Ortaokul Öğrencilerinin Kesirlerle İşlemleri Modelleme Becerilerinin, Matematik Tutumlarının ve Arasındaki İlişkinin Bazı Bağımsız Değişkenlere Göre İncelenmesi

Bu araştırmada, ortaokul öğrencilerinin kesirlerle işlemler konusunu modelleme becerileri ve matematik tutumları arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma 2016-2017 eğitim öğretim yılında Ankara ili Keçiören İlçe Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı altı tanesi ortaokul ve altı tanesi imamhatip ortaokulu olmak üzere rastgele seçilen 6. ve 7. sınıf öğrencileri ile yürütülmüştür. Değerlendirmeye alınan öğrenci sayısı 479'dur. Bu çalışmada, araştırmacı tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu”, “Kesirlerle İşlemler Konusunu Modelleme Testi” ve Aşkar (1986) tarafından geliştirilen “Matematik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 16 programı kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilere göre, matematik tutumu ile başarı puanı arasında pozitif yönlü orta kuvvetli bir ilişki olduğu görülmüştür. Matematik tutumu sınıfa göre anlamlı farklılık göstermektedir ve 6. sınıfların matematik tutumu 7. sınıflara göre olumlu yönde daha yüksektir. 1. dönem matematik karne notu ve günlük ders çalışma süresi arttıkça matematik tutumu da olumlu yönde artmaktadır. Matematik tutumu matematikte başarılı olacağı inancına göre anlamlı farklılık göstermektedir ve başarılı olacağına inananların matematik tutumları olumlu yönde daha yüksektir. Başarı puanı sınıfa göre anlamlı farklılık göstermektedir ve 7. sınıfların başarı puanı 6. sınıflara göre daha yüksektir. 1. dönem matematik karne notu arttıkça başarı puanı da artmaktadır. Başarı puanı matematikte başarılı olacağı inancına göre anlamlı farklılık göstermektedir ve başarılı olacağına inananların başarı puanları daha yüksektir. 1. dönem matematik karne notu arttıkça başarı puanı da artmaktadır. Başarı puanı matematikte başarılı olacağı inancına göre anlamlı farklılık göstermektedir ve başarılı olacağına inananların başarı puanları daha yüksektir. Analiz sonucuna göre matematik tutumu ile başarı puanı arasında pozitif yönlü orta kuvvetli bir ilişki bulunmaktadır (r=0.34; p

Investigation of Secondary School Student’s Modeling Skills, Mathematical Attitudes and Relationships with Fractions According to Some Independent Variables

In this study, the relationship between the ability of middle school students to model processes with fractions and their attitudes towards mathematics were examined. The research was carried out with 6th and 7th grade students, randomly selected from 6 secondary schools and 6 imamhatip secondary schools, located in Kecioren District National Directorate of Education, Ankara province during 2016-2017 educational year. The number of students evaluated is 479. In this study, Personal Information Form developed by the researcher, Modeling Tests on Fractions and Math Attitude Scale developed by Aşkar (1986) were used. In the analysis of the data, SPSS 16 software was used. According to the results obtained from the research, it was found that there was a positive and moderately strong correlation between mathematics attitude and achievement score. Mathematical attitudes are significantly differentiating in accordance with grade, and the mathematical attitude of the 6th Grade is higher than the 7th Grade in positive direction. The mathematical attitude is also increasing positively as the first term mathematics grades and the duration of the course work increase. The attitude of mathematics shows a significant difference according to the belief that they will be successful in mathematics and the attitudes of those who believe that they will succeed are higher in positive direction. The achievement score is significantly different according to grade, and the achievement score of the 7th grade is higher than the 6th grade. As the first term mathematics grades score increases, the achievement score also increases.The achievement score shows a significant difference according to the belief that they will be successful in mathematics and the success scores of those who believe that they will be successful are higher. According to the results of the analysis, there was a moderate positive relationship between math attitude and achievement score (r = 0.34; p

PDF

___

Akın, F. (2002). İlköğretim 4., 5., 6., 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
Akkoyunlu, A. (2003). Ortaöğretim 10.sınıf öğrencilerinin seçtikleri alanlara göre, öğrenme ve ders çalışma stratejileri, matematik dersine yönelik tutumları ve akademik başarıları üzerine bir araştırma. (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Arslantürk, E. (2013). Lise öğrencilerinin öğrenim stratejileri ile matematik tutumları arasındaki ilişki (Balıkesir ili Manyas ilçesi örneği). (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Aşkar, P. (1986). Matematik dersine yönelik tutumu ölçen likert tipi bir ölçeğin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 11(62), 31 -36.
Baykul, Y. (2016). İlköğretim matematik öğretimi. (13.Baskı). Ankara: Pegem.
Baykuş, Y. (2000). İlköğretimde matematik öğretimi 1-5. sınıflar için. Ankara: Pegem.
Bayturan, S. (2004). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin matematik başarılarının matematiğe yönelik tutum, psikososyal ve sosyodemografik özellikleriyle ilişkisi. (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Büyüköztürk, Ş. (2014). Deneysel desenler: öntest-sontest, kontrol grubu, desen ve veri analizi. Ankara: Pegem A.
De Carlo & Lawrance T. (1997). “On the Meaning and Use of Kurtosis”, Psychological Methods, 2, 292-307. doi: 1082-989X/97/$3.00
Dede, Y. ve Dursun, Ş. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin matematik kaygı düzeylerinin incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 295-312. http://kutuphane. uludag. edu. tr/Univder/uufader. Htm adresinden erişilmiştir.
Ekizoğlu, N. ve Tezer, M. (2007). İlköğretim öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumları ile matematik başarı puanları arasındaki ilişki. (Yüksek lisans tezi). Yakın Doğu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti.
Gülten, D.Ç. , Poyraz, C. ve Karaduman, G.B. (2012). İlköğretim öğrencilerinin matematiğe karşı tutumları ile matematik dersine çalışmaları arasındaki ilişkinin farklı değişkenler açısından araştırılması. 2nd International Conference on New Trends in Education Kongresinde sunulmuştur, Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.
Groeneveld, R.A. & Meeden, G. (1984), “Measuring Skewness and Kurtosis”, The Statistician, 33, 391-399. doi: 10.2307 / 2987742
Hızlı, E. (2013). Üstün zekâlı ve yetenekli çocukların matematik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Hopkins, K.D. & Weeks, D.L. (1990). “Tests for normality and measures of skewness and kurtosis: their place in research reporting”, Educational and Psychological Measurement, 50, 717-729. doi:10.1177/0013164490504001
Kalın, G. (2010). İlköğretim öğrencilerinin matematik tutumları, öz yeterlikleri, kaygıları ve dersteki başarılarının incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Başkent Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Karadeniz, İ. (2014). Kırsal kesimdeki ortaokul öğrencilerinin matematiğe ilişkin kaygıları ile matematik tutumları arasındaki ilişki. (Yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Keskin, Ö. Ö. (2008). Ortaöğretim matematik öğretmen adaylarının matematiksel modelleme yapabilme becerilerinin geliştirilmesi üzerine bir araştırma. (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kurt, E. (2008). Raven SPM PLUS Testi 5.5 – 6.5 yaş geçerlik, güvenirlik, ön norm çalışmalarına göre üstün zekalı olan ve olmayan öğrencilerin erken matematik yeteneklerinin karşılaştırılması. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Mirasyedioğlu, Ş. , Hacısalihoğlu, H. ve Akpınar, A. (2004). İlköğretim 6-8 Matematik Öğretimi. Ankara: Asil.
Moenikia, M. & Zahed-Babelan, A. (2010). A study of simple and multiple relations between mathematics attitude, academic motivation and intelligence quotient with mathematics achievement. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2(1),1537-1542.doi: 10.1016/j.sbspro.2010.03.231
Moors, J.J.A. (1986). The meaning of kurtosis: darlington reexamined, The American Statistician, 40, 283-284. doi: 10.1080 / 00031305.1986.10475415
Norman, R. D. (1977). Sex differences in attitudes toward aritmetic mathematics from early elementary school to collage levels. Journal of Psychology, 97(1), 247256. doi:10.1080/00223980.1977.9923970
Nunnally, J. C. (1967). Psychometic theory. McGraw-Hill, Inc. (1. Baskı). New York.
Pehlivan, H. (2010). Ankara Fen Lisesi öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumları ile akademik benlik tasarımlarının bazı ailesel faktörler açısından incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(3), 805-818. http://www.kefdergi.com/pdf/18_3/18_3_9.pdf adresinden erişilmiştir.
Saraçoğlu, F. (2016). İlköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin matematik başarıları ve matematik dersine yönelik tutumlarının incelenmesi. (Yüksek lisans tezi).Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir.
Şentürk, B. (2010). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin genel başarıları, matematik başarıları, matematik dersine yönelik tutumları ve matematik kaygıları arasındaki ilişki. (Yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
Taşdemir, C. (2009). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin matematik dersine karşı tutumları: Bitlis ili örneği. Dicle Üniversitesi. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1)2, 89-96. http://zgefdergi.com/Makaleler/1427080234_12_08_Tasdemir.pdf adresinden erişilmiştir.
Tezbaşaran, A.A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikoloji Derneği.
Uğurluoğlu, E. (2008). İlköğretim öğrencilerinin matematik ve problem çözmeye ilişkin inançlar ile tutumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
S. Uşun ve E. Gökçen. (2006). İlköğretim ikinci kademede etkinlik temelli öğretim yaklaşımının öğrencilerin matematik dersine yönelik tutumlarına etkisi. International Online Journal of Educational Sciences, 2(2),532-561. http://mts.iojes.net//userfiles/Article/IOJES_190.pdf adresinden erişilmiştir.
Uysal, O. (2007). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin matematik dersine yönelik problem çözme becerileri, kaygıları ve tutumları arasındaki ilişkilerin değerlendirilmesi. (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Yee, L. S. (2011). Mathematics Attitudes and Achievement of Junior College Students in Singapore. Shaping the future of mathematics education: Proceedings of the 33rd annual conference of the Mathematics Education Research Group of Australasia, 681-689. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED521019.pdf adresinden erişilmiştir.