ANAYURT OTELİ VE DÜNYA AĞRISI NDA OTEL (S)İMGESİ

Roman, bir edebî tür olarak modern zamanlardaki popülaritesini birey ve toplum gerçekliğini ayrıntılı bir biçimde, tüm boyutlarıyla ele alması ve anlatmasına borçludur. Bireyin ve toplumun her halinin yansıtıldığı romanlarda kurgunun vazgeçilmez temel unsurlarından biri mekân dır. Mekân, anlatılarda sadece bir sahne unsuru olarak karşımıza çıkmaz. Türlü işlevleriyle, simgesel değerleriyle tematik gücü üzerinde taşıyan anlatı kahramanlarından biri olabilir. Okur ve araştırmacılar, insanın ve toplumun tarihteki yolculuğunu ve bundan sonraki seyrini eserlerdeki mekânlardan takip edebilir. Bu bağlamda toplum-zaman-mekân düzeneğinde önemli simgesel mekânlardan biriotel dir. Otel in romanımıza girişi, modern zamanların kentleşme olgusunun bir sonucudur. Oteller yalnızlık, evsizlik, yurtsuzluk, geçicilik, köksüzlük, kimliksizlik gibi (s)imgesel çağrışımlarıyla eserlerde işlenir. Modern sonrası zamanların mekân tipolojisinde yok mekân lar listesinde yer alan oteller, bahsi geçen değerlerin simgesi olmasının yanında tüketim ve hazzın da sembolik mekânları olur. Bu çalışmada, bahsi geçen bilgilerden hareketle Yusuf Atılganın Anayurt Oteli (1973) ile Ayfer Tunçun Dünya Ağrısı (2014) adlı eserleri, otel (s)imgesi etrafında tahlil ve kar- şılaştırma yöntemiyle incelenmiştir. Eserlerdeki oteller, roman kahramanı , yurtsuzluğun yurdu , engelleyici eyleyen ve mecburi sığınak başlıkları altında (s)imgesel değerleriyle çözümlenmeye çalışılmıştır. Sonuç olarak her iki eserde de otel sadece bir sahne unsuru olarak yer almaz. Çeşitli işlevleriyle kurgunun önemli bir parçası haline gelir.

Anayurt Oteli And The Symbol-Image Of Hotel In Dünya Ağrısı

The novel owes its popularity as a literary type in modern times to its explaining and discussing the person and society reality with its all aspects in detail. In novels where every status of the person and the society is reflected, one of the indispensable basic elements of the fiction is place . Place doesn t confront us just as a scene element in narrations. With its various functions, symbolic value, it may be one of the narration heroes carrying the thematic power on itself. Readers and researchers can follow the human and society s progress in history and their later journey from the places in the works. In this regard, one of the important symbolical places in society-time-place mechanism ishotel . The access of hotel to our novels is the result of the fact of urbanisation in modern times. Hotels are handled with their symbolical connotations like loneliness, homelessness, statelessness, temporariness, rootlessness, state of disidentification. In the place typology of the times after modernisation, the hotels which take part in the list of absent places become the places of consumption and pleasure besides being the symbol of the values which are mentioned. In this work, heading from the information mentioned, Yusuf Atılgan s work Anayurt Oteli (1973) and Ayfer Tunç s work named Dünya Ağrısı (2014) are examined around the symbol and image of hotel with analysis and comparison method. The hotels in the works are tried to be analysed under the titles of hero of the novel , land of the landlessness , the one making preventer and compulsory shelter . As a conclusion, in both works, hoteldoesn t take part just as a scene element. It becomes an important part of the fiction with its various functions.

___

  • Ağaçsapan, Asuman (2013). “Tanpınar ve Pamuk’un Eserlerinde Şehir İmgesinin Mekân Açısından İncelenmesi”. IV. Uluslararası Karşılaştırmalı Edebiyat Bilimi Kongresi “Kültürler ve Değerler Buluşması” Bildiri Kitabı. Kırıkkale. 67-77.
  • Atılgan, Yusuf (2013). Anayurt Oteli. İstanbul: Yapı Kredi Yay.
  • Batur, Enis (2003a). “ ‘Otel’ Bir Yazı Atölyesinden”. Kitaplık, S.63, 46.
  • Batur, Enis (2003b). “Otel” (Kitaplık’ın 37. Sayısından Alıntı). Kitaplık, S.63, 61-62.
  • Cangüleç, Özgür (2006). Franz Kafka’nın Die Verwandlung ve Yusuf Atılgan’ın Anayurt Oteli Adlı Yapıtlarında Yabancılaşma ve Yalnızlık. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
  • Celal, Metin (11.02.2014). “Ayfer Tunç’tan ‘Dünya Ağrısı’”. Cumhuriyet Kitap Eki.
  • Cevizci, Ahmet (2005). Felsefe Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
  • Çetken, Pelin (ET:10.11.2014). “Hayatın Yeni Parçaları Yok-Yerler”. http://www.mekanar.com/tr/yazı- lar/makale/hayatın-yeni-parçaları-yok-yerler-pelin-çetken.html.
  • Elçi, Handan İnci (2003). Roman ve Mekân Türk Romanında Ev. İstanbul: Arma Yayınları. Güleç, Cengiz (1994). “Anayurt Oteli: Zebercet’in Dünyası”. Varlık, S. 1013, 22-23.
  • Güngören, Didem Nur (2003). “Kendi Odasına Kapalı Kalana”. Kitaplık, S.63, 47-48.
  • Karasakaloğlu, Duygu – Zengel, Rengin (2012). “Yok- Mekânlar Olarak Temalı Otellerde Kaybolma Algısı Üzerine Bir İnceleme”. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, Cilt 23, Sayı 1, Bahar, 86-98.
  • Kolcu, Ali İhsan (2003). Yusuf Atılgan’ın Roman Dünyası. İstanbul: Toroslu Kitaplığı.
  • Korkmaz, Ramazan (2002). “Romanda Dramatik Aksiyonu Sağlayan Değerlerin Görüntü Seviyeleri Üzerine Bazı Öneriler”, Scholarly Depth and Accuracy, A Festschrift to Lars Johansani Lars Johanson Armağanı, (Editörler: N.Demir-F.Turan). Ankara: Grafiker Yayınları. 271-282.
  • Korkmaz, Ramazan (2005). “Yurtsuzluk İtkisi: Anayurt Oteli”. İlmi Araştırmalar, S.20, 139-148.
  • Korkmaz, Ramazan (2007). “Romanda Mekânın Poetiği”. Edebiyat ve Dil Yazıları Mustafa İsen’e Armağan, (Editörler: Ayşenur Külahlıoğlu İslam – Süer Eker). Ankara. 399.415.
  • Moran, Berna (2008). Türk Romanına Eleştirel Bir Bakış 2. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Narlı, Mehmet (2002). “Romanda Zaman ve Mekân Kavramı”. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (Journal of Social Sciences), C.5, S.7, 91-106.
  • Sağlık, Şaban (2002). “Kurmaca Âlemin Kurmaca Sözcülerinden Romanda Zaman- Mekân- Tasvir”. Hece Türk Romanı Özel Sayısı, 65/66/67, 130-163.
  • Tekin, Mehmet (2009). Roman Sanatı Romanın Unsurları 1, İstanbul: Ötüken Neşriyat. Tunç, Ayfer (2014). Dünya Ağrısı. İstanbul: Can Yayınları.
  • Tunç, Ayfer (14.01.2014). “Bu Ülkenin Umut ve Huzur Verdiğini Hiç Görmedim” (Röportajı Yapan: Handan Özsoy). Vatan Kitap.
  • Tunç, Ayfer (21.01.2014) “Her Fail Bir Kurban Aslında” (Röportajı yapan: Suzan Demir). Taraf Gazetesi.