Divan edebiyatının büyük şairlerinden olan Ahmed-i Daî XIV. yüzyılın sonu ile XV. yüzyılın başlarında yaşamıştır. Şair adının “Ahmed” mahlasının da “Daî” olduğunu kendisi söylemektedir. Ahmed-i Daî mahlasını şiirlerinin mahlas beyitlerinde hem mahlas hem de kelimenin anlamıyla tevriyeli olarak da kullanmıştır. Bu çalışmada “dua eden” anlamında olan Daî mahlasının sanatlı kullanımlarındaki hüsn-i tahallus beyitler tespit edilerek gösterilmeğe çalışılmıştır. Anahtar kelimeler: Ahmed-i Daî, Hüsn-i tahallus, Klasik Türk Edebiyatı