Fulya Damla ÇOLAK, Gökçen Akyürek, Hatice Abaoğlu, Gonca Bumin

Üniversite Öğrencilerinde Zaman Yönetimi Becerileri ile İyilik Hali Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerilerinin ve sosyo-demografik özelliklerinin iyilik hali üzerine etkisini incelemektir. Gereç ve Yöntem: Araştırmaya 330 kadın (%65), 173 erkek (%35) olmak üzere toplam 503 üniversite öğrencisi katılmıştır. Yaş, cinsiyet, eğitim yılı, yaşadıkları ortam ve akademik başarılarını içeren özellikler araştırmacılar tarafından oluşturulan bir form aracılığıyla kaydedilmiştir. Öğrencilerin zaman yönetimi becerileri Zaman Yönetimi Envanteri ile değerlendirilmiştir. Genel iyilik halini değerlendirmek için İyilik Hali Ölçeği kullanılmıştır. Sonuçlar: Çoklu doğrusal regresyon analizi sonucuna göre üniversite öğrencilerinin iyilik halleri, “zaman yönetimi becerileri ve eğitim süresi” değişkenleri tarafından yordanmıştır (p<0,001). Tartışma: Bulgular ışığında yaşam becerilerinin önemli bir parçası olan zaman yönetimi becerilerinin üniversite öğrencilerine kazandırılmasının önemli olduğu düşünülmektedir. Bu becerilerin geliştirilmesi ile ilgili çalışmalarda ergoterapistlerin de önemli katkıları olabileceği düşünülmektedir. İleriki çalışmalarda, üniversite öğrencilerinde iyilik halini etkileyebilecek diğer faktörlerin de incelenerek uygun müdahale stratejilerinin geliştirilmesinin önemli olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Zaman yönetimi, İyilik hali, Üniversite öğrencileri

The Relationship between Time Management Skills and Wellness in University Student

Purpose: The aim of this study is to examine the effects of time management skills and socio-demographic characteristics on the well-being of university students. Material and Methods: A total of 503 university students, including 330 women (65%) and 173 men (35%) participated in the study. Characteristics including age, gender, years of education, the environment in which they lived, and academic achievements were recorded through a form created by researchers. Time Management Inventory measured time management skills of the students. Wellness Evaluation of Lifestyle Scale was used to assess their overall wellness. Results: According to the results of multiple linear regression analysis, overall wellness has been influenced by time management skills and years of education in the university students (p<0.001). Conclusion: In the light of these findings, the occupational therapists in the university students may improve time management skills, which are an important part of life skills. In future studies, it is thought that it is important to develop appropriate intervention strategies by investigating other factors that may affect the wellness of university students.

Keywords:

Wellness, Time management, University students,

PDF

___

Adams, T. B., Bezner, J. R., Drabbs, M. E, Zambarano, R.J. , & Steinhardt, M.A. (2000). Conceptualization and measurement of the spiritual and psychological dimensions of wellness in a college population. J Am Coll Health, 48(4), 165-73.
Alay, S., & Koçak, S. (2002). Validity and reliability of Time Management Questionnaire. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 9-13.
Alay, S., & Koçak, S. (2003). Üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi ile akademik başarıları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 9(3), 326-335.
Andıç, H. (2009). Üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri ile akademik başarıları arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
Başak, T., Uzun, A., & Arslan, F. (2008). Hemşirelik yüksek okulu öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri. TAF Preventive Medicine Bulletin, 7(5), 429-434.
Britton, B, & Glynn, S. M. (1989). Mental management and creativity: A cognitive model of time management for intellectual productivity. In J. A. Glover, R. R. Ronning, & C. R. Reynolds. (Eds.), Handbook of Creativity, (pp. 429-440). New York: Plenum Press.
Britton, B. K., & Tesser, A. (1991). Effects of time management practices on college grades. J Educ Psychol, 83, 405-410.
Chou, K. L. (1999). Social support and subjective well-being among Hong Kong Chinese young adults. J Genet Psychol, 160(3), 319-331.
Cirhinlioğlu, F.G. (2006). Üniversite öğrencilerinde utanç eğilimi, dini yönelimler, benlik kurguları ve psikolojik iyilik hali arasındaki ilişkiler (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Çağır, G., & Gürgân, U. (2010). Lise ve üniversite öğrencilerinin problemli internet kullanım düzeyleri ile algılanan iyilik halleri ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişki. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(24), 70-85.
Doğan, T. (2004). Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin incelenmesi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Doğan, T. (2006). Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 120-129.
Eldeleklioglu, J. (2008). Investigation of adolescents’ time-management skills in terms of anxiety, age and gender variables. Elementary Education Online, 7 (3), 656-663.
Erdul, G. (2005). Üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri ile kaygı düzeyleri arasındaki ilişki (YayınlanmamışYüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Güleç, S., Kahraman, P. B., & Sezer, G. O. (2013). Öğretmen adaylarının zaman yönetimi becerileri ile sınav kaygı düzeyleri arasındaki ilişkinin akademik başarılarına göre incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(2), 343-58.
Gürgan, U. (2014). Üniversite öğrencilerinin yılmazlık ve iyilik halinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. E-Journal New World Sci Acad, 9(1), 18-35.
Johnson, J. A. (1986). Wellness and occupational therapy. Am J Occup Ther,40, 753-58.
Kasapoğlu, F. (2013). Üniversite öğrencilerinde iyilik hali ve özgecilik arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya.
Myers, J. E., Sweeney, T. J. & Witmer, J. M. (2000). The wheel of wellness counseling for wellness: A holistic model for treatment planning. J Couns Dev, 78, 251-266.
Reitz, S. M. (1999). A historical review of occupational therapy’s role in preventive health and wellness. Am J Occup Ther, 1,46(1), 50-5.
Sarı, T. (2003). Wellness and ıts correlates among university students: relationship status, gender, place of residence and GPA (Unpublished Master Dissertation). The Middle East Technical University, The Graduate School of Social Sciences, Ankara.
Savaşır, İ. & Şahin, N. H. (1997). Bilişsel Davranışçı Terapilerde Değerlendirme. Ankara: Türk Psikoloji Derneği Yayınları.
Scott, A. H. (1999). Wellness Works: community service health promotion groups led by occupational therapy students. Am J Occup Ther, 53, 566-74.
Tanrıöğen, A., & İşcan, S. (2009). Time management skills of Pamukkale University students and their effects on academic achievement. Egitim Arastirmalari-Eurasian Journal of Educational Research, 35, 93-108.