TÜRKİYE VE BAZI ÜLKELERİN EĞİTİM REFORMLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’nin 2004 yılı eğitim reformunu karşılaştırmalı olarak analiz etmektir. Karşılaş-tırma Finlandiya, Japonya, Kore, Avustralya, Danimarka ve Norveç eğitim reformlarıyla sınırlıdır. Doküman analizine dayalı çalışmada şu sonuçlara ulaşılmıştır: 2004 reformu, yeniden yapılanma veya reform olarak adlandırılabilir. Karşılaştırılan eğitim reformları ile 2004 reformu arasında programların dayandığı yapısalcı yaklaşım, öğrenci odaklılık ile ekonomi ve teknolojiye duyarlı esnek program anlayışı ve öğretmen rolleri ba-kımından büyük benzerlikler vardır. Ancak yönetimde esneklik, reform sürecine ayrılan zaman, öğretmenin reform sürecine katılımı ile reform sonrası eğitim konularında önemli farklılıklar vardır. Bu özellikleriyle dış dünyadan esinlemeler ile ülkemiz koşullarının bir sentezi olarak görülebilecek olan 2004 reformunda, küresel eğilimler ile ulusal koşulların dengelenme çabası dikkat çekmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Türkiye’de Eğitim Reformu, 2004 Eğitim Reformunun Karşılaştırmalı Analizi

PDF

___

1. Aydın, H. (2006). Eleştirel aklın ışığında post-modernizm, temel dayanakları ve eğitim fesle-fesi. Eğitimde politika analizleri ve stratejik araştırmalar, 1, 27–45.
2. Arslan, M. M. (2005). Cumhuriyetin kuruluş felsefesi açısından yeni ilköğretim programları. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Kayseri, Erciyes Üniversitesi.
3. Balanskat, A. and Kefala, S. (2006). Major educational reforms in Norway. http://insight. eun.org/ww/en/pub/insight/policy/_norway.htm. (16. 08. 2007).
4. Bukova, G.E. ve Alkan, H. (2005). Yeniden yapılandırılan ilköğretim programı pilot uygu-lamasının değerlendirilmesi, Kuram ve Uygula-mada Eğitim Bilimleri, 5, 385–420.
5. Çalık, T. (2003). Eğitimde değişim yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 36 (9), 536-557.
6. Cho, S. (2004). Educational reform in South Korea:teachers’voices.http://convention.allacademic.com/aera2004/view_paper_info.html.
7. Corrales, J. (2007). The politics of education reform.http://www1.worldbank.org/education/globaleducationreform/pdf. (16. 08. 2007).
8. Covey, S. R. (2005). 8’inci alışkanlık- bütünlü-ğe doğru. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
9. DeLashmutt, G. and Braund, R. (1996). Post-modernism and you: education. http://www. xenos.org/MINISTRIES/crossroads/OnlineJournal/issue2/index.htm17.11.2006
10. Erdoğan, İ. (2004). Eğitimde değişim yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
11. Ellington, L. (2001). Japanese education in gra-des K12 http://www.indiana.edu/~ssdc/ jpeddig.htm (22. 08. 2007).
12. Frassinelli, L. (2006). Educational reform in Finland.http://www.msu.edu/user/frassine/EAD845%20%20Educational%20Reform%20in%20Finland.pdf. (23 08 2007).
13. Gözütok, F. D., Akgün, Ö. E. ve Karacaoğlu, Ö. C. (2005). İlköğretim programlarının öğretmen yeterlikleri açısından değerlendirilmesi. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sem-pozyumu, Kayseri: Erciyes Üniversitesi.
14. Güler, A. (2006). Sınıf öğretmeni yetiştirmede felsefi temelin yokluğu üzerine, Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi, Gazi Üniversitesi. An-kara: Kök Yayıncılık Cilt 2.
15. Gülpınar, M. A. (2005). Beyin/Zihin temelli öğ-renme ilkeleri ve eğitimde yapılandırmacı mo-deller, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5 (2), 271–306.
16. Güvenç, B. ve diğerleri (1998). Japon eğitimi. İstanbul: MEB Yayınları, No: 1185.
17. Han, Y. M. (2004). Education reform in Korea: national comission for national roadmap. http:// www.duke.edu/~myhan/kaf0402.html. (16.08.2007)
18. Hanushek, E. A. (2007). Why is education re-form so hard? http://www.lsu.edu/reillycenter (16. 08. 2007).
19. Karagözoğlu, G. (2005). Eğitim sistemimizde reform çalışmalarına genel bakış. Yeni İlköğre-tim Programlarını Değerlendirme Sempozyu-mu, Kayseri: Erciyes Üniversitesi.
20. Karakaya, Ş. (2003). Modernizim postmoder-nizm ve öğretmen çalışma kültürü. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
21. Kıroğlu, K. (2006). Yeni ilköğretim program-ları (1-5. Sınıflar). Ankara: Pegem A Yayıncı-lık.
22. Kutlu, Ö. (2005). Yeni ilköğretim programla-rının öğrenci başarısındaki gelişimi değerlendir-me açısından incelenmesi. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Kayseri: Erciyes Üniversitesi.
23. Mizukoshi, T. (2007).Educational reform in Japan. http://unpan1.un.org/intradoc/groups/ public/documents (29. 08. 2007).
24. Merter, F. (2005). Hayat bilgisi ve sosyal bilgi-ler dersi programının eğitim sosyolojisi açısın-dan olumlu ve olumsuz eleştirileri. Yeni İlköğ-retim Programlarını Değerlendirme Sempozyu-mu, Kayseri: Erciyes Üniversitesi.
25. Özdemir, S. (2000). Eğitimde örgütsel yenileş-me. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
26. Özden, Y. (1999). Eğitimde dönüşüm, eğitimde yeni değerler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
27. Öztürk, C. ve Tuncel, G. (2006). Yeni 4. ve 5. sınıf sosyal bilgiler dersi öğretim programı ile ilgili öğretmen görüşleri. Ulusal Sınıf Öğre-tmenliği Kongresi, Gazi Üniversitesi. Ankara: Kök Yayıncılık Cilt 2.
28. Revised 7th National Curriculum: Goals and contents(2005).http://english.moe.go.kr/main (27.08.2007).
29. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Soysal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları, 6. Baskı.
30. YÖPİD Raporu (2005). Yeni İlköğretim Prog-ramlarını İnceleme ve Değerlendirme Raporu. http://ilkogretimonline.org.tr/vol5say1/sbildirge%5B1%5D.pdf. (27.04.2006).
31. Wong, K. K. (2006). Emerging Issues in Edu-cational Reform in Japan http://www.leaonline. com/doi/pdf (29.08.2007)
32. http://www1.worldbank.org.(27.07. 2007).
33. http://www.meb.gov.tr/duyurular/duyurular/pisa/pisaraporu.htm(Erişim: 18. 08. 2007).
34. http://www.ttkb.meb.gov.tr Erişim:03.08. 2007)
35. http://eng.uvm.dk/education/General/eury.pdf (Erişim: 15. 06. 2007).
36. http://www.dest.gov.au (Erişim: 11. 07. 2007).
37. http://eng.uvm.dk/education. National summary sheets on education systems in Europe and ongoing reforms (Erişim:26.07.2007).
38. http://unpan1.un.org/intradoc/groups/public/documents/APCITY/UNPAN011543.pdf. (Erişim: 29. 08. 2007).
39. http://www.oecd.org/dataoecd/1/63/34002454.pdf. (Erişim: 23.08. 2007).