Doyum Algıları ile Performansları Arasındaki İlişkinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2009, 28, s.13‐22.
  • LAMBERT, E.G., HOGAN, N.L., BARTON, S.M. (2001). “The impact of job satisfaction on turnover intent: A test of a structural measuremen model using a national sample of workers”. The Social Science Journal, 38, s.233-250.
  • OKPARA, J.O. (2006). “The Relationship Of Personal Characteristics And Job Satisfaction: A Study Of Nigerian Managers in The Oil Industry”, The Journal Of American Academy Of Business,Vol. 10, No.1, 51.
  • OSTROFF, C.(1992). “The Relationship Between Satisfaction, Attitudes And Performance: An Organizational Level Analysis”, Journal of Applied Psychology, 77, s.963-974.
  • ÖLÇER, F.(2005). “Departmanlı Mağazalarda Motivasyon Üzerine Bir Araştırma”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve idari Bilimler Fakültesi Dergisi, sayı 25, Temmuz – Aralık 2005, s.1-23
  • ÖZÇELİK, B. (2009). Hürriyet İK 13.12.2009 http://kisiselbasari.com/kadinlar-neden-kadinyonetici-istemez.html
  • SAPANCALI, F. (1993). “Çalışanların Güdülenmesinde Kullanılan Özendirici Araçlar”, Verimlilik Dergisi, 4, ss.55-74.
  • SCHODERBEK, P. P., COSİER, & R.A., APLİN, J.C. (1991). Management. USA: Harcourt Brace Jovanovich Publishers.
  • STAKE, R.E.(1995). The Art of Case study Research, London: Sage.
  • SEVİMLİ, F.& İŞCAN, Ö.F. (2005). “Bireysel ve iş ortamına ait etkenler açısından iş doyumu”. Ege Akademik Bakış, 5(1-2), s.55-64.
  • SİLVERMAN, D.(2000). Doing Qualitative Research: A Practical Handbook, London:Sage.
  • SPECTOR, P.E.(1997). Job Satisfaction: Application, Assessment, Cause, and Consequences. California: SAGE Publications.
  • SUN, H. & ÖZLEM,(2002). İş Doyumu Üzerine Bir Araştırma, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Banknot Matbaası Genel Müdürlüğü Uzmanlık Yeterlilik Tezi Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Banknot Matbaası Genel Müdürlüğü, Ankara, Aralık.
  • TASLAK, S.(2008). “Firma ve Görüşmeci Özelliklerinin İşe Eleman Almada Dikkate Alınan Genel Kriter Tercihleri ve İşgören Devir Oranı Üzerindeki Etkisine Yönelik Bir Araştırma”, Review of Social, Economic & Business Studies, Vol.9/10, s.459-476
  • TELMAN, N.& ÜNSAL P. (2004). Çalışan Memnuniyeti, Epsilon Yayınları, İstanbul
  • THAKUR, M. (2007). “Job Satisfaction İn Banking: A Study Of Private And Public Sector Banks”, The Icfai Journal Of Bank Management, Vol. 6, No. 4, 60-68.
  • TUTEN, T.L.& NEİDERMEYER, P.E. (2004). “Performance satisfaction and turnover in call centers:The effects of stres an optimism”. Journal of Business Research, 57(1), s.26- 34.
  • YILDIRIM, A. & ŞİMŞEK, H.(1999). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, (3.baskı), Ankara: Seçkin Yayınevi.