KİŞİLERİN HAKLARINI SAVUNMAK MİLLİ BÜTÜNLÜĞE AYKIRI MIDIR? DURKHEIM’IN “MİLLİ” BİREYCİLİK ANLAYIŞI

Bireycilik genellikle milli bütünlüğün karşısında duran bir dünya görüşü olarak anlaşılır. Ancak Durkheim’a göre bireycilik modern toplumların milli bütünlüğü açısından merkezi bir değerdir. Endüstriyelleşmiş toplumları bir arada tutan kolektif bilinç, birey kültüdür. Bu sebepten dolayı insanlar kişi hakları ihlalleri karşısında sadece o kişi için üzüntü veya gelecekte kendi başlarına da kötü bir şey gelebileceğinden dolayı korku hissetmez; aynı zamanda kutsallarına saygısızlık edildiği için tepki gösterirler. Durkheim’a göre kişilerin haklarını savunmak bireyci olduğu kadar millidir de. Yazar, Fransa’da önemli bir toplumsal kırılma anı olan Dreyfus vakasında kişi haklarını korumanın milli bütünlüğün muhafazası için gerekli olduğunu savunmuştur. Öte yandan Durkheim, klasik liberal negatif özgürlük anlayışının yetersiz olduğunu da belirtir. Düşünüre göre hakiki bireycilik, bireyin toplum ile bütünleşip, toplumsal düzenlemeler ile geliştiği bir anlayışı temsil eder. Bunun için Durkheim meslek örgütlerinin toplumsal yaşamdaki rolünün arttırılması, sosyal adaletin sağlanması, ailenin güçlendirilmesi, kadınların iş hayatına kazandırılması, eğitimin geliştirilmesi gibi bazı reform önerilerinde bulunmuştur.

IS DEFENDING PERSONAL RIGHTS CONTRARY TO NATIONAL UNITY? DURKHEIM’S UNDERSTANDING OF “NATIONAL” INDIVIDUALISM

Individualism is often understood as a worldview that stands against national unity. However, according to Durkheim, individualism is a central value for the national unity of modern societies. The collective conscience that holds industrial societies together is the cult of the individual. For this reason, in case of the violations of personal rights, people do not just feel sadness for that person or fear that something bad may also happen to them in the future; they also react for the fact that their own sacrosanct has been disrespected. The author argued that in Dreyfus Affair, which is a social turning point in France, it is necessary to protect the rights of individuals to preserve national integrity. According to Durkheim, defending the rights of persons is as much national as it is individualistic. Conversely, Durkheim also states that the classical liberal understanding of negative freedom is insufficient. According to the thinker, genuine individualism represents an understanding in which the individual integrates into society and develops in that society. For this, Durkheim has proposed some reforms such as increasing the role of professional organizations in social life, ensuring social justice, empowering the family, introducing women into work life, and improving education.

___

BREDIN Jean-Denis, The Affair: The Case of Alfred Dreyfus, İngilizceye Çeviren: Jeffrey Mehlman, George Braziller, New York, 1986.

BRITANNICA The Editors of Encyclopaedia, “Alfred Dreyfus”, Encyclopaedia Britannica, Bağlantı: https://www.britannica.com/biography/Alfred-Dreyfus, (Son Erişim Tarihi: 1.2.2021).

BRUNETIERE Ferdinand, “Apres le Proces”, Revue des Deux Mondes, 4. Period, 146. Cilt, 15 Mart 1898, ss. 428-446.

COTTERRELL Roger, “Durkheim on Legal Development and Social Solidarity”, British Journal of Law and Society, Cilt: 4, Sayı: 2, 1977, ss. 241-252.

COTTERRELL Roger, “Justice, Dignity, Torture, Headscarves: Can Durkheim’s Sociology Clarify Legal Values?”, Social & Legal Studies, Cilt: 20, Sayı: 1, 2011, ss. 3-20.

COTTERRELL Roger, Hukuk Sosyolojisine Giriş, Çeviren: Saim Üye, Pinhan Yayıncılık, İstanbul, 2020.

COTTERRELL Roger, Law, Culture and Society: Legal Ideas in the Mirror of Social Theory, Ashgate Publishing, Vermont, 2006.

COTTERRELL Roger, Law’s Community: Legal Theory in Sociological Perspective, Oxford University Press, New York, 2005.

DRAKE David, French Intellectuals and Politics from the Dreyfus Affair to the Occupation, Palgrave MacMillan, New York, 2005.

DURKHEIM Emile, “Bireycilik ve Entelektüeller”, Ahlak ve Toplum, 2. Baskı, Çeviren: Duygu Çenesiz, Pinhan Yayıncılık, İstanbul, 2019a, ss. 49-63.

DURKHEIM Emile, “İnsan Doğasının Düalizmi ve İnsan Doğasının Toplumsal Koşulları”, Ahlak ve Toplum, 2. Baskı, Çeviren: Duygu Çenesiz, Pinhan Yayıncılık, İstanbul, 2019b, ss. 161-176.

DURKHEIM Emile, Ahlak Eğitimi, Çeviren: Hüsen Portakal, Cem Yayınevi, İstanbul, 2016.

DURKHEIM Emile, Dini Hayatın İlkel Biçimleri, 3. Baskı, Çeviren: Fuat Aydın, Eskiyeni Yayınları, Ankara, 2018a.

DURKHEIM Emile, Eğitim ve Sosyoloji, 2. Baskı, Çeviren: Pelin Ergenekon, Pinhan Yayıncılık, İstanbul, 2020b.

DURKHEIM Emile, İntihar, 4. Baskı, Çeviren: Özer Ozankaya, Cem Yayınevi, İstanbul, 2017a.

DURKHEIM Emile, Sosyalizm Dersleri, Çeviren: Gökçe Yavaş, Pinhan Yayıncılık, İstanbul, 2017b.

DURKHEIM Emile, Sosyoloji Dersleri, 6. Baskı, Çeviren: Ali Berktay, İletişim Yayınları, İstanbul, 2018c.

DURKHEIM Emile, Sosyoloji ve Felsefe, 3. Baskı, Çeviren: Merve Elma, Pinhan Yayıncılık, İstanbul, 2020a.

DURKHEIM Emile, Toplumsal İşbölümü, 3. Baskı, Çeviren: Özer Ozankaya, Cem Yayınevi, İzmir, 2018b.

KANT Immanuel Ahlak Metafiziğinin Temellendirilmesi, 7. Baskı, Çeviren: İonna Kuçuradi, Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları, Ankara, 2018.

LUKES Steven, Emile Durkheim: His Life and Work, Harper & Row Publishers, New York, 1985.

ROUSSEAU Jean Jacques, Toplum Sözleşmesi, 10. Baskı, Çeviren: Vedat Günyol, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul, 2013.

TÜRKBAĞ Ahmet Ulvi, Hukuk Sosyolojisinde Güncel Bir Radikal: Donald Black, Derin Yayınları, İstanbul, 2009.

ÜSKÜL ENGİN Zeynep Özlem, Bireyselciliğe Tarihsel Bakış, Bike Yayıncılık, İstanbul, 2003.

YÜKSELBABA Ülker, “Emile Durkheim’a Göre Toplum, Düzen ve Hukuk: Hukukun ve Cezanın Evrimi”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, Cilt: 75, Sayı: 1, 2017, ss. 191-226.

ZOLA Émile, “J’accuse”, L’Aurore, 13 Ocak 1898.