Sanayi devrimiyle yeni bir dünya düzeninin kurulmaya başlandığı 19. yüzyılda batılı devletler dünyanınbirçok bölgesini sömürgeleri altına almışlardır. Sömürgecilik faaliyetleri kara kıta Afrika’nın dakapısını çalmış, İngiltere ve Fransa’nın öncülüğünde kıtanın birçok bölgesi batılı devletler tarafındantaksim edilmiştir. İngiliz ve Fransız nüfuz bölgelerinin Türk idaresindeki bölgelerle çatışması Osmanlıidaresiyle taraf devletlerin ilişkilerini belirleyen en önemli etkenlerden biri olmuştur. İngilizlerin Sudanve Mısır, Fransızların Cezayir, Tunus ve Orta Afrika’daki faaliyetleri sadece Osmanlı tarihi açısındandeğil aynı zamanda Afrika tarihi hatta sömürgecilik tarihi açısından da önemli bir kırılma noktasınıoluşturmuştur. Bu bağlamda bu çalışmada kaleme alınan Canet Sorunu da Fransızların genişlemecipolitikalarının bir sonucu olarak Sahra’da Türk-Fransız çekişmesini göstermektedir. Fransızların KuzeyAfrika ile Orta Afrika sömürgelerini birbirine bağlamak ve ticaret yollarını kendi lehine Cezayirtopraklarına çevirmek amacıyla Sahra’ya nüfuz etme çabası büyük bir merkez olmadığı hâlde jeopolitiköneminden dolayı Canet’i 20. yüzyılın başlarında tarih sahnesine çıkarmıştır. Taraf devletlerin Canet’ikendi nüfuz bölgelerinden kabul etmeleri ve zaman zaman sert güce başvurmaları meselenin öneminiartıran etkenlerden olmuştur. Ancak yinede tarafların diplomatik yollarla meselenin çözümüne eğilmişolmaları özellikle bu soruna dikkate değer farklı bir bakış kazandırmıştır. Bu arada Sahra’nın vazgeçilmezaktörü Tevarikler de Türk-Fransız ilişkilerinde belirleyici rol oynamıştır. 1906’dan itibaren belirginbir şekilde su yüzüne çıkan Canet Sorunu, 1912 tarihinde Osmanlı Devleti’nin Afrika kıtasını terketmesiyle Fransızlar lehine sona ermiştir.