İNCELEME VE İRDELEME YÖNTEMİNİN ÇOCUKLARIN ÖYKÜLERİ KAVRAMASINA ETKİSİ

En eski medeniyetlerden beri eğitimde kullanılan öyküleri çocuklara daha iyi daha iyi kavratmak, Türkçe dersleri için oldukça önemli bir adımdır. Öykülerin kavranmasında ise irdeleme ve inceleme çalışması yapmanın yararlı olacağı düşünülmüş ve bu konuda deneysel bir çalışma yapılmıştır. Bu çalışmada, iki farklı hikâye inceleme yöntemi arasındaki farkların ne olduğu ve hangi yöntemin hikâye kavramada daha etkili olduğu araştırılmak istenmiştir. Ön-test son-test kontrol gruplu deney yöntemi kullanılan bu araştırmanın sonucunda öğrencilerin hikâyeleri kavramalarında "hikâye haritası" yönteminin "klasik inceleme" yöntemine göre daha etkili olduğu görülmüştür

EFFECT OF EXAMINATION AND INSPECTION METHOD ON CHILDREN’S COMPREHENSION OF STORIES

To better clarify stories which have been used in education dated from earliest civilizations for children is an important step for Turkish lessons. It is thought that examination and inspection study benefits for consideration of stories and an experimental study was done on this topic. In this study, differences between two different methods of examination of story and which method is more efficient for comprehension of story are wanted to examine. In consequence of the study that uses pretesting and proof positive and control group experimental method, it is seen that story map method is more influential than classical examination method for students’ comprehension of stories

PDF

___

Akça, G. (2002). Hikâye Haritası Yönteminin, İlköğretim Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Beceri Düzeyleri Üzerine Etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara
Akyol, H. (1999). Hikâye Haritası Yöntemi İle Metin Öğretimi. Milli Eğitim Dergisi: sayı: 142
Arıcı, A. F. (2009). İlköğretim Öğrencilerinin Okuma Durumları (Beceri-İlgi- Alışkanlık-Eğilim), Alan Araştırması, Ankara: Doktorum Yayınları
Bozkurt, Ü. (2005). Hikâye Haritası Yönteminin Okuduğunu Anlama Düzeyine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu
Boynukara, H. (2000). Hikâye ve Hikâye Kavramları. Hece Dergisi, (46–47): 41–42
Cemiloğlu, M. (2001). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. Bursa: Alfa Yayıncılık
Çocuk Vakfı (2006). Türkiye’nin Okuma Alışkanlığı Karnesi, İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları
Davis, Z. T. ve McPherson, M. D. (1989). Story Map İnstruction: A Road Map for Reading Comprehension. The Reading Teacher, 43 (3): 232–240
Devellioğlu, F. (1970). Osmanlıca Türkçe Lügat. Ankara: Aydın Matbaası
Duman, N. ve Tekinarslan, İ. Ç. (2007). Hikâye Haritası Yönteminin Hafif Düzeyde Zihinsel Yetersizliği Olan Öğrencilerin Okuduğunu Anlama Becerileri Üzerindeki Etkisi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 8(1): 33–55
Erik, N. (1991). Türkiye’de Anadil Öğretimi. İzmir: Kültür ve Sanat Derneği
Gardill, M., Jitendra, C. ve Asha, K. (1999). Advenced Story Map Instruction: Effects on the Reading Comprehension of Students With Learning Didabilities. Journal of Special Education, 33(1): 2–16
Güleryüz, H. (2003). Yaratıcı Çocuk Edebiyatı. Ankara: PegemA Yayıncılık
Idol, L. (1987). Group Story Mapping: A Comprehension Strategy for Both Skilled and Unskilled Readers. Journal of Learning Disabilities, 20(4): 196–205
Idol, L. ve Croll, V. J. (1987). Story-Mapping Training as a Means of Improving Reading Comprehension. Learning Disability Quarterly, 10(3): 214–229
Kaplan, M. (1994). Hikâye İncelemeleri. İstanbul: Dergâh Yayınevi
Karasar, N. (1984). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Hacettepe Taş Kitapçılık
Mutluay, N. (2005), İlk Çağda Çocuk 1, Ankara: ÜLB Yayıncılık
Pakkan, G. (1992). Türkçe Hikâyelere Metin Dilbilim Açısından Bir Bakış. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3: 46–49
Saraçoğlu, A. (2000). Dil ve Edebiyat Terimleri Sözlüğü. Eskişehir: Etam A.Ş.
Şimşek, T. (2002). Çocuk Edebiyatı. Ankara: Rengarenk Yayınevi
Uslu, M. (2007). Türk Dil ve Edebiyatı Sözlüğü. İstanbul: Yağmur Yayınları