Antakya'da dinlerarası hoşgörü ve Habibi Neccar örneği

Hatay, karşılıklı etkileşim içinde birbirlerinin varlıklarına saygı gösteren farklı kültürlerin senteze uğradığı bir bölgedir. Hatay'da grup kimliğinin belirgin olduğu; ama her Hataylının da kendisinden olmayana karşı saygılı ve hoşgörülü olduğu bir etnik yapıdan söz edilebilir. Farklı etnik gruplar ve farklı dinlere karşı hoşgörülü olmaları, geleneklerinde ve inançlarında tutucu olmamaları, gruplar arasında yakın ilişkiler geliştirilmesine olanak sağlamış ve bu yakınlık süreç içerisinde benzer gelenek, inanç ve ritüellerin doğmasını sağlamıştır. Hatay'da etnik ve dini gruplar arasındaki hoşgörü ve etkileşimin en iyi örnekleri türbe inancında görülmektedir. Farklı inançtan insanlar aynı azizlere saygı duyabilmekte ve aynı dinsel mekanlarda bir araya gelebilmektedirler. Her inançtan insanın bir araya geldiği ve çeşitli inanç ve uygulamaları sergilediği ortak dinsel mekanlardan birisi Habibi Neccar adına yapılan türbe ve camidir. Bu bakımdan, Habibi Neccar'a ait kutsal mekanların dinler arasındaki hoşgörünün ortamını oluşturduğu, Habibi Neccar isminin ise Antakya'da dini hoşgörünün sembolü olarak görüldüğü söylenebilir.

Tolerans Beetween RelIgIons In Antakya and HabIbI Neccar Sample

Hatay is a region where different cultures respecting each other's existence have been synthesized in mutual interaction. Today, people with various cultural backgrounds live together in peace, displays a vast cultural prosperity in Hatay. There is a good communication, social and cultural interaction among all those ethnic groups. Among these groups, close relationships have been achieved due to their tolerant attitudes towards different ethnic groups and religions and their lack of conservatism in their traditions and faiths. As a result of this affinity, similar traditions, faiths and rituals have developed in time. The best examples of tolerance and interaction among the ethnic and religious groups can be seen in the shrine belief. People with different faiths can carry out the practices, which are generally similar, of their own belief systems in these shrines. The mosque and shrine built for Habibi Neccar is one of common religious places in which peoples from different religions gather and performe several beliefs and practices. Accordingly, it could be said that sacred places for Habibi Neccar constitute a climate for tolerans between religions and the name Habibi Neccar is seen in Antakya as the symbol for tolerans.

PDF

___

A'dan Z'ye Hatay Rehberi. (2004). Tempo Dergisi eki. Sayı 50/835
Atay, Tayfun, (2000). Kavramlar Kargaşası, Bilim Adamları Çatışması, Dünya'da ve Türkiye'de Sosyal İçerikli Antropolojiyi Adlandırma Sorunu. Folklor/Edebiyat, Sosyal Antropoloji Özel Sayısı. VI/ XXII 2000/2: 135-163.
Boran, Aşiret. (2003). Değişim ve Etkileşim Boyutuyla Hatay'da Hıristiyan Bayramları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, M.K.Ü. Sosyal Bilimler Ens. Antropoloji Anabilim Dalı, Hatay.
Demir, Ataman.(1996). Çağlar İçinde Antakya. İstanbul: Akbank yayını.
Downey, G. (1963). Ancient Antioch. Princeton: Princeton University Press.
Doğruel, Fulya. (2005). İnsaniyetleri Benzer. İstanbul: iletişim yayınları.
Durdu, Aydın. (2003). Hatay Arap Alevilerinde (Nusayriler) Eren İnancı ve İnanç Merkezleri. Yol, Arap Aleviliği (Nusayriler). Sayı 21: 13-25.
Güvenç, Bozkurt. (1984). İnsan ve Kültür. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Kasaba, Reşat (2006). Antakya'da Farklı Kimlikler: Tarihsel Bir Bakış. Eyüp Özveren ve ark. (ed.), Akdeniz Dünyası, Düşünce, Tarih Görünüm. İstanbul: İletişim Yayınları.
Kara, Adem (2005). 19. Yüzyılda Bir Osmanlı Şehri Antakya. İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
Karasu, Mehmet. (1997). Harbiye. Antakya: Onur Ofset.
Karabaş, Seyfi. (1995). Ekinlerarası Hoşgörünün Kaynağı Olarak Halkbilgileri. Uluslararası Hoşgörü Kongresi'ne sunulmuş bildiri, 10-12 Haziran. Antalya.
Kızıldağlı, Edip.(1964). Antakya Kapılarında. İstanbul.
Özbudun, Sibel ve Balkı Şafak. (2005). Antropoloji, Kuramlar/Kuramcılar. Ankara: Dipnot Yayınları.
Özveren, Eyüp. (2006). Giriş: Zaman İçinde Avrupa, Akdeniz Dünyası ve Antakya Üzerine Düşünceler. Eyüp Özveren ve ark. (ed.), Akdeniz Dünyası, Düşünce, Tarih Görünüm. İstanbul: İletişim Yayınları.
Öztürk, Mustafa. (2002). 16. ve 17. Yüzyılın Başlarında Antakya. VI. Hatay Tarih ve Kültür Sempozyumu'nda sunulmuş bildiri, Antakya.
Özdemir, Rıfat. (1994). Osmanlı Döneminde Antakya'nın Fiziki ve Demoğrafik Yapısı 1706- 1860. Belleten, Cilt LVIII, Sayı 221, s. 119-157.
Sarı, Zafer. (2008). Habib-i Neccar (Sahib-i Yasin). Antakya: Antakya Belediyesi Kültür Yayınları.
Sılay, Mehmet. (1989). Hatay Evliyaları. İskenderun: Kültür Ofset Basımevi.
Şahin, Kadriye. (2003). Antakya Geleneksel Yemek Kültürünün Beslenme Antropolojisi Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, M.K.Ü. Sosyal Bilimler Ens. Antropoloji Anabilim Dalı, Hatay.
Tekin, Mehmet. (1993). Antakya'lı Din Şehidi Habib Neccar. Antakya: Kültür Ofset.
Tekin, Mehmet. (1999). Hatay Tarihi. Antakya: Zirem Basımevi.
Türk, Hüseyin. (2002). Nusayrilik (Arap Aleviliği) ve Nusayrilerde Hızır İnancı. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Yılmaz, Yasin. (1998). Hz. İsa- Antakya Halkı ve Habib Neccar. Ankara: Asya Ofset.
Yumul, Arus. (1995). Hoşgörü ve Sınırları. Birikim, Sayı 71-72.