Saf Madde, Karışımlar ve Karışımların Ayrılması Konularında Yaşam Temelli Başarı Testinin Geliştirilmesi

Bu çalışmanın amacı 7. sınıf fen bilimleri dersi saf maddeler, karışımlar ve karışımların ayrılmasıkonularına yönelik yaşam temelli başarı testi geliştirmektir. Araştırma yöntemi olarak taramayönteminin kullanıldığı çalışmada ilk olarak ilgili konunun kazanımları doğrultusunda belirtketablosu hazırlanarak, 25 sorudan oluşan madde havuzu oluşturulmuştur. Uzman görüşleridoğrultusunda kapsam geçerliği sağlanan testin görünüş geçerliğini incelemek üzere pilotuygulaması 7. sınıfta öğrenim gören 18 öğrenciye uygulanarak yapılmıştır. Daha sonra iki ayrıortaokulun 7. sınıfında öğrenim gören toplam 199 öğrenciye uygulanarak testin asıl uygulamasıyapılmıştır. Elde edilen verilere madde analizi, madde-toplam puan korelasyon analizi ve altgrup-üst grup ortalama farkına dayalı madde analizi yapılmıştır. Bu analizler sonucu toplamdokuz soru testten çıkarılmıştır. Testin KR-20 güvenirlik katsayısı değeri 0.71 olarakhesaplanmıştır. Sonuç olarak çoktan seçmeli, dört seçenekli ve 16 yaşam temelli sorudan oluşanyaşam temelli başarı testi geliştirilmiştir.

Development of Context-Based Achievement Test on Pure Substance, Mixture and the Separation of Mixtures Topics

The aim of this study is to develop an achievement test consisting of context-based questions on pure substances, mixtures and the separation of mixtures topics in 7th grade science lesson. In the study, which used survey method as the research method, firstly a table of specifications was prepared in line with the gains of the related subject and a pool of 25 items was formed. In order to examine the appearance validity of the test, which was provided with scope validity in accordance with expert opinions, pilot application was applied to 18 students in 7th grade. Then, the test was applied to 199 students in 7th grade of two different secondary schools for actual application of the test. Item analysis, item-total correlation analysis and item analysis based on the subgroup-top group mean difference were performed to obtained data. As a result of these analyses, a total of nine questions were excluded from the test. The KR-20 reliability coefficient of the test was calculated as 0.71. As a result, a context-based achievement test consisting of multiple choice, four choice and 16 context-based questions was developed.

PDF

___

Adıgüzel, O. C.ve Özdoğru, F. (2013). Üniversitelerde ortak zorunlu yabancı dil I dersine yönelik bir akademik başarı testinin geliştirilmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 1-11.
Ahmed, A. ve Pollitt, A. (2007). Improving the quality of contextualized questions: An experimental investigation of focus. Assessment in Education, 14(2), 201-232.
Akpınar, M. (2012). Bağlam temelli yaklaşımla yapılan fizik eğitiminde kavramsal değişim metinlerinin öğrenci erişisine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Aslanoğlu, A. E. ve Kutlu, Ö. (2007). PIRLS 2001 Türkiye verilerine göre 4. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama becerileriyle ilişkili faktörler. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(2), 1-18.
Ayvacı, H. Ş., Sibel, E. R. ve Dilber, Y. (2016). Bağlam temelli rehber materyallerin öğrencilerin kavramsal anlamaları üzerine etkisi:“iletken ve yalıtkan maddeler” örneği. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 51-78.
Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve psikolojide ölçme. Ankara: ÖSYM.
Bellocchi, A., King, D. T. ve Ritchie, S. M. (2016). Context-based assessment: Creating opportunities for resonance between classroom fields and societal fields. International Journal of Science Education, 38(8), 1304-1342.
Benckert, S. (1997). Context and conversation in physics education. Retrieved from https://gupea.ub.gu.se/bitstream/2077/18144/1/gupea_2077_18144_1.pdf adresinden erişilmiştir.
Benckert, S. ve Pettersson, S. (2008). Learning physics in small-group discussions-three examples. Eurasia Journal of Mathematics and Technology Education, 4(2), 121-134.
Broman, K., Bernholt, S. ve Parchmann, I. (2015). Analysing task design and students' responses to context-based problems through different analytical frameworks. Research in Science & Technological Education, 33(2), 143-161.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (17. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Can, H. (2016). Yaşam temelli ısı ve sıcaklık konusu öğretiminin sekizinci sınıf öğrencilerinin kavramsal anlamalarına etkisi (Yüksek lisans tezi). Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
Chu, H. E., Treagust, D. F. ve Chandrasegaran, A. L. (2009). A stratified study of students’ understanding of basic optics concepts in different contexts using two‐tier multiple‐choice items. Research in Science & Technological Education, 27(3), 253-265.
Crocker, L. ve Algina, J. (1986). Introduction to classical and modern test theory. Orlondo: Harcourt Brace Jovanovich College Publishers.
Çepni, S., Bayrakçeken, S., Yılmaz, A., Yücel, C., Semerci, Ç., Köse, E., S... Gündoğdu, K. (2008). Ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
De Jong, O. (2008). Context-based chemical education: how to improve it? Chemical Education International, 8(1), 1-7.
Demirbaş, M., Tanrıverdi, G., Altınışık, D. ve Şahintürk, Y. (2011). Fen bilgisi öğretmen adaylarının çözeltiler konusundaki kavram yanılgılarının giderilmesinde kavramsal değişim metinlerinin etkisi. Sakarya University Journal of Education, 1(2), 52-69.
Dhlamini, J. J. (2011, July). Context-based problem solving instruction to induce high school learners’ problem solving skills. In Proceedings of the 17th Annual National Congress of the Association for Mathematics Education of South Africa (Vol. 1, pp. 135-142).
Elmas, R. ve Eryılmaz, A. (2015). How to write good quality contextual science questions: criteria and myths. Journal of Theoretical Educational Science/Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 8(4), 564-580.
Enghag, M. (2004). Miniprojects and context rich problems: Case studies with analysis of motivation, learner ownership and competence in small group work in physics. Unpublished Thesis, Linköping University, Sweden.
Erbil, N.ve Bakır, A. (2009). Meslekte profesyonel tutum envanterinin geliştirilmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1), 290-302.
Ergin, Y. D. (1995). Ölçeklerde geçerlik ve gü venirlik. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 125-148.
Georghiades, P. (2006). The role of metacognitive activities in the contextual use of primary pupils' conceptions of science. Research in Science Education, 36(1- 2), 29-49.
Gilbert, J. K. (2006). On the nature of “context” in chemical education. International Journal of Science Education, 28(9), 957-976.
Gökulu, A. (2017). 8. sınıf öğrencilerin element, bileşik, karışım kavramlarını anlama düzeyleri, kavram yanılgıları, bilimsel süreç becerilernin incelenmesi. Kastamonu Education Journal, 25(2), 1-16.
Güner, H., Çelebi, N., Kaya, G. T. ve Korumaz, M. (2014). Neoliberal eğitim politikaları ve eğitimde fırsat eşitliği bağlamında uluslararası sınavların (PISA, TIMSS ve PIRLS) analizi. Journal of History Culture and Art Research, 3(3), 33-75.
Heller, P. ve Hollabaugh, M. (1992). Teaching problem solving through cooperative grouping. Part 2: Designing problems and structuring groups. American Journal of Physics, 60(7), 637-644.
İlhan, N. ve Hoşgören, G. (2017). Fen bilimleri dersine yönelik yaşam temelli başarı testi geliştirilmesi: Asit baz konusu. Fen Bilimleri Öğretimi Dergisi, 5(2), 87- 110.
Karakaş, H. ve Sarıkaya, R. (2019). Sınıf öğretmeni adaylarına yönelik enerji başarı testi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27(4), 1403- 1422.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi (24. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Karsli, F.ve Saka, Ü. (2017). 5. Sınıf öğrencilerinin ‘besinleri tanıyalım’konusundaki kavramsal anlamalarına bağlam temelli yaklaşımın etkisi. İlköğretim Online, 16(3), 900-916.
Karslı, F.ve Yiğit, M. (2015). Lise 12. sınıf öğrencilerinin alkanlar konusundaki kavramsal anlamalarına bağlam temelli öğrenme yaklaşımının etkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 43-61.
Kelly, V. L. (2007). Alternative assessment strategies within a context-based science teaching and learning approach in secondary schools in Swaziland (Unpublished doctoral dissertation). University of the Western Cape, Cape Town.
Kehoe, J. (1995). Basic item analysis for multiple-choice tests. Practical Assessment, Research & Evaluation, 4(10), 1-3.
Kesik, C. (2016). İlkokul üçüncü sınıf öğrencilerinin fen okuryazarlık düzeyleri.Eğitimde Kuram ve Uygulama, 12(6), 1139-1159.
Keskin, F.ve Çam, A. (2019). Yaşam temelli React stratejisinin altıncı sınıf öğrencilerinin akademik başarısına ve fen okuryazarlığına etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 49, 38-59.
Korsunsky, B. (2002). Improper use of physics‐related context in high school mathematics problems: implications for learning and teaching. School Science and Mathematics, 102(3), 107-113.
Kubiszyn, T. ve Borich, G. (2003). Education testing and measurement (7th Edition). Hoboken: John Wiley.
Kurbanoglu, N. I. ve Nefes, F. K. (2015). Effect of context-based questions on secondary school students’ test anxiety and science attitude. Journal of Baltic Science Education, 14(2), 216-226.
Kurnaz, M. A. (2013). Fizik öğretmenlerinin bağlam temelli fizik problemleriyle ilgili algilamalarinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(1), 375-390.
McCullough, L. (2004). Gender, context, and physics assessment. Journal of International Women’s Studies, 5(4), 20–30.
MEB. (2016). PISA 2015 ulusal raporu. http://pisa.meb.gov.tr/?page_id=22 adresinden erişilmiştir.
MEB. (2018). Fen bilimleri dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
Öner N. (1987). Kültürlerarası ölçek uyarlamasında bir yönetim bilim modeli. Psikoloji Dergisi, 6, 80-83.
Özçelik, D.A. (1992). Ölçme ve değerlendirme. Ankara: ÖSYM.
Özçelik, D.A.(2010). Test hazırlama kılavuzu(4.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Palmer, D. (1997). The effect of context on students' reasoning about forces. International Journal of Science Education, 19(6), 681-696.
Park, J. ve Lee, L. (2004). Analyzing cognitive and non-cognitive factors involved in the process of physics problem-solving in an everyday context. International Journal of Science Education, 29, 1577-1595.
Patton, M. Q. (1987). How to use qualitative methods in evaluation. Newbury Park, CA: Sage.
Poikela, E. (2004). Developing criteria for knowing and learning at work: towards context-based assessment. Journal of Workplace Learning, 16(5), 267-274.
Rayner, A. (2005, September). Reflections on context based science teaching: a case study of physics students for physiotherapy. Poster presented, UniServe Science Blended Learning Symposium Proceedings, Sydney, Australia.
Rennie, L. J. ve Parker, L. H. (1996). Placing physics problems in real-life context: students' reactions and performance. Australian Science Teachers Journal, 42(1), 55-59.
Sak, M. (2018). Ortaokul öğrencilerinin ışık konusundaki bağlam temelli sorular ile geleneksel soruları cevaplama düzeylerinin karşılaştırılması(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
Sak, M. ve Gürel, D. K. (2019). Ortaokul öğrencilerinin ışık konusundaki bağlam temelli sorular ile geleneksel soruları cevaplama durumlarının geliştirilen başarı testleri ile karşılaştırılması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(2), 655-679.
Sak, M. ve Gürel, D. K. (2018). Öğrencilerin ışık konusundaki bağlam temelli sorular ile geleneksel soruları cevaplama düzeylerinin cinsiyete göre karşılaştırılması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 672-697.
Seddon, J. (2008). Vets and videos: student learning from context-based assessment in a preclinical science course. Assessment & Evaluation in Higher Education, 33(5), 559-566.
Shiu-sing, T. (2005). Some reflections on the design of contextual learning and teaching materials. http://www.hk-phy.org/contextual/approach/tem/reflect_e.html adresinden erişilmiştir.
Soobard, R. ve Rannikmae, M. (2015). Examining curriculum related progress using a context-based test instrument- a comparison of Estonian grade 10 and 11 students. Science Education International, 26(3), 263-283.
Sökmen, N. ve Bayram, H. (2000, Eylül). 5., 8. ve 9. sınıf öğrencilerinin saf madde, karışım, homojen ve heterojen karışım kavramlarını anlama seviyeleri ve kavram yanılgıları. Sözel bildiri, IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi, Ankara.
Tavşancıl E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Tekbıyık, A. ve Akdeniz, A. R. (2010). Bağlam temelli ve geleneksel fizik problemlerinin karşılaştırılması üzerine bir inceleme. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 4(1), 123-140.
Tekin, H. (2010). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (20. Baskı). Ankara: Yargı Yayınevi.
Tezbaşaran, A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu(2. Baskı). Ankara: Türk Psikologlar DerneğiYayınları.
Turgut, M. F. (1977). Eğitimde ölçme ve değerlendirme metotları. Ankara: Nüve Matbaası.
Uzun, S., Bütüner, S. Ö. ve Yiğit, N. (2010). A comparison of the results of TIMSS 1999-2007: The most successful five countries-Turkey sample. Elementary Education Online, 9(3), 1174-1188.
Ültay, E. (2017). Examination of context-based problem-solving abilities of pre-service physics teachers. Journal of Baltic Science Education, 16(1), 113-122.
Ültay, N. ve Usta, N. D. (2016). Investigating prospective teachers' ability to write context-based problems/öğretmen adaylarının bağlam temelli problem yazabilme becerilerinin belirlenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 12(2), 447-463.
Ürek, H. ve Dolu, G. (2018). Gaz yasalarıyla ilgili geleneksel ve bağlam temelli problemlerin çözülebilme durumuna yönelik bir araştırma. Mersin University Journal of the Faculty of Education, 14(1), 19-34.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Nitel araştırma yöntemleri (10.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, A. (2011). Ölçme-değerlendirmede testler. Karip, E.(Ed.), Ölçme ve Değerlendirme(s. 153-232) içinde. Ankara: Pegem Akademi.
Yılmaz, H. ve Çavaş, P. H. (2007). Fen öğrenimine yönelik motivasyon ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlköğretim Online, 6(3), 430-440.
Yu, K. C., Fan, S. C. ve Lin, K. Y. (2015). Enhancıng students’problem-solving skills through context-based learnıng. International Journal of Science and Mathematics Education, 13(6), 1377-1401.
Zopluoğlu, C. (2014). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı (PISA) 2012 Türkiye değerlendirmesi: Matematik. https://scholar.googleusercontent.com/- scholar?q=cache:WrXeOFnbzIsJ:scholar.google.com/+PISA,+%C3%A7oktan +se%C3%A7meli&hl=tr&as_sdt=0,5 adresinden erişilmiştir.