SOĞUK SAVAŞ SONRASI TÜRK DIŞ POLİTİKASINDA KAMU DİPLOMASİSİNİN ROLÜ VE ETKİSİ

Kamu diplomasisi, bir ülkenin yurtdışındaki çıkarlarını ilerletmek için iletişim ve kültürel alışverişi içeren modern uluslararası ilişkilerin çok önemli bir yönüdür. Ayrıca kamu diplomasisi, yumuşak güç kavramıyla da ele alınabilir. Yumuşak gücün uluslararası ilişkiler üzerindeki etkisi önemlidir. Yumuşak gücü yüksek olan ülkeler, bu gücü etkilerini artırmak ve dış politika hedeflerine destek sağlamak için kullanabilirler. Yumuşak güç, aynı zamanda bir ülkenin kültürel ve politik değerlerini destekleyebilir ve diğer ülkelerle ortak çıkarlar ve değerler temelinde ilişkiler kurulmasına yardımcı olabilir. Uluslararası alanda değişen güç algıları ile önem kazanan kamu diplomasisi yaklaşımı ile devletler dış politikalarında bu alana önem vermeye başlamıştır. Çalışma kapsamında örnek olay incelememiz olan Türkiye’nin de bu eksende takip ettiği kamu diplomasisinin gücü dikkat çekicidir. Tarihsel bir kültürel mirasa ve stratejik konuma sahip yükselen bir güç olarak Türkiye, son yıllarda kamu diplomasisi girişimlerine ağırlık vermiştir. Bu makale, Türkiye'nin kamu diplomasisi çabalarını araştırmakta, imajını ve çıkarlarını dünyaya tanıtmadaki başarılarını ve zorluklarını incelemektedir. Çalışma kapsamında Türkiye’nin kamu diplomasisi yaklaşımı Soğuk Savaş sonrası dönem kapsamında ele alınacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Türkiye, Kamu diplomasisi, Yumuşak güç, Soğuk Savaş sonrası

The Role And The Impact Of Public Diplomacy in Turkish Foreıgn Policy in The Post-Cold War

Public diplomacy is a crucial aspect of modern international relations that includes communication and cultural exchange to advance a country's interests abroad. Furthermore, the utilization of soft power can effectively manage public diplomacy. The impact of soft power on international relations is significant. Countries with high soft power can use it to increase their influence and provide support for their foreign policy goals. Soft power can also support a country's cultural and political values and help build relationships with other countries based on shared interests and values. With the public diplomacy approach, which gained importance with the changing perceptions of power in the international arena, states began to give importance to this field in their foreign policies. The power of public diplomacy, which Turkey, which is our case study within the scope of the study, also follows on this axis, is remarkable. Turkey has recently focused on public diplomacy initiatives as a rising power with a historical, cultural heritage and strategic location. This study explores Turkey's public diplomacy efforts, examining its successes and difficulties in promoting its image and interests to the world. Within the scope of the paper, Turkey's public diplomacy approach will be discussed within the post-Cold War period.

Keywords:

Türkiye, Public diplomacy, Soft power, post-Cold War,

PDF

___

Alliance Française Paris Ile-de-France. (t.y.). About us. https://www.alliancefr.org/en/about
Alliance Française. (t.y.). https://af-france.fr/en/
Anaz, N., & Özşahin M. C. (2015). Kamu Diplomasisi Koordinatörlüğü: Türk İş politikasında kamu diplomasisinin rolü ve işlevi. İçinde M. Şahin & S. Çevik (Eds.). Türk dış politikası ve kamu diplomasisi (ss. 519-548). Nobel Yayıncılık.
Balcı, A. (2021). Türkiye dış politikası ilkeler, aktörler ve uygulamalar (4 baskı). Alfa Yayınları.
Brand Directory. (2022). Global soft power index, https://brandirectory.com/softpower/
British Council. (t.y.). https://www.britishcouncil.org/
Buzan, B. (2015). Uluslararası ilişkilerde İngiliz Okulu. (Çev: H. Özdemir). Röle Akademik Yayıncılık.
Carr, E. (2010). Yirmi yıl krizi (1919-1939). (3.baskı). (Çev: C. Cemgil). İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Çetin, O. M. (2022). Bir kamu diplomasisi aktörü olarak Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı. İletişim Çalışmaları Dergisi, 8(2), 233-255.
Çevik, S. B. (2019). Reassessing Turkey’s soft power: The rules of attraction. Alternatives: Global, Local, Political, 44(1),
Chodkowski, W. M. (2012). The United States Information Agency, Fact Sheet, 1-9.
Chubin, S., & Green, J. (2001). Turkish society and foreign policy in troubled times. İçinde I. Lesser (Ed.). Conference Proceedings. (ss. 1-15). Geneva: RAND Corporation.
Confucius Institute. (t.y.). https://www.cief.org.cn/kzxy#
Cull, N. (2009). Public diplomacy: Lessons from the past. Figueroa Press.
Ekşi, M. (2018). Kamu diplomasisi ve AK Parti dönemi Türk dış politikası. (2 baskı). Siyasal Kitabevi.
Ekşi, M. (2022). Kamu diplomasisinde post-truth: Bir meydan okuma olarak dezenformasyon. İletişim ve diplomasi içinde (ss. 3-24). Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı Yayınları.
Fan, Y. (2008). Soft power: Power of attraction or confusion? Place Branding and Public Diplomacy, 4, 147-158.
Fulbright Scholar Program, (t.y.). What is the Fulbright Program?. https://fulbrightscholars.org/who-we- are/what-fulbright-program.
Goethe Institut. (t.y.). Görevler ve hedefler. https://www.goethe.de/ins/tr/tr/ueb/auf.html
Institution for Government. (2011). The new persuaders II: A 2011 global ranking of soft power” https://www.instituteforgovernment.org.uk/publication/report/new-persuaders-ii
Kaya, E. (2015). Dış politika değişimi: AKP dönemi Türk dış politikası. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(12), 72-92.
Keohane, R., & Nye, J. (2015). Güç ve karşılıklı bağımlılığı yeniden ele almak. Uluslararası İlişkiler, 12(46), 79-104.
Khanna, P. (2011). How to run the world: Charting a course to the next. Random House.
Kocabıyık, H. (2019). Değişen diplomasi anlayışı, kamu diplomasisi ve Türkiye. Avrasya Etüdleri, 25(55), 163-196.
Kodaman, T., & Akçay, E. Y. (2010). Kuruluştan yıkılışa kadar Osmanlı diplomasi tarihi ve Türkiye’ye bıraktığı miras. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22, 75-92.
Krause, P., & Evera, S. V. (2009). Public diplomacy: Ideas for the war of ideas. Belfer Center for Science and International Affairs. John F. Kennedy School of Government. Harvard University.
Larrabee, S., & Lesser, I. (2003). Turkish foreign policy in an age of uncertainty. RAND Corporation.
Lejli, H.A. (2011). Public diplomacy of people’s republic of China. Sarajevo School of Science and Technology Department of Political Science/ International Relations, 1-15.
Lesser, I. O. (1999). Turkey’s strategic options. The International Spectator, XXXIV(1), https://ciaotest.cc.columbia.edu/olj/iai/iai_99lei01.html
Machiavelli, (2012). Principe Niccolò. Prens içinde (Çev: Kemal Atakay). Can Yayınları.
Melissen, J. (2005a). Public diplomacy between theory and practice. Palgrave
Melissen, J. (2005b). The new public diplomacy soft power in international relations. Palgrave Macmillan.
Melissen, J. (2011). Beyond the new public diplomacy. Paper No. 3. Netherlands Institute of International Relations.
Melissen, J. (6 Şubat 2006). Reflections on public diplomacy today. Conference: Public Diplomacy. Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Turkey.
Meral, Z., & Paris, J. (2010). Decoding Turkish foreign policy hyperactivity. The Washington Quarterly, 33(4), 75- 86.
Nye, J. (2005). Yumuşak güç. (3 baskı). (Çev: R.İ Aydın). BB101.
Nye, J. (1990). Bound to lead: The changing nature of American power. Basic Books.
Nye, J. (2002). The paradox of American power. Robertson Hall Princeton University.
Nye, J. (2004). Soft power the means to success in world politics. Public Affairs.
Nye, J. (2006). Why military power is no longer enough. The Guardian. Https://Www.Theguardian.Com/World/2002/Mar/31/1
Nye, J. S. (2008). Public diplomacy and soft power. The Annals Of The American Academy Of Political And Social Science, 616, 94–109.
Onuf, N. G (2013). World of our making: Rules and rule in social theory and international relations, Routledge
Oran, B. (1996). Türk dış politikası: Temel ilkeleri ve soğuk savaş ertesindeki durumu üzerine notlar. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 51(1), 353-370.
Özdemir, H. (2008). Uluslararası ilişkilerde güç: Çok boyutlu bir değerlendirme. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 63(3), 113-144.
Özel Özcan, M. S., & Sevindik, E. (2022). Rusya Federasyonu ve Orta Asya ülkeleri arasında “Göç Gücü” rekabeti. Diplomasi Araştırmaları Dergisi, 4(1), 57-73.
Özkan, A. (t.y.). 21. yüzyılın stratejik vizyonu kamu diplomasisi ve Türkiye'nin kamu diplomasisi imkanları. Stratejik Rapor No: 70. TASAM.
Poyraz, E., & Dinçer, M. (2016). Küreselleşen dünyada Türkiye'nin kamu diplomasisi faaliyetleri. Intermedia International e-Journal, 3(1), 30-48.
Purtaş, F. (2013). Türk dış politikasının yükselen değeri: Kültürel diplomasi. Akademik Bakış. 7(13), 1-14.
Say, B. & Joldoshov, A. (2022). Türk İş birliği ve Koordinasyon Ajansı Başkanlığı (TİKA)’nın Kırgızistan’daki kamu diplomasisi etkinlik alanları. Ahi Evran Akademi (AEA), 3(1), 1-18.
Snow, N. (2014). Public diplomacy: New dimensions. TPBO, https://placebrandobserver.com/public-diplomacy- book-nancy-snow/
Snyder, A. (1995). Warriors of disinformation: American propaganda, Soviet lies, and the winning of the Cold War. Arcade Publishing.
Thucydides. (1950). The history of the Peloponnesian War. (Çev. Richard Crawley). E. P. Dutton & Co., Inc.
Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı. (2022b). Kamu diplomasisi nedir ?. Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı Yayınları.
Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı. (2022a). Türkiye’nin istikrara katkısı: Barış için çok yönlü diplomasi. Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı Yayınları.
Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı. (2022c). 2021 yılı idare faaliyet raporu. Strateji Geliştirme Dairesi Başkanlığı. https://www.iletisim.gov.tr/images/uploads/dosyalar/%C4%B0leti%C5%9Fim_Ba%C5%9Fkanl%C4%B1%C4%9F% C4%B1_2021_Y%C4%B1l%C4%B1_I%CC%87dare_Faaliyet_Raporu.pdf
Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı. (2022d). 2020-2024 stratejik plan. Strateji Geliştirme Dairesi Başkanlığı. http://www.sp.gov.tr/upload/xSPStratejikPlan/files/3Ln96+Iletisim_SP.pdf.
Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı. (t.y.). Hakkımızda. https://www.iletisim.gov.tr/turkce/kurum-hakkinda
Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı. (2020). Kamu kontrol standartları uyum eylem planı. https://www.iletisim.gov.tr/images/uploads/dosyalar/I%CC%87c%CC%A7KontrolStandartlar%C4%B1UyumEylem Plan%C4%B1.pdf
Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı. (2022b). 2022 yılı performans programı. https://www.mfa.gov.tr/data/BAKANLIK/DB-2022-yili-performans-programi.pdf
Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı. (2022a). 2023 yılına girerken girişimci ve insani dış politikamız. https://www.mfa.gov.tr/site_media/html/2023-yilina-girerken-girisimci-ve-insani-dis-politikamiz.pdf
Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı. (t.y.). Dışişleri Bakanlığının çalışma ilkeleri, görevleri ve yetkileri. https://www.mfa.gov.tr/disisleri-bakanliginin-calisma-ilkeleri_-gorevleri-ve-yetkileri.tr.mfa
Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı. (t.y.). Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı tarihçesi. https://www.mfa.gov.tr/turkiye-cumhuriyeti-disisleri-bakanligi-tarihcesi.tr.mfa
Ünver, O. C. (5 Temmuz 2013). Changing diaspora politics of Turkey and public diplomacy. TPQ (Transatlantic Policy). http://turkishpolicy.com/article/619/changing-diaspora-politics-of-turkey-and-public-diplomacy- spring-2013
Viotti, P., & Kauppi, M. (2014). Uluslararası ilişkiler ve dünya siyaseti. (Çev: A.E. Erozan). Nobel Akademik Yayıncılık.
Wendt, A. (1992). Anarchy is what states make of it: The social construction of power politics. International Organization, 46(2), 391–425. http://www.jstor.org/stable/2706858
Wendt, A. (1995). Constructing international politics. International Security, 20(1), 71–81. https://doi.org/10.2307/2539217
Wu, J. (8 Şubat 2018). We all contribute to a nation's soft power. Real Clear World, https://www.realclearworld.com/articles/2018/02/08/we_all_contribute_to_a_nations_soft_power_112703.ht ml
Zhu, B. (2023). Tool selection for public diplomacy flagships: toward an adaptive model. Place Brand Public Diplomacy, 19, 42–53 https://doi.org/10.1057/s41254-021-00217-3
Yılmaz, S. (2015). Kamu diplomasisi: Başka halklara angaje olmak, ayaklandırmak. 21. Yüzyılda Sosyal Bilimler, 1- 18.