Viyolonsel Eğitiminde Türk Müziği Perdelerinin Seslendirilmesinde Yaşanan Güçlükler ve Çözüm Önerileri

Bu araştırma ile viyolonsel eğitiminde Türk Müziği perdelerinin seslendirilmesinde yaşanangüçlükler hakkındaki paydaş görüşlerini ve bu güçlüklerin aşılmasına yönelik çözüm önerileriniortaya çıkarmak amaçlanmaktadır. Bu çalışma, nitel bir araştırmadır. Çalışmanın verileri TürkMüziği alanında eğitim veren konservatuarlarda çalışan gönüllü on öğretim elemanından ve bukurumlarda okuyan altı son sınıf öğrencisinden sağlanmıştır. Veriler, araştırmacı tarafındanhazırlanmış olan yarı yapılandırılmış görüşme formu ve odak grup görüşmesi ile toplanmıştır.Elde edilen veriler, içerik analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda, TürkMüziğinde entonasyon problemlerine sıklıkla rastlandığı, özellikle de Türk Müziği perdelerinindoğru seslendirilmesinde güçlükler yaşandığı ortaya çıkmıştır. Araştırma sonucunda bireylereçok dinlemeleri, etüt çalışmaları, makamları bilmeleri, hatalarını düzeltme yeteneklerinigeliştirmeleri, ağır tempoda çalışmaları, tekniklerini esnetebilmeleri, perdeli enstrümanlarlaçalışmaları, solfej çalışmaları yapmaları, kayıt yapmaları, çok sayıda eser çalmaları, çalışmasaatlerini artırmaları ve taklit etmeleri yönünde önerilerde bulunulmuştur. Eğitimcilere isebütünsel yaklaşımda eğitim vermeleri, egzersizler yazmaları, öğrencide viyolonsel çalma tekniğinidoğru oturtmaları, önce tampere sistemi öğretmeleri, öğrencilerle birlikte çalmaları, taksimörnekleri ya da etütler yazmaları, öğrenciyi motive etmeleri, kendilerini geliştirmeleriönerilerinde bulunulmuştur.

Challenges in Performance of Turkish Music Pitches in Cello Education and Solution Offers

The purpose of this study is to reveal stakeholder opinions on the challenges experienced in performance of Turkish Music pitches in cello education and describe solution offers for overcoming such challenges. This study is qualitative research. Data of the study were obtained from ten instructors working at Turkish Music conservatories and six senior students studying there. The data were collected through a semi-structured interview form and a focus group interview form prepared by the researcher. The data acquired were analyzed through content analysis method. As a result of the research, it was found that the intonation problems are frequently encountered in Turkish Music, especially about playing pitches of Turkish Music correctly. Upon the research, individuals were suggested to listen to Turkish Music a lot, practice etudes, know about maqams, build the skill to correct their mistakes, do their practice in slow tempo, build flexibility in their techniques, practice on fretted instruments, practice solfeggios, do recordings of their performances, perform a variety of musical pieces, increase practice hours, develop and imitate techniques. Instructors were suggested to perform their teaching in an integrated approach, write exercises, ensure the student to build their cello technique in a correct manner, ensure them to give priority to building their techniques on the tempered system, play with students, create examples of taksims or etudes, motivate students and improve their skills.

PDF

___

Akdoğu, O. (1999). Türk Müziğinde perdeler. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Akgün, G. (2006). Korolarda entonasyon. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(20), 29-31.
Angı, Ç. E., & Birer, A. R. H. (2013). Keman öğretiminde karşılaşılan entonasyon problemleri ve çözüm önerileri. Sanat Eğitimi Dergisi, 1(2), 48-69.
Arel, H.S. (1991). Türk Musikisi nazariyatı dersleri, (Hazırlayan, Onur Akdoğu), Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Avcı Akbel, B. (2017). Stakeholder opinions on suitability of cello etudes created from taksims of Tanburi Cemil Bey in education. Journal of Education and Practice. 8(18). 102-117.
Avcı Akbel B. (2018). Türk Müziği viyolonsel eğitiminde entonasyon problemleri ve sebepleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(5), 1711-1722, Doi:10.24106/kefdergi.2459.
Başkale, H. (2016). “Nitel araştırmalarda geçerlik, güvenirlik ve örneklem büyüklüğünün belirlenmesi” , Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 9(1), 23-28.
Behar, C. (2003). Aşk olmayınca meşk olmaz- geleneksel Osmanlı/Türk Müziğinde öğretim ve intikal, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Beşiroğlu, Ş. Ş. (2009). Türk Müziğinin dünü bugünü ve yarını. 38. ICANAS Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi (10-15 Eylül 2007), Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Ankara, 933- 949.
Beşiroğlu Ş. & Özgen Öztürk, Y. (2009). Türk Makam Müziğinde viyolonsel :erken dönem kayıtları üzerine bir analiz. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Bilen, S., & Ergen, D. (2010). İlköğretim düzeyinde eşlikli çalmaya dayalı keman eğitiminin entonasyon, özgüven ve tutum üzerindeki etkisi, Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 23-32.
Budak, O. A. (2006). Türk müziğinin kökeni-gelişimi. Ankara: Phoenix Yayınevi.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. 4. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education (6th ed.). New York, NY: Routledge.
Conway, C. (2003), Good rhythm and intonation from day one in beginning instrumental music. Music Educators Journal, 89(5), 26-31.
Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry & research design: choosing among five traditions. California: Sage.
Çokluk, Ö., Yılmaz, K., & Oguz, E. (2011). Nitel bir görüşme yöntemi: odak grup görüşmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 4 (1), 95-107.
Darrow, A. A., & Starmer, G. J. (1986). The effect of vocal training on the intonation and rate of hearing impaired children's speech: A pilot study. Journal of Music Therapy, 23(4), 194-201.
David, M. & Sutton C. D. (2004). Social research the basics. London: Sage.
Demirci, B. (2013). Viyolonsel eğitiminde geleneksel Türk Müziğine yönelik bir çalışma modeli. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1), 117- 129.
Dikici, M. M. (2014). Viyolonsel eğitiminde karşılaşılan entonasyon probleminin çözümüne yönelik yöntemlere ilişkin öğrenci görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
Ekiz. D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
Ergen, D. (2010). İlköğretim düzeyinde eşlikli çalmaya dayalı keman eğitiminin entonasyon, özgüven ve tutum üzerindeki etkisi, (Unpublish Doctoral Dissertation), DEÜ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Germen, G. (2013). Klarnet eğitiminde entonasyon problemlerini azaltmaya yönelik çalışma yöntemi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28-2).
Göktürk, D. (2010). Current status of string teacher education at university music teacher training schools in Turkey. International Journal of Music Education, 28(2).
Ho, T. K. L., Lin, H. S., Chen, C. K., & Tsai, J. L. (2015). Development of a computer based visualised quantitative learning system for playing violin vibrato. British Journal of Educational Technology, 46(1), 71-81.
Karadeniz M. E. Türk Musikisinin nazariye ve esasları. , Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık.
Krefting, L. (1991). Rigor in qualitative research: theassessment of trustworthiness. The American Journal of Occupational Therapy, 45 (3), 214-222
Krueger, R.A. (1994). Focus groups: a practical guide for applied research. London: SAGE.
Liao, M. Y., & Davidson, J. W. (2016). The effects of gesture and movement training on the intonation of children’s singing in vocal warm-up sessions. International Journal of Music Education, 34(1), 4-18.
Özcan, Ö. (2010), Geleneksel Türk Sanat Müziğinde uygulanan ses eğitimi yöntemlerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
Salzberg, R. S. (1980). The effects of visual stimulus and instruction on intonation accuracy of string instrumentalists. Psychology of Music, 8(2), 42-49.
Tanburi, Cemil Bey, (1993). Rehber-i musiki. (Çeviri yazım ve Yorum, M. Hakan Cevher), İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
Tanrıkorur, C. (2003), Müzik, kültür ve dil. İstanbul: Dergah Yayınları.
Topoğlu, O. (2010). Viyolonsel çalışma sürecinde eşlikli parmak açma çalışmalarının viyolonsel öğrencilerinin entonasyon, özdüzenleme ve derse ilişkin görüşleri üzerindeki etkileri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Tarkum, E. (2006), Entonasyon açısından keman öğretimi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 121-126.
Tutu, S.B. (2001). Türk Müziği’nde viyolonsel eğitimi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Tümer, H. (1964), Hz. Mevlana ve ney. Türk Yurdu Mevlana Özel Sayısı, 3(8-9-10).
Yıldırım, A. ve Şimşek H.( 2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Zatorre, R. J., & Baum, S. R. (2012). Musical melody and speech intonation: singing a different tune. PLoS biology, 10(7), e1001372.
Zendri, G., Valdan, M., Gratton, L. M., & Oss, S. (2015). Musical intonation of wind instruments and temperature. Physics Education, 50(3), 348