Pragmatic Language Skills of Children with Developmental Disabilities: A Descriptive and Relational Study in Turkey

Problem Durumu: Gelişimsel alanlar içerisinde iletişim alanı (iletişim alanında da pragmatik dil becerileri), gelişimsel yetersizliği olan çocuklar için en önemli ve aynızamanda en önemli derecede olumsuz anlamda etkilenmiş gelişimsel alanlardan biridir. İletişim becerileri ve özellikle pragmatik dil becerileri gelişimsel yetersizliği olan çocukları toplumda bağımsız yaşaması, akademik ve akademik olmayan becerilerde başarılı olması, iş ve bağımsız yaşam becerilerinde önemli bir yer tutarken, bu çocuklar ve ailelerinin yaşam kalitesi açısından da önem arz etmektedir. Bu bağlamda uluslararası alan yazın gelişimsel yetersizliği olan çocukların pragmatik dil becerileri üzerine çalışmalar yapılmasının, bu çocuklar ve aileleri için sunulacak hizmetlerin içeriğini ve kalitesini belirlemede önemli katkılar sunduğunu ortaya koymaktadır. Ancak yetersizliği olan çocukların pragmatik dil becerilerine ilişkin çalışmalar incelendiğinde sadece gecikmiş dil özelliği gösteren çocuklar ile yapılan bir çalışma dışında gelişimsel yetersizliği olan çocuklar (otizm spektrum bozukluğu ve zihinsel yetersizlik) ile yapılan çalışmaya rastlanılmamıştır. Araştırmanın Amacı: Bu çalışmanın amacı Türkiye'de gelişimsel yetersizliği (otizm spektrum bozukluğu ve zihinsel yetersizlik) olan çocukların pragmatik dil becerilerini incelemektir. Araştırmanın Yöntemi: Bu çalışmada betimsel ve ilişkisel araştırma modeli kullanılmıştır. Çalışmanın katılımcılarını ise 34'ü otizm spektrum bozukluğu (OSB) ve 52'si zihinsel yetersizlik (ZY) olmak üzere yaşları 5 ile 12 arasında değişen toplam 86 gelişimsel yetersizliği olan çocuk oluşturmuştur. Gilliam Otistik Bozukluk Derecelendirme Ölçeği-2-Türkçe Versiyonu ve Pragmatik Dil Becerileri Envanteri-Türkçe Versiyonu kullanılarak Antalya ilinde bir özel eğitim ve rehabilitasyon merkezine devam eden katılımcıların öğretmenlerinden veriler toplanmıştır. Araştırmanın Bulguları: Bulgular her iki grubun büyük bir kısmının oldukça düşük pragmatik dil becerileri gösterdiğini ortaya koymuştur. Daha spesifik olarak, 34 OSB gösteren çocuğun 32 (%94.1)'sinin ve 52 ZY gösteren çocuğun 39 (%75)'unun düşük ve çok düşük olarak adlandırılan pragmatik dil becerileri gösterdikleri görülmüştür. OSB derecesi ile pragmatik dil becerileri puanı arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Bulgular ayrıca ZY gösteren çocukların OSB gösteren çocuklara nazaran daha iyi pragmatik dil becerileri gösterdiklerini ortaya koymuştur. Çalışma da son olarak yapılan regresyon analizinde pragmatik dil becerilerini OSB gösteren çocukların iletişim puanları %30 varyansla açıklarken, sosyal etkileşim ve stereotip davranışların pragmatik dil becerilerini açıklamadığı görülmüştür. Araştırmanın Sonuçları ve Önerileri: Bu çalışmadan elde edilen bulgular uluslararası alan yazını destekler niteliktedir. Türkiye'de de gelişimsel yetersizliği olan çocukların pragmatik dil becerilerinin yetersiz olduğu ve ZY gösteren çocukların OSB gösteren çocuklar ile karşılaştırıldığında daha yüksek pragmatik dil beceri puanları elde ettikleri sonucuna varılmıştır. Pragmatik dil becerileri yaşama aktif katılımda ve nihayetinde gelişimsel yetersizliği olan çocukların yaşam kalitelerini yükseltmede önemli yere sahip olduğundan, Türkiye'de bu alanda daha büyük örneklemler ile daha çok çalışma yapılması ve sunulan hizmetler ve müdahale programlarında iletişim ve pragmatik dil becerilerine öncelik verilmesi önerilmektedir.

Gelişimsel Yetersizliği olan Çocukların Pragmatik Dil Becerileri: Türkiye'de Betimsel ve İlişkisel Bir Çalışma

Problem Statement: Because communication skills, particularly pragmatic skills, are fundamental for living an independent life in society, these skills are vital to the quality of life of individuals with developmental disabilities (DD) and their families. Studies of the pragmatic skills of individuals with DD can provide important insights into the communication skills of these individuals, facilitating the design and delivery of appropriate and effective services for these individuals and their families. Thus, describing and comparing the pragmatic language skills of individuals with Autism Spectrum Disorders (ASD) and intellectual disability (ID) in Turkey is important because communication skills represent one of the most important developmental domains for the quality of life of individuals with DD. Purpose of Study: The purpose of this study was to explore the pragmatic language skills of children with DD (ASD and ID) in Turkey. Methods: This descriptive and relational study was carried out with a sample of 86 children with DD, including 34 children with ASD and 52 children with ID. Data were collected using the Turkish Version of the Gilliam Autism Rating Scale-2 (TV-GARS-2) and the Turkish Version of the Pragmatic Language Skills Inventory (TV-PLSI). Findings and Results: The results revealed that the majority of the participants exhibited very poor pragmatic language skills. The results of the correlation analysis revealed a significant negative correlation between Autism Index scores and Pragmatic Language Skills Index scores. The results also revealed significant differences in TV-PLSI scores between children with ASD and children with ID. Children with ID had a higher level of pragmatic skills than children with ASD. Communication Skills suscale of TV-GARS-2 explained 30 percent of the variance in pragmatic language skills of children with ASD. In contrast, the other two scales (i.e., Stereotyped Behavior and Social Interaction) did not contribute significantly to the model. Conclusions and Recommendations: Consistent with the international literature, Turkish children with DD also exhibit lower levels of pragmatic skills than children with typical development and children with ID have higher scores than children with ASD. Communication skills explained 30% of the variance and represented the best predictor of pragmatic language skills among children with ASD. More studies that include larger samples are needed. Services and intervention programs should consider addressing pragmatic language skills

PDF

___

Adams, C., Lockton, E., Gaile, J., Earl, G., & Freed, J. (2012). Implementation of a manualized communication intervention for schoolaged children with pragmatic and social communication needs in a randomized controlled trial: the Social Communication Intervention Project. International Journal of Language & Communication Disorders, 47(3), 245-256.
Alev, G. (2011). Pragmatik Dil Becerileri Envanteri Türkçe Versiyonu'nun Standardizasyon Çalışması [Standardization of Turkish Version of Pragmatic Language Skills Inventory]. Unpublished Master Thesis, Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Alev, G., Diken, İ. H., Ardıç, A, Diken, Ö, Şekercioğlu, G., & Gilliam, J. E., (2014). Adaptation and Examining Psychometrical Properties of Pragmatic Language Skills Inventory (PLSI) in Turkey. Elementary Education Online, 13(1), 258-273.
American Speech-Language-Hearing Association (1993). Definitions of communication disorders www.asha.org/policy. [Relevant Paper]. Available from
Bierman, K. L. (2004). Peer rejection: Developmental processes and intervention strategies. New York, NY: Guilford.
Bignell, S., & Cain, K. (2007). Pragmatic aspects of communication and language comprehension in groups of children differentiated by teacher ratings of hyperactivity and inattention. British Journal of Developmental Psychology, 25, 499-512.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Camarata, S. M., & Gibson, T. (1999). Pragmatic language deficits in attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD). Mental Retardation and Developmental Disabilities Research Reviews, 5, 207-214.
Coggins, T., & Stoel-Gammon, C. (1982). Clarification strategies used by four Down's syndrome children for maintaining normal conversational interaction. Education and Training of the Mentally Retarded, 16, 65-67.
Diken, I. H., Ardic, A., Diken, O, & Gilliam, J. E. (2012). Exploring validity and reliability of Turkish Version of Gilliam Autism Rating Scale-2. Education and Science, 37(166), 318-328.
Gilliam, J. E., & Miller, L. (2006). Pragmatic Language Skills Inventory (PLSI). Austin, TX: Pro-Ed.
Green, B. C., Johnson, K. A., & Bretherton, L. (2013). Pragmatic language difficulties in children with hyperactivity and attention problems: An integrated review. International Journal of Language and Communication Disorders, 00(0), 1-15. DOI: 10.1111/1460-6984.12056.
Huck, S. W. (2011). Reading Statistics and Research. Boston, MA: Pearson Education.
Johnston, F., & Stansfield, J. (1997). Expressive pragmatic skills in pre-school children with and without Down's syndrome: parental perceptions. Journal of Intellectual Disability Research, 41, 19-29.
Leonard, M. A., Milich, R., & Lorch, E. P. (2011). The role of pragmatic language use in mediating the relation between hyperactivity and inattention and social skills problems. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 54, 567-579.
Luyster, R.J., Kadlec, M. B., Carter, A., & Tager-Flusberg, H. (2008). Language assessment and development in toddlers with Autism Spectrum Disorders. Journal of Autism & Developmental Disorders, 38, 1426-1438.
Owens, R. E. (1999). Language Disorders: A Functional Approach to Assessment and Interveniton. USA: Allyn & Bacon.
Pallant, J. (2005). SPSS Survival Manual. Crows Nest NSW: Allen & Unwin.
Pearl, R., Donahue, M., & Bryan, T. (1981). Learning disabled and normal children's responses to nonexplicit requests for clarification. Perceptual and Motor Skills, 53, 919-925.
Perkins, M. R. (2010). Pragmatic Impairment. In J. S. Damico, N. Muller and M. J. Ball (eds), The Handbook of Language and Speech Disorders (Chichester:Wiley- Blackwell), pp. 227-246.
Russell, R. L. (2007). Social communication impairments: Pragmatics. Pediatric Clinics of North America, 54, 483-506.
Rispoli, M. J., Franco, J. H., Meer, L. V.D.M., Lang, R., & Camargo, S.P.H. (2010). The use of speech generating devices in communication interventions for individuals with developmental disabilities: A review of the literature. Developmental Neurorehabilitation, 13(4), 276-293.
Sahin, S., Yalcinkaya, F., Bayar Muluk, N., Bulbul, S. F., & Cakir, I. (2009). Abilities of pragmatic language usage of the children with language delay after the completion of normal language development training. The Journal of International Advanced Otology, 5(3), 327-333.
Scudder, R.R., & Tremain, D.H. (1992). Repair behaviors of children with and without mental retardation. Mental Retardation, 30, 277-282.
Volden, J. & Phillips, L. (2010) Measuring pragmatic language in speakers with Autism Spectrum Disorders: Comparing the Children's Communication Checklist--2 and the Test of Pragmatic Language. American Journal of Speech- Language Pathology, 19, 204-212.