Piyano Eşlikli Başlangıç Viyola Öğretiminin Entonasyon Hâkimiyeti Açısından İncelenmesi ve Değerlendirilmesi
Bu araştırmada, piyano eşlikli başlangıç viyola öğretiminin entonasyon hâkimiyeti açısındanincelenmesi ve değerlendirilmesi hedeflenmiştir. 2014 – 2015 eğitim öğretim yılında öğretimprogramı olarak kullanılmakta olan “Güzel Sanatlar ve Spor Liseleri 9. Sınıf Türk ve Batı MüziğiÇalgıları Viyola” ders kitabının ilk üç ünitesi form ve armonik analizi yapılarakeşliklendirilmiştir. Çalışma grubuna dahil edilen öğrenciler kontrol ve deney grubu olarak ikigruba ayrılmış ve 12 haftalık deneysel süreçte deney grubundaki öğrencilere piyano eşlikli viyolabaşlangıç eğitimi, kontrol grubundaki öğrencilere ise piyano eşliksiz viyola başlangıç eğitimiverilmiştir. Araştırmacı tarafından “Entonasyon Gelişim Ölçekleri 1-2-3” deneysel sürecin 4, 8ve 12. haftalarında uygulanmıştır. Deneysel süreç kamera kayıtlarına alınmış ve 3 alan uzmanıtarafından değerlendirilmiştir. Ede edilen veriler SPSS 17.0 programına girilip gerekliçözümlemeler yapılmıştır. Deney grubu ve kontrol grubu öğrencilerinin toplam sontestpuanlarının karşılaştırılmasında “Bağımsız Örneklem T-Testi”nden yararlanılmıştır. Deneygrubu ve kontrol grubu öğrencilerinin sontest ve kalıcılık puanları arasındaki karşılaştırmada“Wilcoxon Eşleştirilmiş İki Örnek Testi” kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, deney grubuöğrencilerinin “Entonasyon Gelişim Ölçekleri” toplam sontest puanları, kontrol grubuöğrencilerine oranla yüksek bulunmuştur. Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin “EntonasyonGelişim Ölçekleri” toplam sontest puanları ile kalıcılık toplam puanları arasında her iki gruptada olumlu yönde bir fark olmuş ancak deney grubundaki öğrencilerin lehine sonuçlanmıştır.
Analysis and Evaluation of Piano Accompanied Basic Viola Instruction in Terms of Intonation Control
The main objective of this study is the analysis and evaluation of piano accompanied basic viola instruction in terms of intonation control. In line with this purpose, the first 3 units of the course book “9th Grade Turkish and Western Music Instruments Viola for High Schools of Fine Arts and Sports” taught in 2014-2015 school year within the curriculum were accompanied, as well as conducting their analysis in terms of form and harmony. Students consisting of the study group of the research were divided into two groups as control and experimental group. During the twelveweek of the experimental process, the experimental group was taught piano accompanied basic viola, while the control group pursued basic viola without piano accompaniment. The “Intonation Development Scales 1-2-3” were conducted by the researcher on the 4th, 8th and 12th weeks of the experimental process. The process was recorded on camera and evaluated by 3 field specialists. Obtained data were uploaded to SPSS 17.0 and necessary analyses were conducted. While comparing the total posttest grades of the experimental and control groups “Unpaired TTest” was used. In the comparison between the experimental and control groups’ total posttest and permanency grades, “Wilcoxon Signed Rank Test” was used. According to the findings, total posttest grades of the experimental group in “Intonation Development Scales” were found to be higher than the grades of the control group. There is a favorable variance between the total posttest and permanency grades of experimental and control groups’ “Intonation Development Skills”; however, collected data turned out to be in favor of the experimental group
___
- Afacan, Ş. ve Çilden, Ş. (2017). Güzel Sanatlar Lisesi müzik bölümü keman
öğrencilerinin temel yay tekniklerine ilişkin kazanımlarının incelenmesi.
Researcher: Social Science Studies, 5(10), 370-382.
- Apaydınlı, K. (2011). Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi müzik bölümü öğrencilerinin
müziksel işitme-okuma-yazma dersinde karşılaştıkları sorunlar ve çözüm
önerileri. 8. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu’nda Sunulmuş bildiri,
Samsun.
- Coşkuner, S. (2007). Türkiye’de Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri (yaylı çalgılar)
bireysel çalgı eğitimi dersinde piyano eşlikli çalışmalara ilişkin öğretmen
görüşleri. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
Ankara.
- Çetinkaya, İ. (2011). Güzel Sanatlar ve Spor Liseleri müzik bölümlerinde uygulanan
viyola dersi öğretim programında yer alan 9. sınıf düzeyindeki devinişsel
kazanımlara, öğrenci ve öğretmen görüşlerine göre ulaşılma durumları.
Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Çilden, Ş. ve Şendurur, Y. (2003). Keman için piyano eşlikli albüm (2. Basım). Ankara:
Evrensel.
- Darendelioğlu, H. ve Tabrizi, G. M. (2010). Güzel Sanatlar ve Spor Liseleri, Türk ve
Batı Müziği Çalgıları Viyola Ders Kitabı, 9. Sınıf (1. Baskı). İstanbul: Milli
Eğitim Bakanlığı Devlet Kitapları, İhlas Gazetecilik.
- Dündar, G. E. (2008). Keman ve viyola çalan öğrencilerde ortaya çıkan fiziksel sağlık
problemleri ve çözüm önerileri. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Ece, A. S. (2002). Çağdaş Türk bestecilerinin viyola eserleri ve bu eserlerin mesleki
müzik eğitimi veren kurumlardaki viyola eğitimcileri tarafından
kullanılmalarına yönelik bir değerlendirme. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi
Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Ergen, D. ve Bilen, S. (2010). İlköğretim düzeyinde eşlikli çalmaya dayalı keman
eğitiminin entonasyon, özgüven ve tutum üzerindeki etkisi. Batı Anadolu
Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 23-32.
- Milli Eğitim Bakanlığı Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi Yönetmeliği. (2007). Resmi
Gazete, 20.08.1999, 19 Haziran 2007.
- Özay, S. (2008). Keman ve viyola eğitiminde kullanılan mazas “special etudes op.36”
metodunun sağ ve sol el teknikleri yönünden incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi,
Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Özen, N. (2004). Çalgı eğitiminde yararlanılan müzik eğitimi yöntemleri. Gazi
Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2).
- Say, A. (2005). Müzik Ansiklopedisi, Müzik Ansiklopedisi Yayınları, Ankara.
- Sonsel, Ö.B. (2017). Bireysel çalgı viyola dersinin öğretim elemanları görüşleri
açısından değerlendirilmesi. EJournal of New World Sciences Academy, 12(2),
125-134.
- Swift, D. G. (2003). Improving harmonic ıntonation skills of high school band students
using coda musix technology’s ıntonation trainer. Yüksek Lisans Tezi,
Department of Music University of Louisville, Kentucky.
- Tanrıverdi, A. (1996). AGSL müzik bölümlerinde uygulanan çalgı eğitimi ve viyolanın
çalgı eğitimi içerisindeki yeri. I. Ulusal AGSL Müzik Bölümleri
Sempozyumunda sunulmuş bildiri, Bursa.
- Topoğlu, O (2010). Viyolonsel çalışma sürecinde eşlikli parmak açma çalışmalarının
viyolonsel öğrencilerinin entonasyon, özdüzenleme ve derse ilişkin görüşleri
üzerindeki etkileri. Doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, İzmir.
- Uçan, A. (1997). Müzik Eğitimi (2. Basım). Ankara: Müzik Ansiklopedisi.
- Uçan, A. (2005). Müzik eğitimi kavramlar-ilkeler-yaklaşımlar ve Türkiye’deki durum.
Ankara: Evrensel Müzikevi.
- Uluç, M. Ö. (2002). Müzik işaretleri ve terimleri sözlüğü. Ankara: Yurt Renkleri.
- Varış, Y. A. (2002). Viyola ve kemanın benzer ve farklı özelliklerinin fiziki ve teknik
kullanım açısından incelenmesi ve bu özelliklerin ortaya çıkardığı ilişkilerin
viyola eğitimine yansıması. Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal
Üniversitesi Bolu.
- Yalçın, G. (2005). Genel müzik eğitiminde türkü ya da türkü kaynaklı okul şarkılarının
öğretilmesinde okul çalgısı olarak gitarın yeri ve önemi. Yüzüncü Yıl
Üniversitesi 1. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirileri, 243-250.
- Yayla, F. (1999). Eğitim fakültesi müzik eğitimi bölümü anaçalgı viyola eğitiminde
kullanılan metotların incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.