The effects of mother education programs on the functionality, anger management and conflict solution levels of families

Problem Durumu: Son yıllarda ülkemizde ve yurt dışında yapılan çalışmalar çocuk ve ergenlerde şiddet olaylarının arttığını ve yaygınlaştığı göstermektedir. Şiddet olayları sonucunda her yıl 1,6 milyon insan hayatını kaybetmektedir. Dünya Sağlık Örgütü’nün raporuna göre ergenlerde şiddet davranışına yol açan etkenleri bireysel, aile ve akranlarla ilişkili, sosyal, politik ve kültürel etkenler olmak üzere üç temel başlık altında toplanmıştır. Ergenlerde şiddet davranışını anlamada en önemli unsurun aile yaşantısı olduğu belirtilmektedir. Aile birçok araştırmacı tarafından çocuklarda ve gençlerde karşılaşılan uyum sorunları ile bağlantılı olarak koruyucu ve risk faktörleri arasında sayılmıştır. Bireyin ruh sağlığı üzerine ailenin etkisi konusunda araştırmacılar aile işlevlerinde aile içi etkileşime, karşılıklı saygı ve işbirliğine büyük önem vermektedir. Aile bir sistem olarak çocuğun gelişimi üzerinde etkili olmaktadır. Bu nedenle çocuk ve ergenlerde şiddet davranışının azaltılmasında aile önemli çalışma alanlarından biridir. Davranış problemi yaşayan çocuklar için en etkili müdahale yöntemlerinden biri aile eğitim programlarıdır. Araştırmanın Amacı: Bu araştırmanın amacı anne eğitim programı ile şiddet davranışları bulunan ilköğretim öğrencilerinin ailelerinde aile işlevsellik düzeylerini iyileştirmek, öfke yönetimi ve çatışma çözümünde daha yeterli iletişim yapılarına sahip olmalarını sağlamaktır. Araştırma da bu amaç doğrultusunda düzenlenen anne eğitim programının ailelerinin işlevsellik, öfke yönetimi ve çatışma çözme düzeylerine olan etkileri incelenmiştir. Araştırmanın Yöntemi: Bu araştırma da tam deneysel desenin kontrol gruplu öntest sontest deseni araştırma da model olarak kullanılmıştır. Araştırmanın bağımsız değişkeni anne eğitim programı, bağımlı değişkenleri ise aile işlevsellik düzeyleri, öfke yönetim becerileri ve çatışmaya girme eğilimleridir. Araştırma sürecinde deney ve kontrol grubuna ön test olarak Aile Değerlendirme Ölçeği, Sürekli Öfke-Öfke Tarz Ölçeği, Çatışma Eğilimi Ölçeği, Kişisel Bilgi Formu uygulanmıştır. Araştırma grubu İzmir’deki MEB bağlı alt SED düzeydeki çocukların devam ettiği ve şiddet olaylarının yaygın görüldüğü bir ilköğretim okulunun annelerden oluşturulmuştur. Araştırma grubunda 40 katılımcı bulunmaktadır. Araştırmanın katılımcıları, okul içerisinde şiddet davranışları (Fiziksel ve ilişkisel şiddet) nedeniyle okul idaresi (okul müdürü, müdür yardımcısı) tarafından sözlü - yazılı olarak uyarılmış ya da bu davranışları nedeniyle okul rehber öğretmeninden yardım almak üzere yönlendirilmiş öğrencilerin annelerden çalışmaya katılmaya istekli olanlarından oluşturulmuştur. Araştırmanın deney grubun eğitim grubuna gönüllü katılmak isteyen 20 annedir. Kontrol grubu da kalan 20 anneden oluşturulmuştur. Deney grubuna 90’ar dakikalık 10 oturumdan oluşan, iletişim öfke çatışma konu başlıklarını içeren anne eğitim grup uygulaması gerçekleştirilmiştir. Eğitim sürecinde tartışma, bilgi

Anne eğitim programının ailelerin işlevsellik, öfke yönetimi ve çatışma çözme düzeylerine etkisi

Problem statement: Studies carried out in recent years both in Turkey and abroad indicate that child and teenage violence has increased and become widespread. Annually, 91.1% of deaths due to violence in the world occur in low and middle-income countries. Family life is an important element in understanding violent behavior as it relates to family and peers. Family as a system is effective in the development of the child. Thus, it is an important area of study for the decrease of violent behavior observed in children and teens. Mother education programs are one of the most effective response methods for children with behavioral problems. Purpose of Study: The purpose of this study is to enhance family functionality levels for elementary school students displaying violent behavior and ensure that they have a more sufficient means of communication for anger management and conflict resolution issues via mother education programs. In this study, the effects of mother education programs on the functionality, anger management and conflict resolution levels have been analyzed. Methods: An experimental design with pre-and post-test control groups was used in this study. The Family Assessment Scale, State-Trait Anger Scale, Tendency of Conflict Scale, and a personal information form were applied to the experimental and control groups as a pre-test. The research group was composed of 40 mothers of elementary school students in İzmir. They were divided into two equal groups. Tukey q analyses were carried out in order to investigate the source of the difference by variance analysis for repetitive measurements. In order to analyze the effect size of the analyses, which was specified as important during variance analysis for repetitive measurements, η2 was used. Results: This study investigated the sub-dimensions of the family assessment scale, which are problem solving, communication, roles, emotional response ability, and necessary assistance levels of parents. It was found that the group effect was significant for those participating in the study. Furthermore, the results of the group effect showed improvements in problem solving, communication, roles, emotional response ability, and necessary assistance levels of mother education program attendees. Whereas there were no difference in the pre-test results between the experimental and control groups, it was determined that the conflict tendency scales of those attending the mother education were significant.

PDF

___

Aken,V., Junger, M., Verhoeven, M., Aken, M.A.G., Devokiç, M. & Denissen, J.J.A. (2007). Parental personality, parenting and toddlers’externalising behaviours, European Journal of Personality, 21, 993-1015.
Amodai, N. & Scott, A.A. (2002). Psychologist’s contribution to the prevention of youth violence, The Social Journal, 39(4), 511-526.
Anar, S. (1990). Aile ve toplumsallaşma.[Family and socialization]. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.
Ary, D.V., Duncan, T.E., Duncan, S.C. ve Hops, H. (1999). Adolescent problem behavior: The influence of parents and peers. Behaviour Research and Therapy, 37, 217-230.
Avcı, R. (2006). Şiddet davranışı gösteren ve göstermeyen ergenlerin ailelerinin aile işlevleri, öfke ve öfke ifade tarzları açısından incelenmesi.[Family functions of teenagers with and without violent behavior, analysis regarding anger and anger expression]. Unpublished master thesis. Çukurova University, Institute of Social Science, Adana.
Bemek, F. & Keys, S. (2000). Violent and aggressive youth: Invention and prevention strategies for changing times. Corwin Press, Inc.
Berkowitz, L. (1965). The concept of agressive behavior: Some additional considerations. advences in experimental social psychology. New York: Academic Pres. Berkowitz, L. (1993). Aggression: Its causes, consequences and control. New York: Mc Graw-Hill.
Bernstein, G.A., Garfinkel, B.D., & Svingen, P.H. (1990). School phobia: Patterns of family functioning. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 29(1), 24-30.
Bulut, I. (1990). Aile değerlendirme ölçeği el kitabı.[Family evaluation scale manual]. Ankara: Hacettepe University Publication. Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education. (6th ed.). Oxford: Routledge Çetin, H. (2003). Sosyal becerisi düşük olan çocukların aile işlevleri ile ifade ettikleri problemleri arasındaki ilişkiler.[Relations between family functions of children with low social skills and the problems that they state.]. Unpublished master thesis. Dokuz Eylul University, Institute of Educational Science, İzmir.
Çuhadaroğlu-Çetin, F. Canat, S., Kılıç, E., Şenol, S., Rugancı,N., Öncü, B. ve ark. (2004) Ergen ve ruhsal sorunlar durum saptama çalışması.[State determination study regarding teenagers and mental problems]. Ankara: Türkiye Bilimler Akademisi Raporları.
Dahlberg L.L. & Potter, L.B. (2001). Youth violence: Developmental pathways and prevention challenges. American Journal of Preventive Medicine, 20, 3-14.
Davis, T.B., Hops, H., Albert, A. & Sheeber, L. (1998). Child reponses to parental conflict and their effect on adjustment: A study of triadic relations. Journal of Family Psychology, 12(2), 163-177. Dökmen, Ü. (2003). İletişim çatışmaları ve empati.[Communications conflicts and empathy]. Ankara: Sistem Yayınları.
Friedman, A., Kaplan, H., & Sadock, B. (1975). Comprehensive textbook of psychiatry. Baltimore: Williams Wilkins. Fridman, I. (1990). Concening parent-child contact. USSR Academy of Pedagogical Sciences, Experimental Secondary School, Vaprosy-Psikhologii. Moscow. USSR. Gagne, M.H., Drapeau, S., Melancon, C., & Saint-Jacques, M.C. (2007). Links between parental psychological violence, other family disturbances, and children’s adjustment. Family Process, 46(4),523-542.
Gorman-Smith, D., Tolan, P.H., Zelli, A., & Huesmann, L.R. (1996). The relation of family functioning to violence among inner-city minority youths. Journal of Family Psychology, 10(2), 115-129.
Harachi, T. W., Fleming, C. B., White, H. R., Ensminger, M. E., Abbott, R. D., Catalano, R. F., & Haggerty, K. P. (2006). Aggressive behavior among girls and boys during middle childhood: predictors and sequelae of trajectory group membership. Aggressive Behavior, 32, 279-293.
Harmanlı, Z. (2005). Evlilikte uyum ve çatışma ile aile işlevleri ve çocukların davranış problemleri arasındaki ilişkinin incelenmesi.[Analysis of the relationship between marital adjustment and conflict with family functions and the behavior problems of children]. Unpublished master thesis. Dokuz Eylul University, Institute of Educational Science, İzmir. Hemphill, S.A., & Littlefield, L. (2006). Child and family predictors of therapy out come for children with behavioral and emotional problems. Australia Child Psychiatry and Human Development, 36(3),329-349.
Jessor, R.,Van Den Bos. J.,Vanderryn, J., Costa,F.M., & Turbin ,M.(1995). Protective factors in adolescent problem behavior: Moderator effects and developmental change. Developmental Psyhology,31(6), 923-933.
Kabasakal, Z. (2001). Uyum sorunlu çocukların iyileştirilmesinde aile eğitim gruplarının etkisi. [Effects of family education groups on the improvement of children with adaptation problems.]. Unpublished doctoral dissertation. Dokuz Eylul University, Institute of Educational Science, İzmir. Kaymak-Özmen S. (2004). Aile içinde öfke ve saldırganlıgğın yansımaları.[The reflections of Anger and Aggression in Family]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakülte Dergisi, 37(2), 27-39.
Kenney, D.J. & McNamara, R. (2003). Reducing crime and conflict in Kentucky’s Schools. Youth violence and juvenile justice: An Interdisciplinary Journal, 1(1), 46-63. Krug, E.G., Dahlberg, L.L., Mercy, J.A., Zwi, A.B., & Lozano, R. (2002). World report on violence and health. Geneva: World Health Organization. McAdams, C.R. & Lambie, G.W. (2003). A changing profile of aggression in schools: Its impact and implications for school personal. Preventing School Failure, 47(3), 122-130.
McCarthy, C. J., & Brack, C. J. (1996). Predicting emotional and behavioral risk factors in adolesencents. School Counselor, 43(4), 277-286.
Malete, L. (2007). Aggressive and antisocial behaviours among secondary school students in Botswana. The influence of family and school based factors. School Psychology International, 28(1),90-109.
Martino, S.C., Ellickson, P.L., Klein, D.J., McCaffrey, D., & Edelen, M.O. (2008). Multiple trajectories of physical aggression among adolescent boys and girls. Aggressive Behavior, 34, 61-75.
Moriart, A. & McDonald, S. (1991). Theoretical dimensions of school-Based Mediation. Social Work in Education, 13(3), 176-184.
Öner, N. (1997). Türkiye’de kullanılan psikolojik testler.[Psychological tests using in Turkey]. İstanbul Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Pickett, W., Crag,W., & Harel, Y. (2006). Cross national study of fighting and weapon carrying as determinants of adolescence injury. Pediatrrics, 116, 855-863.
Savaşır, I. & Şahin, N. (1997). Bilişsel-Davranışçı terapilerde değerlendirme: Sık kullanılan ölçekler.[Evaluation on cognitive-behavioral therapies: Frequently using scales] Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Spriggs, A.L., Halpern, T.C., Herring, A.H., & Schoenbech, V.J. (2009). Family and School Socioeconomic disadvantage; interactive influence on adolescence dating violence victimization. Social Science & Medicine, 68(11), 1956-1965.
Stevens, V., De Bourdeudhuij, I., & Van Oost, P. (2002). Relationship of the family environment to children’s involvement in bully/victim problems at school. Journal of Youth and Adolescence, 31(6), 419-428.
Strauss, A.M., Gelles, R.J., & Steinmetz, S.K. (2009). Behind closed doors: Violence in the American family. New York: Doubleday/Anch Stone, M.H. (2005). Violence the American psychiatric publishing textbook of personality disorders. Arlington: American Psychiatric Publishing Inc. Sugai, G., & Horner, H.R. (2008). What we know need to know about preventing problem behavior in schools, Exceptionality, 16, 67-77.
Tabachnick, B.G. & Fidell, L.S. (2007a). Using Multivariate Statistics (5. Baskı). Boston:Allyn and Bacon. Tabachnick, B.G. & Fidell, L.S. (2007b). Experimental design using ANOVA. Duxbury: Thomson Brooks/Cole.
Tamar, M. (2005). Gençlikte değişim ve süreklilik [Changing and continuing in young]. İzmir: Çelikkol Yayıncılık
Thawabieh, A.M. & Al-Rofo, M.A. (2010). Vandalism at boys schools in Jorden, International Journal Education Science, 2(1), 41-44.
Türnüklü, A. (2006). Onarıcı disiplin.[Restorative discipline]. Ankara: Ekinoks Yayınları. Yavuzer, H. (1994). Çocuk ve suç.[Children and guilty]. İstanbul: Remzi Kitabevi.