MAURICE RAVEL’İN MÜZİKAL YARATICILIĞI ve SOL MAJÖR PİYANO KONÇERTOSU’NUN İNCELENMESİ

Resim, edebiyat ve sonrasında müzikte etki gösteren, dış dünyanın sanatçıda yarattığı etkiyi temel alan “Empresyonizm” (İzlenimcilik) akımı, ilk olarak 19. yüzyılda Fransa’da ortaya çıkmış ve tüm dünyaya yayılmıştır. Fransız müziğinin 20. yüzyıldaki en önemli ve etkili isimlerinden besteci, piyanist ve orkestra şefi Maurice Ravel, Empresyonizm akımının müzik alanındaki en önemli temsilcilerindendir. Ravel’in müzikal yaratıcılığı, Fransız sanatının çeşitli modern akımlarıyla, müziğin geleneksel özelliklerini birleştirmedeki mükemmel becerisi sonucunda ortaya çıkmış olan çok çeşitli tarzdaki eserlerinde kendini gösterir. Bu araştırma, Ravel’i yaratıcılık bağlamında beslemiş olan kaynaklar ve bestecilik anlayışı üzerinden, yazdığı son eser olan Sol Majör Piyano Konçertosu’nun incelenmesini konu alan betimsel bir araştırmadır. Geleneksel konçerto stilinde başlayan, ani değişimler ve yenilikçi unsurlar içeren Sol Majör Piyano Konçertosu; İspanyol-Bask müziğini yansıtan birinci bölüm, geleneksel ve yenilikçi tarzları birleştirme ustalığını sergiler nitelikteki ikinci bölüm ve caz unsurları içeren üçüncü bölümü ile Ravel’in müzikal yaratıcılığının karakteristik özelliklerini içinde barındırır. Bir icracının, yorumlayacağı eseri ve bestecisinin müzikal kimliğini tanıması gerekliliğinden yola çıkarak araştırmanın, yorumcu, akademisyen ve öğrenciler için kaynak olması hedeflenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

empresyonizm, piyano, sol majör piyano konçertosu, Fransız müziği, Maurice Ravel

Musical Creativity of Maurice Ravel and Examination of G Major Piano Concerto

Impressionism, which started in painting and literature, and then rose in music and is based on the effect the external world produced on the artist, emerged in France in the 19th century and spread to the world. One of the most significant and influential figures of the French music in the 20th century, composer, pianist and conductor Maurice Ravel is among the greatest representatives of the Impressionist movement in the field of music. Ravel's musical creativity is noticeable in his works in a wide range of styles, resulting from his excellent ability to combine the traditional features of music with the various modern movements of French art. This research is a descriptive study on Maurice Ravel’s musical creativity, compositional understanding and the examination of the last work, G Major Piano Concerto. Based on the necessity for a performer to attain deep insight the piece to be interpreted and musical identity of the composer, it is aimed that the study may serve as a resource for performers, academician and students.

Keywords:

maurice ravel, impressionizm, piano, g major piano concerto, French music,

PDF

___

Cangal, N. (2011). Müzik Formları. Ankara: Arkadaş Yayınevi
Goss, M. (1940). Bolero: The Life of Maurice Ravel, New York, Holt.
Griffiths, P. (2015). Batı Müziğinin Kısa Tarihi. Çev. M.H. Spatar. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları
Hodge, S. (2018). 50 Sanat Fikri. Çev. E. Gözgü. İstanbul: Domingo Yayıncılık
İlyasoğlu, E. (2013). Zaman İçinde Müzik. İstanbul: Remzi Kitabevi
Jeric, R. (2011). Portrait of a Life: Analysis of the Ravel Piano Concerto in G (Yüksek Lisans Tezi). Erişim adresi etd.ohiolink.edu/.
Kelly, B. (2015). Ravel (Joseph) Maurice. Oxford-Grove Music Online. https://doi.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.52145
Kleinen, G. (1987). Hommage a Ravel. Bremen: Hochschule für Gestaltende Kunst und Musik.
Korkmaz, S., A. (2006). Ravel’in Piyano Müziğinin Stil Özellikleri ve Sonatine Adlı Eseri Üzerine Bir Çalışma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul.
Mehtiyeva, N. (2008). Konser Klavuzu. Ankara: Tuna Matbaası
Oláh, B, E. (2019). Maurice Ravel between Impressionism, Symbolism and Neoclassicism. Studia Ubb Musica, Lxiv, 1, 261 – 267. https://doi:10.24193/subbmusica.2019.1.16
Orenstein, A. (1991). Ravel: Man and Musician. Mineola: Dover Publications.
Özden, Y. (2020). Yaratıcılık Nedir?. Öğrenme ve Öğretme içinde (174-184. ss.). Pegem Akademi, Ankara.
Pasler, J. (1982). Stravinsky and the Apaches. The Musical Times, 123(1672), 403–407. https://doi.org/10.2307/964115
Ravel, M. (1932). G Major Piano Concerto. Paris: Durand & Cie.
Sayın S., Sayın E., (2018). M. Ravel Alborada Del Gracioso’nun Form ve Piyano Tekniği Açısından İncelenmesi. Ege Üniversitesi Devlet Türk Musikisi Konservatuvarı Dergisi, (13), 54-65.
https://doi: 10.31722/konservatuvardergisi.480479
Schmalzriedt, S. (2006). Ravels Klaviermusik. Münih, C.H.Beck.
Yener, F. (2001). Müzik Klavuzu. İstanbul: Remzi Kitabevi.